Sureler
Mealler
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Andolsun şiddetle çekip alanlara.
2 Ve neşeli neşeli yürüyenlere.
3 Ve yüze yüze gidenlere.
4 Ve herkesi geçenlere.
5 Ve işi tedbîrle yapanlara.
6 O gün, bir sarsıntıdır, sarsar.
7 Ardından bir sarsıntı daha gelir çatar.
8 Yürekler, belinleyip korkar.
9 Gözleri yere dikilir.
10 Onlar derler ki: Çukura atıldıktan sonra mı dirileceğiz de çıkacağız?
11 Ufalanmış bir kemik yığını hâline geldikten sonra mı olacak bu iş?
12 Öyleyse derler, bu, pek ziyanlı bir dönüş.
13 Halbuki o, bir tek haykırış.
14 Derken onlar dümdüz bir yerde toplanırlar.
15 Gelmedi mi Mûsâ'ya âit söz sana?
16 Hani Rabbi, kutlu Tuvâ vâdisinde nidâ etmişti ona.
17 Git Firavun'a, şüphe yok ki o, azdı.
18 De ki: İster misin temizlenmeyi.
19 Ve sana Rabbinin yolunu göstereyim de korkasın, saygı duyasın?
20 Derken ona en büyük delîli göstermişti.
21 Oysa yalanlamıştı, karşı gelmişti.
22 Sonra da geri dönmüştü de koşup gitmişti.
23 Derken halkı toplamıştı da bağırmıştı.
24 Ben, sizin en yüce Rabbinizim demişti.
25 Derken Allah onu, dünyâda da, âhirette de azaplandırarak helâk etmişti.
26 Şüphe yok ki bunda bir ibret var korkanlara.
27 Sizi yaratmak mı daha güç sizce, yoksa göğü yaratmak mı? Onu kurdu.
28 Tavanını yüceltti, düzüp koştu.
29 Ve gecesini kararttı, kuşluk çağını meydana çıkarttı.
30 Ve yeryüzünü de bundan sonra yaydı, döşedi.
31 Oradan suyunu, otlağını çıkarıp meydana getirdi.
32 Ve dağlarını oturttu.
33 Sizin ve hayvanlarınızın faydası için.
34 (34-36) Her şeyi alt üst eden o büyük felâket geldiği vakit, insan dünyada iken ne için çalıştığını hatırlar. Cehennem de gören her kişiye açıklığı ile gösterilir.
35 İnsan, o gün anlar, hatırlar neye çalıştığını.
36 Ve cehennem, belirtilir görene.
37 Artık kim azmışsa.
38 Dünyâ yaşayışını üstün tutmuşsa,
39 Artık cehennemdir onun yeri yurdu.
40 Ve ama kim, Rabbinin durağından korkup da nefsi, dileğinden çekmişse.
41 Şüphe yok ki cennettir onun yeri yurdu.
42 Senden sorarlar kıyâmeti, ne vakit kopacak?
43 Sen, onu ne bilirsin ki ne anlatacaksın?
44 Onun sonu, Rabbine âittir, o bilir.
45 Sen ancak, korkanı korkutansın.
46 Onu gördükleri gün, bir akşamcık yaşamışa dönerler yahut da günün kuşluk çağı.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاًۙ 1
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاًۙ 2
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاًۙ 3
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاًۙ 4
فَالْمُدَبِّرَاتِ اَمْراًۢ 5
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُۙ 6
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُۜ 7
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌۙ 8
اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌۢ 9
يَقُولُونَ ءَاِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِۜ 10
ءَاِذَا كُنَّا عِظَاماً نَخِرَةًۜ 11
قَالُوا تِلْكَ اِذاً كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۢ 12
فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌۙ 13
فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِۜ 14
هَلْ اَتٰيكَ حَد۪يثُ مُوسٰىۢ 15
اِذْ نَادٰيهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًىۚ 16
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغٰىۘ 17
فَقُلْ هَلْ لَكَ اِلٰٓى اَنْ تَزَكّٰىۙ 18
وَاَهْدِيَكَ اِلٰى رَبِّكَ فَتَخْشٰىۚ 19
فَاَرٰيهُ الْاٰيَةَ الْـكُبْرٰىۘ 20
فَـكَذَّبَ وَعَصٰىۘ 21
ثُمَّ اَدْبَرَ يَسْعٰىۘ 22
فَحَشَرَ فَنَادٰىۘ 23
فَقَالَ اَنَا۬ رَبُّكُمُ الْاَعْلٰىۘ 24
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُو۫لٰىۜ 25
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشٰىۜ۟ 26
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقاً اَمِ السَّمَٓاءُۜ بَنٰيهَا۠ 27
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰيهَاۙ 28
وَاَغْطَشَ لَيْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰيهَاۖ 29
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَاۜ 30
اَخْرَجَ مِنْهَا مَٓاءَهَا وَمَرْعٰيهَاۖ 31
وَالْجِبَالَ اَرْسٰيهَاۙ 32
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ 33
فَاِذَا جَٓاءَتِ الطَّٓامَّةُ الْكُبْرٰىۘ 34
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰىۙ 35
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِمَنْ يَرٰى 36
فَاَمَّا مَنْ طَغٰىۙ 37
وَاٰثَرَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۙ 38
فَاِنَّ الْجَح۪يمَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ 39
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰىۙ 40
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ 41
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَيَّانَ مُرْسٰيهَاۜ 42
ف۪يمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰيهَاۜ 43
اِلٰى رَبِّكَ مُنْتَهٰيهَاۜ 44
اِنَّمَٓا اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشٰيهَاۜ 45
كَاَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُٓوا اِلَّا عَشِيَّةً اَوْ ضُحٰيهَا 46
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاًۙ
Andolsun şiddetle çekip alanlara.
