Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 327
58. Sonunda İbrahim hepsini paramparça edip, içlerinden büyüğünü ona başvursunlar diye sağlam bıraktı.
59. -İlahlarımıza bunu kim yaptı? Elbette o zalim biridir, dediler.
60. -İbrahim denilen bir gencin onları diline doladığını duymuştuk, dediler.
61. -Şahitlik etmeleri için onu halkın gözü önüne getirin, dediler.
62. Dediler ki: -Bunu ilahlarımıza sen mi yaptın ey İbrahim?
63. -Hayır, onu, şu büyükleri yapmıştır. Eğer, konuşabiliyorlarsa onlara sorun, dedi.
64. Bunun üzerine kendilerine gelip: -Siz, gerçekten haksızsınız dediler.
65. Sonra yine eski kafalarına döndüler ve: -Onların konuşamayacağını sen çok iyi bilirsin, dediler.
66. İbrahim: -O halde Allah’ı bırakıp da size hiç bir şekilde fayda ya da zarar vermeyen şeylere mi kulluk ediyorsunuz? dedi.
67. Yazıklar olsun size ve Allah’tan başka kulluk ettiklerinize, hiç aklınızı kullanmayacak mısınız?
68. -Eğer bir şey yapacaksanız, şunu yakın da, ilahlarınıza yardım edin, dediler.
69. -Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve selamet ol! dedik.
70. -Ona bir tuzak kurmak istediler. Ama onları hüsrana uğrattık.
71. Onu da Lût’u da alemler için mübarek kıldığımız yere ulaştırıp, kurtardık.
72. Ve ona, İshak’ı, üstelik bir de Yakub’u bağışladık. Her ikisini de dürüst kimseler kıldık.