Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 265

52. Onun yanına girdikleri zaman “Selâm sana!” dediler. O da: “Biz sizden korkuyoruz. ” dedi.

53. “Korkma! Biz sana bilgin bir oğlun olacağını müjdelemeye geldik. ” dediler.

54. O da: “Bana ihtiyarlık çökmesine rağmen, beni müjdeliyor musunuz? Neye dayanarak müjdeliyorsunuz?” dedi.

55. Dediler ki: “Sana hakkı müjdeledik, sakın ümit kesenlerden olma!”

56. İbrahim dedi ki: “Rabbinin rahmetinden sapıklardan başka kim ümit keser?”

57. Dedi ki: “O halde işiniz nedir ey elçiler?”

58. Onlar da: “Biz suçlu bir kavme gönderildik. ” dediler.

59. Lut âilesi bunun dışındadır. Biz onların hepsini kurtaracağız.

60. Karısının geride kalanlardan olmasını uygun bulduk.

61. Vaktaki elçiler Lut âilesine geldiler.

62. Lut onlara: “Doğrusu siz tanınmamış kimselersiniz. ” dedi.

63. Dediler ki: “Biz sana onların şüphe etmekte oldukları şeyi (azabı ve helâkı) getirdik. ”

64. “Sana gerçekle geldik. Biz şüphesiz ki doğru söyleyenleriz. ”

65. “Gecenin bir bölümünde âile fertlerini yola çıkar, sen de arkalarından git. Hiçbiriniz sakın dönüp de ardına bakmasın, emrolunduğunuz yere doğru gidin. ”

66. Ona kesin olarak şu emri hükmettiğimizi bildirdik: “Sabaha çıkarken mutlaka bunların sonları kesilmiş olacak. ”

67. Şehir halkı birbirine müjde vererek keyif içinde geldiler.

68. Lut onlara dedi ki: “Bunlar benim misafirlerimdir, onlara karşı beni mahçup edip utandırmayın. ”

69. “Allah'tan korkun, beni rezil etmeyin. ”

70. Dediler ki: “Biz seni elâlemin işine karışmaktan menetmemiş miydik?”