Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 17

106. Biz önceki ümmetlere gönderdiğimiz kutsal kitaplardaki bazı geçici toplumsal–hukukî düzenlemeleri içeren herhangi bir âyeti, değişen şartlara uygun olarak yürürlükten kaldırır veya zamanın çarkları arasında yok ederek unutturur isek, mutlaka ondan daha iyisini veya en azından onun bir benzerini göndeririz.

Öyle ya, Allah kendi mesajını korumayacak mı sanıyordun? Allah'ın her şeye kadir olduğunu bilmez misin?

107. Yine bilmez misin ki, göklerin ve yerin hükümranlığı sadece Allah'ındır? Böyle bir Allah nelere kadir olamaz, nelere güç yetiremez ki? Ve yine bilmez misin ki, sizin bu âlemde Allah'tan başka dostunuz, Allah'tan başka koruyucunuz ve yardımcınız yoktur. Yoksa siz, bu göklerde ve yerde başka bir yöneticinin, başka bir kural koyucunun hükümran olduğunu mu sanıyorsunuz? Hayır; mülk (mutlak hükümranlık ve egemenlik) O'nun, hüküm O'nundur. Kâinat O'nun, söz O'nundur. Mülk Allah'ın olduğu için yasayı koymak veya yürürlükten kaldırmak, yani mülkünde dilediği gibi tasarruf etmek de O'nun hakkıdır.

Cenab-ı Allah'ın, varlık âleminde bugün yarattığını yarın yok etmesi veya farklı bir varlığa dönüştürmesi nasıl yadırganmıyor ve "Madem Allah bunu yarattı, o halde neden yok ediyor?" denmiyorsa, şeriate ait âlemde de farklı zaman ve zeminler için farklı hükümler vermesi garipsenmemelidir. Bu Allah'ın ilim ve iradesinde haşa bir noksanlık değil, tam tersine, ilâhî hikmet ve rahmetin en parlak tecellisidir.

Baksana bu muhteşem hükümranlığa, bu nihayetsiz mülk ve saltanata! Bu âlemde her an neler yapılıyor, neler yıkılıyor; ne oluşumlar, ne yok oluşlar yaşanıyor; ne kudretler ortaya çıkarılıyor görmez misin? Allah'ın kâinata egemen kıldığı ilâhî yasalar uyarınca, yıkılanların yerine peyderpey yenilerinin geldiğini, tekamül ve seleksiyon (doğal ayıklanma) kurallarıyla daha iyilerinin ortaya konduğunu görmez misin? Böyle bir sonsuz kudretin sahibi olan Allah, şeriat ve hukuk âleminde niçin bir hükmü yürürlükten kaldırıp onun yerine daha iyisini, daha hayırlısını, en azından onun bir dengini koymasın? Niçin daha önce gönderdiği Tevrat ve İncil'in bazı hükümlerini değiştiren yeni bir kitap, yeni bir şeriat göndermesin? Bilakis, her zamanın, her mekânın, her ortamın durum ve şartlarına uygulanabilen, sebepler ve maslahatlar çerçevesinde hem kalıcılık ve hem de değişkenlik özelliklerini taşıyan hükümler koymak bizatihi ilim, hikmet ve adaletin ta kendisidir.

Nitekim önceki kutsal kitapları genel anlamda onaylayan bu Kur'ân, hem bu kitaplarda yapılan tahrifatı düzelterek hem de insanlığın gelişim sürecine ve sosyal şartlarının değişimine uygun olarak bazı emirleri, hükümleri ve yükümlülükleri değiştirerek kıyamete kadar geçerli olacak en son ve en mükemmel hayat sistemini ortaya koymuştur. Örneğin Yahudi şeriatında yer alan Cumartesi yasağını kaldırmış, onlara haram kılınan bazı yiyecekleri helal kılmış, kıblenin yönünü Mescid-i Aksa'dan Mescid-i Haram'a çevirmiş, önceki ümmetlere yasaklanan ganimeti helal kılmış ve daha önceki şerîatlerde bulunmayan birçok yeni hüküm getirmiştir. Nitekim Musa ve Yakup Peygamberler zamanında şekillenmeye başlayan Yahudi şeriati de önceki şeriatı yürürlükten kaldırarak yeni hükümler getirmişti.

108. Yoksa ey insanlar, vaktiyle Yahudilerin Musa'yı sorguya çektikleri gibi, siz de Peygamberinizi olur olmaz isteklerde bulunarak sorguya mı çekeceksiniz?