1
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاًۙ
Ve neşeli neşeli yürüyenlere.
2
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاًۙ
Ve yüze yüze gidenlere.
3
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاًۙ
Ve herkesi geçenlere.
4
فَالْمُدَبِّرَاتِ اَمْراًۢ
Ve işi tedbîrle yapanlara.
5
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُۙ
O gün, bir sarsıntıdır, sarsar.
6
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُۜ
Ardından bir sarsıntı daha gelir çatar.
7
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌۙ
Yürekler, belinleyip korkar.
8
اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌۢ
Gözleri yere dikilir.
9
يَقُولُونَ ءَاِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِۜ
Onlar derler ki: Çukura atıldıktan sonra mı dirileceğiz de çıkacağız?
10
ءَاِذَا كُنَّا عِظَاماً نَخِرَةًۜ
Ufalanmış bir kemik yığını hâline geldikten sonra mı olacak bu iş?
11
قَالُوا تِلْكَ اِذاً كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۢ
Öyleyse derler, bu, pek ziyanlı bir dönüş.
12
فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌۙ
Halbuki o, bir tek haykırış.
13
فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِۜ
Derken onlar dümdüz bir yerde toplanırlar.
14
هَلْ اَتٰيكَ حَد۪يثُ مُوسٰىۢ
Gelmedi mi Mûsâ'ya âit söz sana?
15
اِذْ نَادٰيهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًىۚ
Hani Rabbi, kutlu Tuvâ vâdisinde nidâ etmişti ona.
16
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغٰىۘ
Git Firavun'a, şüphe yok ki o, azdı.
17
فَقُلْ هَلْ لَكَ اِلٰٓى اَنْ تَزَكّٰىۙ
De ki: İster misin temizlenmeyi.
18
وَاَهْدِيَكَ اِلٰى رَبِّكَ فَتَخْشٰىۚ
Ve sana Rabbinin yolunu göstereyim de korkasın, saygı duyasın?
19
فَاَرٰيهُ الْاٰيَةَ الْـكُبْرٰىۘ
Derken ona en büyük delîli göstermişti.
20
فَـكَذَّبَ وَعَصٰىۘ
Oysa yalanlamıştı, karşı gelmişti.
21
ثُمَّ اَدْبَرَ يَسْعٰىۘ
Sonra da geri dönmüştü de koşup gitmişti.
22
فَحَشَرَ فَنَادٰىۘ
Derken halkı toplamıştı da bağırmıştı.
23
فَقَالَ اَنَا۬ رَبُّكُمُ الْاَعْلٰىۘ
Ben, sizin en yüce Rabbinizim demişti.
24
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُو۫لٰىۜ
Derken Allah onu, dünyâda da, âhirette de azaplandırarak helâk etmişti.
25
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشٰىۜ۟
Şüphe yok ki bunda bir ibret var korkanlara.
26
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقاً اَمِ السَّمَٓاءُۜ بَنٰيهَا۠
Sizi yaratmak mı daha güç sizce, yoksa göğü yaratmak mı? Onu kurdu.
27
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰيهَاۙ
Tavanını yüceltti, düzüp koştu.
28
وَاَغْطَشَ لَيْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰيهَاۖ
Ve gecesini kararttı, kuşluk çağını meydana çıkarttı.
29
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَاۜ
Ve yeryüzünü de bundan sonra yaydı, döşedi.
30
اَخْرَجَ مِنْهَا مَٓاءَهَا وَمَرْعٰيهَاۖ
Oradan suyunu, otlağını çıkarıp meydana getirdi.
31
وَالْجِبَالَ اَرْسٰيهَاۙ
Ve dağlarını oturttu.
32
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ
Sizin ve hayvanlarınızın faydası için.
33
فَاِذَا جَٓاءَتِ الطَّٓامَّةُ الْكُبْرٰىۘ
(34-36) Her şeyi alt üst eden o büyük felâket geldiği vakit, insan dünyada iken ne için çalıştığını hatırlar. Cehennem de gören her kişiye açıklığı ile gösterilir.
34
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰىۙ
İnsan, o gün anlar, hatırlar neye çalıştığını.
35
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِمَنْ يَرٰى
Ve cehennem, belirtilir görene.
36
فَاَمَّا مَنْ طَغٰىۙ
Artık kim azmışsa.
37
وَاٰثَرَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۙ
Dünyâ yaşayışını üstün tutmuşsa,
38
فَاِنَّ الْجَح۪يمَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ
Artık cehennemdir onun yeri yurdu.
39
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰىۙ
Ve ama kim, Rabbinin durağından korkup da nefsi, dileğinden çekmişse.
40
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ
Şüphe yok ki cennettir onun yeri yurdu.
41
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَيَّانَ مُرْسٰيهَاۜ
Senden sorarlar kıyâmeti, ne vakit kopacak?
42
ف۪يمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰيهَاۜ
Sen, onu ne bilirsin ki ne anlatacaksın?
43
اِلٰى رَبِّكَ مُنْتَهٰيهَاۜ
Onun sonu, Rabbine âittir, o bilir.
44
اِنَّمَٓا اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشٰيهَاۜ
Sen ancak, korkanı korkutansın.
45
كَاَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُٓوا اِلَّا عَشِيَّةً اَوْ ضُحٰيهَا
Onu gördükleri gün, bir akşamcık yaşamışa dönerler yahut da günün kuşluk çağı.
46

Sureler

Mealler
Abese Suresi
Sonraki