Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 21

135. Peygamberlerin getirmiş olduğu hak dini zamanla bozup değiştirerek Yahudilik ve Hristiyanlık adı altında bâtıl inanç sistemleri oluşturanlar, "Yahudi veya Hristiyan olun ki, doğru yolu bulasınız!" dediler. Yani Yahudiler Yahudiliğin, Hristiyanlar daHristiyanlığın doğru yol olduğunu iddia ediyor, uydurdukları bu inanç sistemini kabul etmeyen hiç kimsenin cennete giremeyeceğini söylüyorlar. Ne var ki, Yahudilik dedikleri, Hz. Musa'nın ve ondan sonra gelen peygamberlerin tebliğ ettiği hak dinin zamanla bozulup değiştirilmiş şeklinden başka bir şey değildir. Özel ayinleri, düzenlemeleri vs. ile birlikte bugünkü Yahudilik, İsa Peygamber'den dört yüz yıl kadar önce doğmuş ve bu adı almıştır. Hıristiyanlık ise, İsa aleyhisselâm'dan çok sonraları gerek Aziz Pavlus'un, gerek kilisenin müdahaleleri sonucu birçok yönüyle değişikliğe uğrayarak bugünkü özel inanç şekline dönüşmüştür. Dolayısıyla, Yahudiler de Hristiyanlar da insanları gerçekte Allah'ın dinine değil, kendi uydurdukları bid'at ve hurafelere davet etmektedirler.

Ey Müslüman! Onlara de ki: "Hayır, biz sizin uydurduğunuz hurafelere değil, bir tek Allah'a kulluk eden ve O'na asla ortak koşmayan İbrahim'in dinine uyarız! Biz sizin veya bir başkasının uydurup dinin temelleri diye dayattığı bâtıl iddialara değil, sizin de örnek ve önder kabul ettiğiniz İbrahim, Musa ve İsa başta olmak üzere, bütün peygamberlerin tebliğ ettiği hak dine, bir tek Allah'a kulluk esasına dayanan İslâm dinine uyarız! Sizin zamanla tahrif ettiğiniz bu dinin özünü ve aslını, işte Son Peygamber açıkça ortaya koymuş bulunuyor. İnandığınızı iddia ettiğiniz peygamberlerin izinden gitmek istiyorsanız, siz de şirkten ve inkârdan uzak durarak hak dine boyun eğmelisiniz. Nitekim İbrahim, sizin bugün ‘dinin temel esasları' saydığınız batıl inançları asla benimsememişti. Örneğin Allah'a oğul isnat etmemiş, Peygamberleri ve azizleri tanrılaştırmamış, Allah'ın herhangi bir kitabını veya elçisini asla inkâr etmemişti."

136. O hâlde, ey müminler! Bu evrensel hakikati tüm insanlığa ilan ederek deyin ki: "Bizler Allah'a, yani O'nun varlığına ve birliğineiman ettiğimiz gibi, bize gönderilen Kur'ân âyetlerine; İbrahim, İsmail, İshak, Yakup ve sonraki nesillere gönderilen vahiylere; ayrıca, Musa'ya ve İsa'ya verilen kitaplara ve mucizelere ve diğer bütün peygamberlere Rableri tarafından bahşedilen vahiylere inanırız.

Onların arasında hiçbir ayrım gözetmeyiz. Hepsinin Allah'tan geldiğine ve her birinin aynı mesajı getirdiğine iman ederiz. Yahudi ve Hristiyanların yaptığı gibi, bir kısmına iman edip bir kısmını inkâr etmeyiz. Çünkübiz,yalnızca Allah'a kulluk eden ve ancak O'na boyun eğen kimseleriz."

137. Ey müminler! Eğer Yahudiler, Hristiyanlar ve diğerleri bu çağrıya olumlu cevap verir ve sizin inandığınız gibi Allah'ın kitapları ve elçileri arasında hiçbir ayrım gözetmeden ilâhî mesaja tümüyle inanırlarsa, işte o zaman doğru yolu bulmuş olurlar. Ama eğer yüz çevirirlerse, derin bir çıkmaza saplanmışlar ve sırf kıskançlık ve inatçılıkları yüzünden size karşı koyuyorlar demektir. Fakat sen üzülme, onlara karşı Allah sana yeter! Allah'a dayanıp sabır ve kararlılıkla mücadelene devam ettiğin takdirde, onlar sana asla zarar veremeyecek, seni hak yoldan çeviremeyeceklerdir. Hiç kuşkusuz O her şeyi işiten, her şeyi bilendir.

