Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 500
14. Inananlara de ki: “Allah’ın günlerini ummayanları özgür bıraksınlar! Her kavmin yaptıkları şeylerin karşılığını verir.”
15. Kim yararlı bir iş yaparsa kendi lehinedir, kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. Sonra Rabbinizin huzuruna döndürülürsünüz.
16. Doğrusu biz; İsrailoğulları’na kitap, hüküm/bilgelik ve nübüvvet/peygamberlik verdik. Onları temiz şeylerden rızıklandırdık. Onları (yaşadıkları çağda) diğer toplumlardan kabiliyetli kıldık.
17. Ve onlara dinlerinde/işlerinde açık deliller verdik. Ancak onlara ilim geldikten sonra, aralarındaki ihtiras/çekememezlik yüzünden ayrılığa düştüler. Şüphesiz Rabbin, kıyamet günü aralarında ihtilâf ettikleri şeyler hakkında hüküm/karar verecektir.
18. Sonra seni de emirlerimiz bulunan bir yol üzere kıldık. Öyleyse sen ona (Kur’an’a) uy! Bilmeyenlerin hevalarına/tutkularına uyma!
19. Çünkü onlar, Allah’tan gelecek olan hiçbir şeyi senden savamazlar. Gerçekten zalimler birbirlerinin evliyâsı/dostlarıdırlar. Allah da korunup sakınanların velisi/dostudur.
20. Bu (kur’an ayetleri) insanlar için basîretlerdir (söylediği sözün, yapacağı davranışın ileride kendisine neye mâlolacağını; sözü söylemeden, davranışı yapmadan önce düşündürendir). Kesin inananlar için bir yol gösterici ve rahmettir.
21. Yoksa kötülükleri işleyip duranlar kendilerini; iman edenler ve salih amel/faydalı işleri en iyi şekilde yapanlar ile, hayatlarında ve ölümlerinde eşit tutacağımızı mı sandılar? Ne kötü hüküm veriyorlar!
22. Allah gökleri ve yeri bir hesap ile yarattı. Ta ki, herkes kazandığıyla karşılık görsün! Onlara zulmedilmez.