Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 305

1. Kaf - He - Ya - Ayn - Sad

2. (Bu kıssa) Rabbinin kulu Zekeriya yı rahmetiyle anmasıdır.

3. Rabbine saygılı bir davranışla, gizlice seslenmişti.

4. "Ey Rabbim! Yaşlılıktan kemiklerim gevşedi, saçlarıma tamamen ak düştü. Rabbim! Beni davetinle uyarmandan dolayı, sana karşı asla isyankar (şaki) olmadım."

5. "Benim arkamdan beni koruyacak, bana sahip çıkacak birinin olmamasından korkuyorum. Karım da kısır. Katından beni sahiplenecek, koruyacak birisini bağışla."

6. "Bağışlayacağın kişi bana ve Yakup ailesine varis olabilecek ve senin razı olacağın birisi olsun" dedi.

7. Rabbi "Ya Zekeriya! İsmi Yahya olan bir oğlan çocuğunu sana müjdeliyorum. Daha önce o ismi hiçbir kimseye vermedik" dedi.

8. Zekeriya "Rabbim! Karım kısırken ve bende yaşlanmış ve güçten düşmüşken, benim nasıl çocuğum olur" diye Rabbine seslendi.

9. Rabbi "Öyledir. O nu yapmak benim için kolaydır. Sen henüz hiçbir şey değilken, Rabbin senide yarattı" dedi.

10. Zekeriya "Rabbim! Öyle ise bana bir işaret (alamet) ver" dedi. Rabbi de ona "Senin işaretin, insanlarla tamı tamına üç gece konuşamamandır" dedi.

11. Mescitten kavminin karşısına çıktığında, onlara işaretle "Sabah akşam Rabbinizi bütün eksiklerden tenzih edin" diye işaretle seslendi.