Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 238

23. Evinde bulunduğu kadın onun nefsinden murat almak istedi, kapıları sıkı sıkı kapadı ve “Ben seninim, gelsene!” dedi. Yusuf, “Allah'a sığınırım. Çünkü o (Allah) benim Rabbimdir, yerimi güzel kılmıştır. Şüphesiz zalimler kurtuluşa ermez” dedi.

24. Şüphesiz kadın ona kastetmişti. O da eğer Rabbinin kesin kanıtını görmemiş olsa idi kadına kastedecekti. İşte ondan kötülüğü ve çirkinliği böylece engelledik. Doğrusu o bizim ihlâsa erdirilmiş kullarımızdandır.

25. İkisi de kapıya koştular, kadın Yusuf'un gömleğini arkadan çekip yırttı. Kapının yanında kadının efendisine (kocasına) rastladılar. Kadın, “Ailene kötülük etmek isteyen bir kimsenin cezası ya hapis ya da elem verici bir azaptır” dedi.

26. Yusuf, “O benim nefsimden kâm almak istedi” dedi. Kadının akrabasından biri, “Eğer gömleği önden yırtılmışsa, kadın doğru söylemiştir, o ise yalancılardandır” diye şahitlik etti.

27. “Yok eğer onun gömleği arkadan çekilip yırtılmışsa, bu durumda kadın yalan söylemiştir ve kendisi doğruyu söyleyenlerdendir.”

28. (Kocası) Gömleğinin arkadan yırtılmış olduğunu görünce, “Doğrusu bu sizin düzenlerinizdendir, şüphesiz siz kadınların düzeni büyüktür” dedi.

29. “Yusuf, sen bundan yüz çevir. Sen de (kadın), günahından ötürü bağışlanma dile. Doğrusu sen hata edenlerden oldun.”

30. Şehirde bir takım (sosyete) kadınlar, (kışkırtmak için), “Azizin karısı, delikanlısının nefsinden murat almak istiyormuş; (adeta) delikanlının sevgisi kalp perdesini yırtıp yüreğine sinmiş. Biz doğrusu onu açıkça bir sapıklık içinde görmekteyiz” dediler.