Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 370
61. İki topluluk birbirini gördükleri zaman Musa'nın adamları, “Gerçekten yakalandık” dediler.
62. (Musa:) “Hayır” dedi. “Şüphesiz Rabbim, benimle beraberdir. O beni (bir çıkış yoluna) hidayet edecektir.”
63. Bunun üzerine Musa'ya, “Asanla denize vur” diye vahyettik. (Vurdu ve) Deniz hemencecik yarılıverdi de her parçası kocaman bir dağ gibi oldu.
64. Ötekileri de buraya yaklaştırdık.
65. Musa'yı ve onunla birlikte olanların hepsini kurtarmış olduk.
66. Sonra ötekilerini suda boğduk.
67. Şüphesiz bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir.
68. Ve şüphesiz senin Rabbin üstün güç sahibidir, esirgeyendir.
69. Onlara İbrahim'in haberini de aktarıp oku!
70. Hani, babasına ve kavmine, “Siz neye kulluk ediyorsunuz?” demişti.
71. Demişlerdi ki: “Putlara tapıyoruz. Sürekli (ibadet için) onların yanında kalıcılarız.”
72. Dedi ki: “Peki, dua ettiğiniz zaman onlar sizi işitiyorlar mı?”
73. “Ya da size bir yararları dokunuyor mu veya zararları?”
74. “Hayır” dediler. “Biz babalarımızı böyle yaparlarken bulduk.”
75. (İbrahim) Dedi ki: “Şimdi, neye tapmakta olduğunuzu gördünüz mü?”
76. “Hem siz, hem de önceki babalarınız?”
77. “İşte bunlar gerçekten benim düşmanımdır; âlemlerin Rabbi müstesna”
78. “Ki beni yaratan ve bana hidayet veren O'dur.”
79. “Bana yediren ve içiren O'dur.”
80. “Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur.”
81. “Beni öldürecek, sonra diriltecek olan da O'dur.”
82. “Din (ceza) günü hatalarımı bağışlayacağını ummakta olduğum da O'dur.”
83. “Rabbim! Bana hüküm (ilim) bağışla ve beni salih olanlara kat.”