Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 362
21. Bizimle karşılaşmayı beklemeyenler: -Bize meleklerin indirilmesi veya Rabbimizi görmemiz gerekmez miydi? dediler. Kendi kendilerine büyüklenmişler ve büyük bir azgınlıkla haddi aşmışlardı.
22. Melekleri gördükleri gün, işte o gün günahkarlara iyi bir haber yoktur. Melekler onlara şöyle der: -Yasaktır, yasak! (bütün iyiliklerden mahrumsunuz!)
23. Onların yaptıklarının hepsini ele aldık ve onları kül gibi savurduk.
24. O gün cennetlikler en hayırlı bir yurtta, en güzel bir dinlenme yerindedir.
25. O gün gök, beyaz bulutlar gibi parçalanacak ve melekler durmadan indirilecektir.
26. O gün, gerçek hakimiyet Rahman’ındır. Kafirler için pek zorlu bir gündür.
27. O gün, zalim parmaklarını ısıracak ve şöyle diyecektir: -Ah ne olurdu, ben de Peygamber’le aynı yolu tutmuş olsaydım!
28. Vay başıma gelene! Keşke falancayı dost edinmeseydim.
29. Andolsun ki bana gelen zikir’den beni o saptırdı. Şeytan, insanı yapayalnız bırakıp, rezil ediyor.
30. Peygamber: -Rabbim, dedi. Kavmim Kur’an’a ilgisiz kaldı.
31. İşte böyle her peygamber için suçlulardan düşman kıldık. Yol gösterici ve yardımcı olarak Rabbin yeter.
32. Küfredenler: -Kur’an ona bir defada toptan indirilmeli değil miydi? dediler. Biz, onu senin kalbine yerleştirmek için böyle indirdik. Onu düzenli ve yerli yerince indirdik.