Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 327

58. Sonunda İbrahim onları paramparça etti. Yalnız içlerinden büyüğünü, ona başvursunlar diye sağlam bıraktı.

59. Dediler ki: “Bunu ilâhlarımıza kim yaptı? Muhakkak ki o zâlimlerden biridir. ”

60. Dediler ki: “Bunları diline dolayan bir genç işittik, kendisine İbrahim deniliyormuş. ”

61. Dediler ki: “O halde onu hemen insanların gözü önüne getirin, belki şâhitlik ederler. ”

62. Dediler ki: “Bunu ilâhlarımıza sen mi yaptın ey İbrahim?”

63. Dedi ki: “Sorun bakalım, eğer söyleyebilirlerse, belki bu işi şu büyük put yapmıştır!”

64. Kendi vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine): “Hakikaten sizler zâlimlersiniz!” dediler.

65. Sonra yine eski kafalarına döndürüldüler. “Sen de pekâlâ bunların konuşmadığını biliyorsun. ” dediler.

66. İbrahim dedi ki: “O halde Allah'ı bırakıp da hiçbir fayda ve zarar vermeyen şeylere ne diye tapıyorsunuz?”

67. “Size de, Allah'ı bırakıp tapmakta olduğunuz şeylere de yuh olsun! Siz hâlâ aklınızı kullanmıyor musunuz?”

68. Dediler ki: “Eğer bir iş yapacaksanız, şunu yakın da ilâhlarınıza yardım edin!”

69. Biz de: “Ey ateş! İbrahim'e karşı serin ve selâmet ol!” dedik.

70. Böylece ona bir tuzak kurmak istediler, fakat biz onları daha çok hüsrana uğrattık.

71. Biz onu ve Lut'u kurtarıp, âlemlere bereketler verdiğimiz yere ulaştırdık.

72. Ona İshak'ı hediye ettik, fazladan bir bağış olmak üzere Yâkub'u lütfettik. Her birini sâlih insanlar yaptık.