Allah'ın gönderdiği her şeriatta, iman edip hak dine girenlerin tepeden tırnağa yıkanıp temizlenmeleri emredilmiş ve inkârdan kurtulup tertemiz bir hayata geçişin sembolik bir ifadesi olarak hemen her ümmette bir gelenek olarak uygulanmıştır. Ancak Hristiyanlar, bu uygulamaya bambaşka bir anlam yükleyerek özünden saptırmışlardı. Pavlus'un Hristiyanlığa soktuğu aslî günah düşüncesini temel alan Hristiyanlar, Âdem ile Havvâ'nın (as) işledikleri günah yüzünden onların soyundan gelen insanların günahkâr ve kirlenmiş bir hâlde doğduğuna inanıyor, bu yüzden çocuklarını "kutsanmış" suya batırıp vaftiz ederek güya onları "temizlediklerini" iddia ediyorlardı. Oysa İslam'a göre hiç kimse bir başkasının günahını yüklenemez ve hiçbir çocuk, anne babasının işlediği günahtan dolayı cezalandırılamaz. Doğan her çocuk, tertemiz bir fıtrat üzere ve hakikati keşfetmeye, güzel ve doğru işler yapmaya yatkın bir hâlde dünyaya gelir. Zaten insan kötülük yapmaya programlanmış olarak doğmuş olsaydı, günahlarından dolayı hesaba çekilmesi ve cezalandırılması da adaletsizlik olurdu. İşte İsa Peygamber'in getirdiği hak dini değiştirip yozlaştıran Hristiyanların bu iddialarına karşılık yüce Allah buyuruyor ki:

138. Ey müminler! İnsanın günahkâr ve kirlenmiş bir hâlde dünyaya geldiğini iddia eden Hristiyanlara deyin ki: Bizler Allah'ın verdiği renklerle boyanmışızdır. Öyle ya, kimin boyası Allah'ın boyasından daha güzel olabilir? İşte bu yüzden biz, ancak O'na kulluk ederiz. İnsanoğlu, Allah'ın verdiği doğal renklerle boyanmış bir hâlde, tertemiz bir fıtrat üzere yaratılmıştır. Eğer insan günah işliyorsa, bunun sebebi yaratılışında kirlilik değil, tam aksine, yaratılışındaki saflığa rağmen bilerek ve isteyerek kötülüğü tercih etmiş olmasıdır. İnsan, fıtratında var olan güzelliklerin bozulmamasını, aksine daha da gelişip olgunlaşmasını istiyorsa, Allah tarafından gönderilen ve yaratılış özellikleriyle birebir örtüşen doğal ve tertemiz inanç sistemine iman etmeli, hayatının her alanını bu inanca göre şekillendirerek ilâhî renge boyanmalıdır.

139. Ey İslam davetçisi! Allah'ın seçkin ve ayrıcalıklı kulları olduklarını iddia eden Yahudilere ve Hristiyanlara de ki: "Allah bizim de Rabb'imiz, sizin de Rabb'iniz olduğu hâlde, bazı toplumları kayırdığını, birilerine özel muamele yaptığını söyleyerek O'nun adalet ve hikmeti hakkında bizimle tartışmaya mı gireceksiniz? O sadece sizin Rabb'iniz midir ki, size ayrıcalıklı davransın ve yalnızca sizin ırkınızdan Peygamber göndersin? Hayır, Allah'a kul olma açısından sizinle diğer insanlar arasında hiçbir fark yoktur veAllah katında her toplum, eşit derecede sorumluluk ve hak sahibidir.Ayrıca bizim yaptıklarımız bize, sizin yaptıklarınız size aittir. İnsanlar Allah katında mensup oldukları ırka ve sınıfa göre değil, yaptıkları iyilik ve kötülüklere göre hesaba çekileceklerdir. Bunun için biz insanları hak dine davet eder, fakat bu hususta hiç kimseyi zorlamayız. Her insanın din ve vicdan hürriyetine hakkıyla riayet ederiz.İyi bilin ki, Biz O'na ihlas ve samimiyetle bağlanmış kimseleriz. Her yaptığımızı yalnızca O'nun rızası için yaparız. Yalnızca O'na kulluk eder, O'ndan başka ilahlara, aracılara bel bağlamayız. O'nun rızasına uygun olmayan hususta asla hatır gönül dinlemeyiz."

