Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 165
121. Dediler ki: “Âlemlerin Rabbine iman ettik.
122. Musa’nın ve Harun’un Rabbine!”
123. Firavun dedi ki: “Ben size izin vermeden ona inandınız ha?!.. Bu kesinlikle sizin halkı oradan çıkarasınız diye, şehirde kurduğunuz bir tuzaktır! Ama, size ne yapacağımı yakında göreceksiniz.
124. Ellerinizi ve ayaklarınızı mutlaka çaprazlama keseceğim. Sonra hepinizi asacağım.”
125. (sihirbazlar) dediler ki: “Biz zaten Rabbimize döneceğiz.”
126. Dediler ki: “Sen bizden intikam alıyorsun. Rabbimizin ayetleri bize ulaştığında iman ettiğimiz için. Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır! Bizi müslümanlar olarak vefat ettir.”
127. Firavun kavminden ileri gelenler, dediler ki: “Musa’yı ve kavmini arzda/yeryüzünde fesat/karışıklık çıkarsınlar, seni ve ilâhlarını terketsinler diye, serbest mi bırakacaksın?” (Firavun) dedi ki: “Onların oğullarını katlederiz, kadınlarını sağ bırakırız. Elbette biz onları ezecek güçteyiz!”
128. Musa, kavmine dedi ki: “Allah’tan yardım dileyin ve sabredin. Şüphesiz yeryüzü Allah’ındır. Kullarından dilediğini ona mirasçı kılar ve mutlu son korunup sakınanlar içindir.”
129. Dediler ki: “Sen bize gelmeden önce de bize eziyet edildi, sen bize geldikten sonra da.” Musa dedi ki: “Umulur ki Rabbiniz, düşmanlarınızı helâk eder ve sizi, yeryüzünde yönetici kılar da nasıl işler yapacağınız görülür.”
130. Gerçekten biz, Firavun sülalesini tuttuk/kıskıvrak yakaladık, senelerce; kıtlıkla, ürünlerini azaltmakla sıktık ki, hatırlayıp (akıllarını başlarına alıp) ders/ibret alsınlar!..