Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 372
112. Nuh da: -Onların yaptıkları hakkında bir bilgim yoktur.
113. Onların hesabı ancak Rabbime aittir. Eğer anlarsanız, dedi.
114. Ben, müminleri kovacak değilim.
115. Ben, ancak apaçık bir uyarıcıyım.
116. -Eğer buna son vermezsen ey Nuh sen gerçekten taşlanacaklardan olacaksın! dediler.
117. -Rabbim, kavmim beni yalanladı, dedi.
118. Artık sen benimle onların arasında nasıl ayıracaksan ayır, beni ve yanımdaki müminleri kurtar.
119. Bunun üzerine biz, onu ve yanındakileri o yüklü gemide kurtuluşa erdirdik.
120. Sonra geride kalanları da suda boğduk.
121. İşte bunda da bir ibret vardır. Fakat, onların çoğu yine de inanacak değillerdir.
122. Şüphesiz Rabbin, güçlü olan, merhametli olan O’dur.
123. Ad Kavmi de peygamberleri yalanlamıştı.
124. Kardeşleri Hûd onlara: -Hiç Allah’tan korkmuyor musunuz? demişti.
125. Ben sizin için güvenilir bir peygamberim.
126. Allah’tan korkun ve bana itaat edin.
127. Buna karşılık sizden bir ücret de istemiyorum. Benim ücretim ancak Alemlerin Rabbine aittir.
128. Siz, her tepeye bir alamet bina edip eğlenir misiniz?
129. Ebedi kalacağınızı umarak sağlam yapılar mı yapıyorsunuz?
130. Yakaladığınız zaman da zorbaca tutuyorsunuz.
131. Allah’tan korkun ve bana itaat edin.
132. Size bildiğiniz şeyleri sunandan korkun!
133. Size hayvanlar ve çocuklar sundu.
134. Bahçeler ve pınarlar sundu.
135. Ben, sizin için büyük bir günün azabından korkuyorum.
136. Onlar da şöyle dediler: -Öğüt versen de vermesen de bizim için birdir.