Zaten bütün Peygamberler, hep bu gerçeği dile getirmişlerdi.

140. Ey Yahudiler ve ey Hristiyanlar! Yoksa siz İbrahim'in, İsmail'in, İshak'ın, Yakup'un ve onların soyundan gelen Peygamberlerin Yahudi veya Hristiyan olduklarını mı iddia ediyorsunuz? Oysa Yahudilik de Hristiyanlık da, peygamberlerden çok sonraları din adamları, rahipler ve yorumcular tarafından icat edilen kurallar, düzenlemeler ve ayinlerden ibarettir. Dolayısıyla, Hz. Musa ve Hz. İsa da dâhil, hiçbir peygamber "Yahudi" veya "Hristiyan" değildi ve olamazdı. Aksine, bütün peygamberler, "Yalnızca Allah'a kulluk etmek ve O'ndan gelen bütün emirlere tam bir teslimiyetle itaat etmek" anlamına gelen "İslâm" inancına bağlı birer "Müslüman" idiler.

Ey İslâm davetçisi! Bütün bunlara rağmen, hâlâ iddialarında diretirlerse, onlara de ki: "Siz mi daha iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah hem Kur'ân'da hem de elinizdeki muharref Tevrat ve İncil'de bu hakikati açıkça bildirmişken, hâlâ bâtıl iddianızda diretecek, kendi kitabınızda yer alan gerçekleri inkâr etme pahasına inadınızı sürdürecek misiniz?" Şu hâlde, Allah tarafından kendisine ulaşan bir tanıklığı bile bile gizleyenden daha zalim kim olabilir? Hz. Muhammed'in, daha önceki peygamberlerin tahrif edilen mesajını orijinal hâliyle ortaya koyan hak peygamber olduğunu bile bile, bu hakikatin şahitliğini ve savunuculuğunu yapmak yerine onu gizleyen ve birtakım tevillerle gerçeği çarpıtan hahamlardan, papazlardan, sözde din âlimlerinden daha zalim, daha kötü kim olabilir? Şunu asla unutmayın ki, Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir.

141. Ey insanlar! Geçmişte yaşayan atalarınızla övünerek kendinizi avutmayın! Onlar bir ümmetti; geldi geçti. Onların kazandıkları iyilik ve kötülükler onlara, sizin kazandıklarınız size aittir ve siz, onların yaptıklarından hesaba çekilecek değilsiniz.

Müslümanlar, hicretten önce Mescid-i Aksâ ile Kâbe'yi aynı hizaya getirip iki kıbleye birden yönelerek namaz kılıyorlardı. Mekke ile Kudüs'ün ortasında yer alan Medine'ye hicretten sonra, Allah müminlere Mescid-i Aksâ'ya yönelmelerini emretti. Beytü'l-Makdis adıyla da bilinen Mescid-i Aksâ, Hz. Süleyman tarafından Kudüs'te inşa edilen ve Yahudilerce kutsal sayılan bir mabetti. Allah müminlere bu mabedi kıble edinmelerini emrederek, ilâhî dinin tek ve evrensel olduğunu, bütün peygamberlerin yöneldikleri yönün aynı ol­duğunu ve ibadetlerindeki gerçek maksadın Allah'a yönelmek olduğunu bildirmişti. Böylece Müslümanlar, 17 ay boyunca Mescid-i Aksâ'ya yönelerek namaz kıldılar. Bundan sonraki aşamada Allah, Hz. İbrahim tarafından inşa edilen ve insanlığın ilk kıblesi olan Mescid-i Harâm'a yönelmelerini müminlere emredecekti. Bu değişiklik aynı zamanda, ilâhî mesajı taşıma ve insanlığa önderlik etme görevinin Son Elçi'ye başkaldıran Yahudi ve Hristiyanlardan alınıp yeni Müslüman topluma verildiğini sembolize ediyordu. Bu değişiklik karşısında münafıklardan, müşriklerden ve özellikle de Yahudilerden gelebilecek itiraz ve tepkilere karşı müminleri uyarmak ve Kıble değişikliği ile ilgili ön hazırlık olmak üzere, aşağıdaki âyetler nâzil oldu: