Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 376
207. Yine de nimetlerle yaşatılmaları onlara hiç fayda vermez!
208. Biz uyarıcıları olmayan hiçbir ülkeyi helâk etmedik!
209. O (kur’an) bir uyarı [cı] dır ve Biz zulmetmiş değiliz.
210. Onu (kur’an’ı) şeytanlar indirmedi.
211. Bu onların yapabilecekleri bir şey değildir, zaten güçleri de yetmez.
212. Çünkü onlar vahyedileni işitmekten uzaklaştırılmışlardır.
213. Öyleyse sakın Allah ile beraber başka bir ilâha yalvarma. Yoksa azap edilenlerden olursun.
214. Sen en yakınlarını uyar!
215. Inananlardan sana uyanlara kanadını ger.
216. Eğer sana karşı gelirlerse, de ki: “Gerçekten ben yaptıklarınızdan uzağım.”
217. Sen; üstün, merhametli olan(Allah)a dayanıp güven.
218. O (Allah) ki; seni (tek başına) uyanıp (ibadet/dua/düşünmek için) kalktığın zaman (da) görür.
219. Ve (namazda) secde edenler arasında iken de; eğilip kalktığında/doğrulduğunda (da) seni görür.
220. Şüphesiz o; işitendir, bilendir.
221. Şeytanlarin kimin üzerine indiğini size haber vereyim mi?
222. Onlar her günahkâr iftiracının üzerine inerler!
223. Onlar kulak kabartırlar. Oysa onların çoğu yalancıdır.
224. Şairlere gelince, onlara şaşkınlar/yolunu şaşırmış olanlar uyar.
225. Onları görmedin mi? Her vadide şaşkın şaşkın dolaşırlar.
226. Gerçekten onlar yapmayacakları şeyleri söylerler.
227. Ancak iman edip faydalı bir işi en iyi şekilde yapanlar, Allah’ı çokça ananlar ve zulme uğradıklarında (birbirleriyle) yardımlaşarak, üstün gelmeye çalışanlar, böyle (yapmayacakları şeyleri söyleyenler gibi) değildir! Zulmeden kimseler yakında, nasıl bir inkilab/değişim ile devrileceklerini/değişeceklerini göreceklerdir!