Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 362

21. Bizimle karşılaşmayı ummayan o kimseler dediler ki: “Bize melekler indirilmeli değil miydi? Ya da Rabbimizi görmemiz gerekmez miydi?” Kendi içlerinde büyüklük tasladılar ve büyük bir azgınlıkla haddi aştılar.

22. Melekleri gördükleri gün, işte o gün suçlulara müjde yoktur. Ve: “Size sevinmek yasaktır yasak!” derler.

23. Yaptıkları işleri geçersiz saydık. Yaptıkları işleri etrafa saçılmış toz zerreleri gibi savurduk.

24. O gün cennet halkının kalacakları yer daha iyidir ve sefa sürecekleri yer daha güzeldir.

25. O gün gökyüzü bulutlarla parçalanır ve bir çırpıda melekler indirilir.

26. Işte o gün gerçek hükümranlık Rahmân’ındır ve inkârcılar için çetin bir gün olmuştur.

27. O gün zalim ellerini ısırır da der ki: “Ne olurdu ben de elçiyle beraber bir yol edinseydim.

28. Vah bana! Ne olurdu ben falanı yoldaş edinmeseydim.

29. O bana gelen öğütten beni saptırdı. Zaten şeytan insanı rezil edicidir.”

31. Işte böylece (uyarılara rağmen) her bir peygambere, suçlulardan birçok saldırgan çıktı. Yol gösterici ve yardımcı olarak Rabbin yeter.

32. Inkâr eden KİMSELER dediler ki: “Kur’an ona bir defada toptan olarak indirilmeli değil miydi?” Biz onunla senin kalbini sağlamlaştırmak için böyle (Sure Sure, Bölüm Bölüm) yaptık. Onu (Kur’an’ı) ağır ağır, anlamaya çalışarak ve içine sindire sindire oku!.