Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 367
1. Tâ Sîn mîm.
2. Bunlar, apaçık kitabın ayetleridir.
3. Mümin olmuyorlar diye neredeyse kendini mahvedeceksin.
4. Dilersek, üzerlerine gökten bir işaret indiririz de boyunları öne eğilip kalır.
5. Rahman’dan kendilerine gelen her yeni uyarıdan hemen yüz çevirenler oldular.
6. Onlar, inkar ettiler; ama, alay ettikleri şeyin haberleri onlara gelecektir.
7. Yeryüzüne hiç bakmıyorlar mı? Her çiftten nice hoş bitkiler bitirdik.
8. İşte bunda da bir işaret vardır. Buna rağmen onların çoğu inanacak değildir.
9. Elbette Rabbin, güçlüdür, merhametlidir.
10. Hani Rabbin, Musa’ya: -Zalim kavme git! diye seslenmişti.
11. Firavun’un kavmine... Onlar hala sakınmayacaklar mı?
12. -Rabbim, beni yalancı saymalarından korkuyorum, dedi.
13. Göğsüm daralır, dilim açılmaz. Onun için Harun’a da peygamberlik ver.
14. Üstelik onlara karşı işlediğim bir de suçum var. Beni öldürmelerinden korkarım.
15. -Asla (bunu yapamazlar), dedi. İkiniz, ayetlerimle birlikte gidin, şüphesiz biz, sizin yanınızdayız, işitmekteyiz.
16. Firavun’a gidin ve deyin ki: “Biz, evrenin sahibinin elçileriyiz.
17. İsrailoğulları'nı bizimle beraber gönder.”
18. Firavun dedi ki: -Çocukken seni içimizde büyütmedik mi? Ömrün boyunca senelerce aramızda kalmadın mı?
19. Sonunda yapacağını yaptın, Sen nankörün birisin!