Yahudiler, neredeyse verdiği her emirde Musa'ya itiraz etmiş, ancak uzun tartışmalardan sonra bu emirleri yerine getirmişlerdi. Hatta "Ey Musa, bize Allah'ı açıkça göstermedikçe sana asla inanmayacağız!" (Nisa, 4/153) diyecek kadar ileri gitmişlerdi. İnek kurban etme meselesinde de sonuna kadar ayak diretmiş, nihayet helak olacaklarını anlayınca emri zoraki yerine getirmişlerdi (Bakara, 2/67-73). O halde ey Ümmet-i Muhammed! Sakın siz de bugün nesh (önceki şeriatlerin değiştirilmesi) ve benzeri hususlarda Yahudilerin aldatıcı propagandalarına kanıp da, onların Musa Peygambere gösterdikleri küstahça tavrı Son Elçi'ye göstermeye kalkmayın. Şunu iyi bilin ki:

Hak ve hakikat apaçık ortadayken, her kim Peygamber'e karşı böyle küstahça ve ahmakça itirazları yüzünden imanı inkâr ile değiştirirse, yani imandan yüz çevirip inkâra yönelirse, dümdüz yolda sapmış demektir.

Sanmayın ki Yahudi ve Hristiyanlar, yeterince ikna olamadıkları için hakkı inkâr ediyorlar. Tam aksine:

109. . Ey müminler! Kitap Ehli'nden birçokları, kendilerine hak ve hakikat apaçık belli olduktan sonra, sırf içlerindeki kin ve haset yüzünden, iman etmenizden sonra sizi yeniden inkâra döndürmek isterler.

Buna karşılık siz,içinde bulunduğunuz şartlar değişip de Allah size yeni çıkış yolları açarak bir sonraki emrini gönderinceye kadar onları bağışlayın, densizliklerine sabredin, çirkin ve incitici sözlerine aldırmayın. Onların size karşı düşmanlıkları ve taşkınlıkları, dengenizi kaybedip onlarla tartışmanıza, kavga ve münakaşalara dalmanıza sebep olmasın. Hiç kuşku yok ki, Allah'ın her şeye gücü yeter.

110. Siz üzerinize düşeni hakkıyla yerine getirmeye çalışın. Namazı dosdoğru kılın, zekâtı verin. Kendiniz için yapıp gönderdiğiniz her iyiliği, Mahşer Günü Allah'ın huzurunda mutlaka göreceksiniz. Unutmayın ki, Allah yaptığınız her şeyi görmektedir.

111. Önceki kutsal kitaplara inandıklarını öne sürenler, "Yahudi veya Hristiyan olanlardan başkası cennete giremeyecektir!" dediler. Yani Yahudiler de Hristiyanlar da, din adına uydurdukları bâtıl iddiaları kabul etmeyen ve gelenek hâline getirdikleri birtakım dinî formaliteleri yerine getirmeyen kimselerin —iman ve erdem sahibi olsalar bile— Allah'ın hoşnutluğunu kazanamayacağını, ebedî saadete ulaşamayacağını söylüyorlar.

Bu, onların kendi kuruntularıdır. Bu iddia, hem Yahudilerin hem Hristiyanların kendi kuruntularından, boş hayallerinden ve delilsiz, ispatsız iddialarından başka şey değildir.Onlara de ki: "Eğer doğru söylüyorsanız, kutsal kitaptan delilinizi getirin!"

112. Hayır, cennet ne Yahudilere mahsustur ne de Hristiyanlara! Zira Allah hiçbir topluma özel ve ayrıcalıklı muamele etmez. O'nun rızasını kazanıp ebedî kurtuluşa ulaşmanın bir tek ölçüsü vardır, o da şudur: Her kim ihlas ve samimiyetle yüzünü Allah'a teslim ederse, yani tüm ruhu ve benliğiyle yalnızca Allah'ın buyruklarına teslim olur ve bu teslimiyetin canlı şahidi olarak doğru, güzel ve yararlı davranışlar ortaya koyarsa, işte ona Rabb'inin katında hak ettiği mükâfatı mutlaka verilecektir. Böylelerine Hesap Gününde korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir. İşte bu vasıflara sahip olan kimselere Müslüman, bu dine de İslam denir. Bu dinden yüz çevirenlere gelince: