Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 20
127. İbrahim ve İsmail, beytin temellerini yükselttikleri zaman,"Rabbimiz! Bizden kabul et. Sen işiten ve her şeyi en iyi bilensin."
128. "Ey Rabbimiz! Bizi, sana teslim olanlardan kıl ve soyumuzu da sana teslim olmuş bir topluluk yap. Bize, sana ibadetin yollarını göster ve hatalarımızı bağışla. Çünkü sen hataları bağışlayan ve kullarına acıyansın."
129. "İçlerinden onlara senin ayetlerini okuyan, kitabı ve içinde ki (senin emrettiğin) hükümleri öğreten, onları (şeytani düşüncelerden) temizleyen bir elçi gönder. Her şeye gücü yeten ve her şeyin hükmünü veren sensin, sen" demişlerdi.
130. Nefsini, tercih ettiği inkarla aşağılaştıran kimselerden başkası, İbrahim'in yaşadığı dinden başkasına yönelmez. Biz onu dünyada (Rabbine kul olmak için yaptığı mücadele ve teslimiyetten dolayı) örnek bir kul seçtik. Ayrıca o ahirette de salihlerdendir.
131. İbrahim'e Rabbi "Teslim ol" demişti de, o "Alemlerin Rabbine teslim oldum" demişti.
132. İbrahim de, Yakup da oğullarına "Ey oğullarım! Allah sizin için bir din seçti (belirledi). Ancak ve ancak bu dine teslim olmuşlar (müslümanlar) olarak ölün." dediler.
133. Yoksa Yakup'a ölüm geldiğinde, onun yanında mı idiniz? Çocuklarına "Benden sonra neye kulluk edeceksiniz? " demişti. Onlarda "Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilahları olan, tek bir İlah'a kulluk edip, yalnızca O na teslim olacağız." demişlerdi.
134. Onlar geçmiş bir topluluktu, kazandıkları kendilerine, sizin kazandığınız da kendinizedir. Ayrıca onların yaptıklarından sorulmazsınız.