Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 72
166. İki topluk savaş için karşı karşıya geldiğinde, (savaşın sonunda) sizin başınıza gelen (yenilgi) Allah'ın izniyle, gerçek inananları bilmesi için olmuştur.
167. Ve ayrıca iki yüzlü davrananları bilmesi için, onlara "Gelin Allah yolunda savaşın veyahut kendinizi savunun" denildiğinde, "Biz savaşmasını bilseydik size uyardık" dediler. Onlar o gün inkar etmeye, iman etmekten daha yakındırlar. İçlerinden geçirmediklerini ağızlarıyla söylüyorlar, ama Allah içlerinde gizlediklerini daha iyi biliyor.
168. Savaşa gitmeyip oturdukları halde, (savaşta ölen) kardeşleri için, "Eğer bizi dinleyip savaşa gitmeselerdi ölmezlerdi" diyenlere "Eğer söylediklerinizde samimi iseniz ölümü kendinizden uzaklaştırın" de.
169. Allah yolunda öldürülenleri ölüler sanmayın. Bilakis onlar Rableri katında rızıklanmaktadırlar.
170. Allah yolunda öldürülenler, Allah'ın lütfundan verdikleri ile sevinirler ve onlardan sonra henüz kendilerine katılmamış, kendilerini Allah yolunda ölmeye hazırlamış kimselere, onlar için korku olmadığını ve kesinlikle üzüntülerden uzak kalacaklarını müjdelemektedirler.
171. Onlar, Allah'ın verdiği nimetler ve lütfundan bağışladıkları ile (henüz hayatta olanları) müjdeleme isteği duyarlar. Allah inananların hak ettikleri karşılığı zayi etmez.
172. Kendilerine savaşta isabet eden yaralardan sonra Allah'ın ve Elçinin çağrılarına icabet edenler var ya, onlardan iyilik yapmaya devam edenlere ve Allah dan sakınanlara büyük mükafatlar var.
173. Onlar öyle inanmış kimselerdir ki kendilerine "İnsanlar sizin (Bedir yenilgisinin intikamı) için toplanmış, korkun!" diyen insanların propagandalarına karşı, onların imanları artmış ve "Allah bize yeter, O ne güzel güvenilecek bir dayanaktır" diyerek karşı koymuşlardır.