Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 151
1. Elif, lâm, Mîm, Sâd.
2. (Ey Muhammed/ey İNSAN!) Bu, sana/size indirilen bir kitaptır. Onunla uyarman [ız] dan ve inananlara öğüt vermen [iz] den dolayı, göğsün [üz] de bir sıkıntı olmasın.
3. Rabbinizden size indirilene uyun. O’ndan başka velilere uymayın! Ne kadar az öğüt alıyorsunuz!
4. Biz kentlerden nicelerini helâk ettik! Azabımız onları gece yatarlarken/uyurlarken veya gündüz daldıkları an yakalayıverdi!
5. Azabımız onlara gelince onların çağırışları/feryatları: “Biz gerçekten zalimlermişiz” demelerinden, başka bir şey olmadı.
6. Kendilerine elçi gönderilmiş olanlara soracağız. Gönderilen(elçi)lere de elbette soracağız.
7. Ve mutlaka onlara bir bilgi ile haber vereceğiz. Çünkü Biz, olup bitenden habersiz değildik.
8. O gün tartı gerçektir. Kimin tartıları ağır basarsa, işte onlar kurtulanlardır.
9. Kimin de tartıları hafif kalırsa, işte onlar kendilerini kayba uğratanlardır; ayetlerimize karşı zalim olmalarından dolayı!
10. Doğrusu sizi yeryüzünde yerleştirdik ve orada size geçimlikler kıldık. Ne kadar da az şükrediyorsunuz!
11. Sizi yarattık sonra size şekil verdik, sonra da meleklere: “Adem’i selamlayın” dedik, İblis’ten başka hepsi derhal selamladılar. O selamlayanlardan olmadı.