Nâziât Suresi - النَّازِعَاتِ


Nâziât Suresi 46 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 81. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 583 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Nebe’ Suresi
Sonraki
Abese Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 (1-2) Andolsun (ruhları) şiddetle çekip çıkaranlara. Ve kolaylıkla çıkarıp alanlara.
2 (1-2) Andolsun (ruhları) şiddetle çekip çıkaranlara. Ve kolaylıkla çıkarıp alanlara.
3 (3-4) Ve sür'atle yüzenlere. Ve çabukça ileri geçenlere.
4 (3-4) Ve sür'atle yüzenlere. Ve çabukça ileri geçenlere.
5 (5-6) Hangi bir mühim işi tedbir edenlere. O gün sarsılacak, sarsılacaktır.
6 (5-6) Hangi bir mühim işi tedbir edenlere. O gün sarsılacak, sarsılacaktır.
7 (7-8) O sarsanın ardından biri de gelecektir. Kalpler o günde pek muztariptir.
8 (7-8) O sarsanın ardından biri de gelecektir. Kalpler o günde pek muztariptir.
9 Onların gözleri de pek zelilane bir vaziyettedir.
10 Derler ki: «Biz mi hayata hakikaten döndürülmüş kimseler olacağız?»
11 «Biz mi çürümüş kemikler olduğumuz zaman?»
12 (12-13) Dediler ki: «Bu, o halde ziyanlı bir dönüş.» Fakat şüphe yok ki o, bir tek sayhadır.
13 (12-13) Dediler ki: «Bu, o halde ziyanlı bir dönüş.» Fakat şüphe yok ki o, bir tek sayhadır.
14 Artık onlar, o zaman bir düz yer üzerindedirler.
15 (15-16) Sana Mûsa'nın kıssası geldi mi? O vakit ki, O'na Rabbi, mukaddes Tuvâ vadisinde nidâ etmişti.
16 (15-16) Sana Mûsa'nın kıssası geldi mi? O vakit ki, O'na Rabbi, mukaddes Tuvâ vadisinde nidâ etmişti.
17 (17-18) Fir'avun'a gidiver, muhakkak ki, o pek azmıştır.» İmdi de ki: «Senin temizlenmekliğine meylin var mıdır?»
18 (17-18) Fir'avun'a gidiver, muhakkak ki, o pek azmıştır.» İmdi de ki: «Senin temizlenmekliğine meylin var mıdır?»
19 «Ve sana Rabbin yolunu göstereyim de O'ndan korkasın.»
20 Artık O'na pek büyük mûcize gösterdi.
21 O ise yalanladı ve isyan etti.
22 (22-23) Sonra da koşarak geriye döndü. Artık topladı da nidâ etti.
23 (22-23) Sonra da koşarak geriye döndü. Artık topladı da nidâ etti.
24 «Ben sizin en yüksek Rabbinizim,» dedi.
25 Fakat Allah, onu ahiretin de, dünyanın da ukûbetiyle yakaladı.
26 Şüphe yok ki, bunda korkar olan kimse için elbette bir ibret vardır.
27 Sizler mi yaradılış itibariyle daha çetinsiniz, yoksa gök mü ki, onu binâ etti?
28 Onun yükseklik miktarı yükseltti, sonra onu tesviye kıldı.
29 (29-31) Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). Ve ondan sonra da yeri yaydı. Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi.
30 (29-31) Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). Ve ondan sonra da yeri yaydı. Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi.
31 (29-31) Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). Ve ondan sonra da yeri yaydı. Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi.
32 Dağları da tesbit etti.
33 Sizin için ve hayvanlarınız için bir menfaat olarak.
34 Artık o vakit ki, pek büyük bir âfet zuhûra gelir.
35 İnsan neye koşup durmuş olduğunu o gün hatırlar.
36 gören kimseler için cehennem hortlatıldığı zaman,
37 Artık kim azmışsa
38 (37-38) Artık kim taşkınlık etmiş ise. Ve dünya hayatını tercih eylemiş ise.
39 Artık şüphe yok ki, cehennemdir, odur onun yurdu.
40 Fakat kim ki, Rabbinin makamından korkmuş ve nefsini hevâdan nehyetmiş ise.
41 Artık cennette, o da (o kimse için) yurttur.
42 (42-44) Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? Onun sonu Rabbine varır.
43 (42-44) Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? Onun sonu Rabbine varır.
44 (42-44) Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? Onun sonu Rabbine varır.
45 Şüphe yok ki sen, ancak ondan korkanlara bir korkutucusun.
