Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 207

123. Ey iman EDENLER! Kâfir saldırganların yakınınızda olanlarıyla savaşın ve sizde bir sertlik bulsunlar. Bilin ki, Allah kendisine karşı gelmekten sakınanlarla beraberdir.

124. Herhangi bir Sûre indirildiğinde, içlerinden (alaylı bir şekilde); “Bu hanginizin imanını artırdı?” diyenler var. İman etmiş olanlara gelince, inen Sûre onların imanını artırmıştır. Onlar bunu(n inişini) birbirlerine müjdelerler.

125. Kalplerinde hastalık olanlar ise, pisliklerine pislik katmışlar (hasetleri artmıştır), böylece kâfir olarak ölüp gitmişlerdir.

126. Görmüyorlar mı ki; onlar her yıl, bir veya iki kere belâya çatıyorlar/uğruyorlar. Yaptıklarının karşılığı veriliyor. Sonra ne tövbe ediyorlar, ne de ibret alıyorlar!

127. Bir sûre indirildi mi; “Sizi bir kimse görüyor mu?” diye, birbirlerine göz ediyorlar, sonra da çekip/dönüp gidiyorlar. İlerisini düşünmeyen bir toplum olmalarından dolayı, Allah onların kalplerine stres (mutsuzluk) vermiştir.

128. Andolsun, size kendi içinizden; (bir kul ve bir insan olarak) bir Rasûl gelmiştir ki, sizin sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir. O size çok düşkün, müminlere karşı da çok şefkatli ve merhametlidir.

129. Eğer yüz çevirirlerse, de ki: “Bana Allah yeter. O’ndan başka hiçbir ilah yoktur. Ben ancak O’na tevekkül ediyorum/sığınıyorum. O, yüce Arşın sahibidir.”