Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 167

138. Israiloğullari’ni denizden geçirdik. Derken kendilerine ait birtakım putlara tapmakta olan bir kavme rastladılar. “Ey Musa! Onların (taptığı) ilâhları gibi bir ilâh da bize yap” dediler. (Musa) “Siz gerçekten cahillik eden bir kavimsiniz” dedi.

139. ”şunların içinde oldukları din yok olmaya mahkûmdur ve yapmakta oldukları şeyler bâtıldır.”

140. (Musa) dedi ki: “Size Allah’tan başka (tapınılacak) bir ilâh mı arayayım? Sizi âlemlere üstün kılmışken!”

141. Ve: “hani sizi Firavun hanedanından kurtarmıştı. Size azabın en kötüsünü yapıyorlardı; oğullarınızı öldürüyorlar ve kadınlarınızı sağ bırakıyorlardı. Bunda Rabbinizden sizin için büyük bir belâ vardı” (dedi).

142. Musa’ya otuz gece için süre verdik, buna bir on (gece) daha ekledik. Böylece Rabbinin tayin ettiği vakit kırk geceye tamamlandı. Musa, kardeşi Harun’a dedi ki: “Kavmim içinde benim yerime geç ve ıslah et. Sakın bozguncuların/karışıklık çıkaranların yoluna uyma!”

143. Musa, söylediğimiz yere geldiği zaman Rabbi onunla konuştu. “Rabbim” dedi: “Bana kendini göster de sana bakayım.” Allah buyurdu ki: “Sen, Beni asla göremeyeceksin. Fakat dağa bak, eğer o yerinde durursa, sen de Beni görürsün.” Rabbi dağa göründüğü zaman onu darmadağın etti ve Musa baygın olarak düştü. Ayılınca, dedi ki: “Seni tenzih ederim! Sana tövbe ettim. Ben inananların ilkiyim.”