Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 265

52. Yanına girdiklerinde, “Selam” demişlerdi. O da, “Biz sizden korkmaktayız” demişti.

53. Dediler ki: “Korkma, biz sana bilgin bir çocuk müjdelemekteyiz.”

54. Dedi ki: “Bana ihtiyarlık gelip çökmüşken mi müjdeliyorsunuz? Beni ne ile müjdelemektesiniz?”

55. Dediler ki: “Seni gerçekle müjdeledik; öyleyse ümitsizliğe düşenlerden olma.”

56. Dedi ki: “Sapıklar dışında Rabbinin rahmetinden kim ümitsizliğe düşer?”

57. Dedi ki: “Ey elçiler! (Bunun dışında, diğer) İşiniz ne?”

58. Dediler ki: “Gerçekten biz, suçlu bir topluluğa gönderildik.”

59. “Ancak Lut ailesi hariçtir; biz onların (Lut ailesinin) tümünü muhakkak kurtaracağız.”

60. “Ama karısını şüphesiz geride kalacak olanlardan kıldık.”

61. Böylelikle elçiler Lut ailesine geldiklerinde.

62. (Lut) Dedi ki: “Sizler gerçekten tanınmamış bir topluluksunuz.”

63. “Hayır” dediler: “Biz sana onların hakkında kuşkuya kapıldıkları şeyle (azapla) geldik.”

64. “Sana gerçeği getirdik, biz şüphesiz doğru söyleyenleriz.”

65. “Hemen aileni gecenin bir bölümünde yola çıkar, sen de onların ardından git, sizden hiç kimse arkasına bakmasın ve emredildiğiniz yere gidin.”

66. Ve ona (Lut'a) şu kesin emrimizi bildirdik: “Sabaha çıkarlarken onların arkası (kökü) mutlaka kesilecektir.”

67. Şehir halkı birbirlerine müjdeler vererek geldi.

68. (Lut onlara,) “Bunlar benim konuğumdur, beni utandırmayın” dedi.

69. “Allah'tan korkup sakının ve beni küçük düşürmeyin.”

70. Dediler ki: “Biz seni âlemlerden (tek bir kişiyi bile misafir kabul etmekten) alıkoymamış mıydık?”