46 Onlar, o Kıyameti gördükleri gün sanki bir akşam veya bir kuşluk vaktinden başka kalmamış gibi olurlar.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاًۙ 1
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاًۙ 2
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاًۙ 3
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاًۙ 4
فَالْمُدَبِّرَاتِ اَمْراًۢ 5
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُۙ 6
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُۜ 7
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌۙ 8
اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌۢ 9
يَقُولُونَ ءَاِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِۜ 10
ءَاِذَا كُنَّا عِظَاماً نَخِرَةًۜ 11
قَالُوا تِلْكَ اِذاً كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۢ 12
فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌۙ 13
فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِۜ 14
هَلْ اَتٰيكَ حَد۪يثُ مُوسٰىۢ 15
اِذْ نَادٰيهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًىۚ 16
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغٰىۘ 17
فَقُلْ هَلْ لَكَ اِلٰٓى اَنْ تَزَكّٰىۙ 18
وَاَهْدِيَكَ اِلٰى رَبِّكَ فَتَخْشٰىۚ 19
فَاَرٰيهُ الْاٰيَةَ الْـكُبْرٰىۘ 20
فَـكَذَّبَ وَعَصٰىۘ 21
ثُمَّ اَدْبَرَ يَسْعٰىۘ 22
فَحَشَرَ فَنَادٰىۘ 23
فَقَالَ اَنَا۬ رَبُّكُمُ الْاَعْلٰىۘ 24
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُو۫لٰىۜ 25
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشٰىۜ۟ 26
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقاً اَمِ السَّمَٓاءُۜ بَنٰيهَا۠ 27
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰيهَاۙ 28
وَاَغْطَشَ لَيْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰيهَاۖ 29
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَاۜ 30
اَخْرَجَ مِنْهَا مَٓاءَهَا وَمَرْعٰيهَاۖ 31
وَالْجِبَالَ اَرْسٰيهَاۙ 32
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ 33
فَاِذَا جَٓاءَتِ الطَّٓامَّةُ الْكُبْرٰىۘ 34
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰىۙ 35
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِمَنْ يَرٰى 36
فَاَمَّا مَنْ طَغٰىۙ 37
وَاٰثَرَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۙ 38
فَاِنَّ الْجَح۪يمَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ 39
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰىۙ 40
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ 41
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَيَّانَ مُرْسٰيهَاۜ 42
ف۪يمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰيهَاۜ 43
اِلٰى رَبِّكَ مُنْتَهٰيهَاۜ 44
اِنَّمَٓا اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشٰيهَاۜ 45
كَاَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُٓوا اِلَّا عَشِيَّةً اَوْ ضُحٰيهَا 46
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاًۙ
(1-2) Andolsun (ruhları) şiddetle çekip çıkaranlara. Ve kolaylıkla çıkarıp alanlara.		 1
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاًۙ
(1-2) Andolsun (ruhları) şiddetle çekip çıkaranlara. Ve kolaylıkla çıkarıp alanlara.		 2
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاًۙ
(3-4) Ve sür'atle yüzenlere. Ve çabukça ileri geçenlere.		 3
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاًۙ
(3-4) Ve sür'atle yüzenlere. Ve çabukça ileri geçenlere.		 4
فَالْمُدَبِّرَاتِ اَمْراًۢ
(5-6) Hangi bir mühim işi tedbir edenlere. O gün sarsılacak, sarsılacaktır.		 5
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُۙ
(5-6) Hangi bir mühim işi tedbir edenlere. O gün sarsılacak, sarsılacaktır.		 6
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُۜ
(7-8) O sarsanın ardından biri de gelecektir. Kalpler o günde pek muztariptir.		 7
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌۙ
(7-8) O sarsanın ardından biri de gelecektir. Kalpler o günde pek muztariptir.		 8
اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌۢ
Onların gözleri de pek zelilane bir vaziyettedir.		 9
يَقُولُونَ ءَاِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِۜ
Derler ki: «Biz mi hayata hakikaten döndürülmüş kimseler olacağız?»		 10
ءَاِذَا كُنَّا عِظَاماً نَخِرَةًۜ
«Biz mi çürümüş kemikler olduğumuz zaman?»		 11
قَالُوا تِلْكَ اِذاً كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۢ
(12-13) Dediler ki: «Bu, o halde ziyanlı bir dönüş.» Fakat şüphe yok ki o, bir tek sayhadır.		 12
فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌۙ
(12-13) Dediler ki: «Bu, o halde ziyanlı bir dönüş.» Fakat şüphe yok ki o, bir tek sayhadır.		 13
فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِۜ
Artık onlar, o zaman bir düz yer üzerindedirler.		 14
هَلْ اَتٰيكَ حَد۪يثُ مُوسٰىۢ
(15-16) Sana Mûsa'nın kıssası geldi mi? O vakit ki, O'na Rabbi, mukaddes Tuvâ vadisinde nidâ etmişti.		 15
اِذْ نَادٰيهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًىۚ
(15-16) Sana Mûsa'nın kıssası geldi mi? O vakit ki, O'na Rabbi, mukaddes Tuvâ vadisinde nidâ etmişti.		 16
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغٰىۘ
(17-18) Fir'avun'a gidiver, muhakkak ki, o pek azmıştır.» İmdi de ki: «Senin temizlenmekliğine meylin var mıdır?»		 17
فَقُلْ هَلْ لَكَ اِلٰٓى اَنْ تَزَكّٰىۙ
(17-18) Fir'avun'a gidiver, muhakkak ki, o pek azmıştır.» İmdi de ki: «Senin temizlenmekliğine meylin var mıdır?»		 18
وَاَهْدِيَكَ اِلٰى رَبِّكَ فَتَخْشٰىۚ
«Ve sana Rabbin yolunu göstereyim de O'ndan korkasın.»		 19
فَاَرٰيهُ الْاٰيَةَ الْـكُبْرٰىۘ
Artık O'na pek büyük mûcize gösterdi.		 20
فَـكَذَّبَ وَعَصٰىۘ
O ise yalanladı ve isyan etti.		 21
ثُمَّ اَدْبَرَ يَسْعٰىۘ
(22-23) Sonra da koşarak geriye döndü. Artık topladı da nidâ etti.		 22
فَحَشَرَ فَنَادٰىۘ
(22-23) Sonra da koşarak geriye döndü. Artık topladı da nidâ etti.		 23
فَقَالَ اَنَا۬ رَبُّكُمُ الْاَعْلٰىۘ
«Ben sizin en yüksek Rabbinizim,» dedi.		 24
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُو۫لٰىۜ
Fakat Allah, onu ahiretin de, dünyanın da ukûbetiyle yakaladı.		 25
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشٰىۜ۟
Şüphe yok ki, bunda korkar olan kimse için elbette bir ibret vardır.		 26
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقاً اَمِ السَّمَٓاءُۜ بَنٰيهَا۠
Sizler mi yaradılış itibariyle daha çetinsiniz, yoksa gök mü ki, onu binâ etti?		 27
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰيهَاۙ
Onun yükseklik miktarı yükseltti, sonra onu tesviye kıldı.		 28
وَاَغْطَشَ لَيْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰيهَاۖ
(29-31) Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). Ve ondan sonra da yeri yaydı. Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi.		 29
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَاۜ
(29-31) Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). Ve ondan sonra da yeri yaydı. Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi.		 30
اَخْرَجَ مِنْهَا مَٓاءَهَا وَمَرْعٰيهَاۖ
(29-31) Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). Ve ondan sonra da yeri yaydı. Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi.		 31
وَالْجِبَالَ اَرْسٰيهَاۙ
Dağları da tesbit etti.		 32
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ
Sizin için ve hayvanlarınız için bir menfaat olarak.		 33
فَاِذَا جَٓاءَتِ الطَّٓامَّةُ الْكُبْرٰىۘ
Artık o vakit ki, pek büyük bir âfet zuhûra gelir.		 34
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰىۙ
İnsan neye koşup durmuş olduğunu o gün hatırlar.		 35
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِمَنْ يَرٰى
gören kimseler için cehennem hortlatıldığı zaman,		 36
فَاَمَّا مَنْ طَغٰىۙ
Artık kim azmışsa		 37
وَاٰثَرَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۙ
(37-38) Artık kim taşkınlık etmiş ise. Ve dünya hayatını tercih eylemiş ise.		 38
فَاِنَّ الْجَح۪يمَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ
Artık şüphe yok ki, cehennemdir, odur onun yurdu.		 39
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰىۙ
Fakat kim ki, Rabbinin makamından korkmuş ve nefsini hevâdan nehyetmiş ise.		 40
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ
Artık cennette, o da (o kimse için) yurttur.		 41
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَيَّانَ مُرْسٰيهَاۜ
(42-44) Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? Onun sonu Rabbine varır.		 42
ف۪يمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰيهَاۜ
(42-44) Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? Onun sonu Rabbine varır.		 43
اِلٰى رَبِّكَ مُنْتَهٰيهَاۜ
(42-44) Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? Onun sonu Rabbine varır.		 44
اِنَّمَٓا اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشٰيهَاۜ
Şüphe yok ki sen, ancak ondan korkanlara bir korkutucusun.		 45
كَاَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُٓوا اِلَّا عَشِيَّةً اَوْ ضُحٰيهَا
Onlar, o Kıyameti gördükleri gün sanki bir akşam veya bir kuşluk vaktinden başka kalmamış gibi olurlar.		 46

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Nebe’ Suresi
Önceki
Abese Suresi
Sonraki