Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 162
88. Kavminden kendilerini büyük gören seçkinleri "Seni ve sana inananları kasabamızdan çıkaracağız veyahut ta bizim inançlarımıza geri dönersiniz" dediler. Şuayb "Biz istemesekte mi? (zorla çıkaracaksınız)" dedi.
89. "Allah bizi sapıklıktan kurtardıktan sonra, eğer sizin dininize dönersek, Allah adına yalan uydurmuş oluruz. Rabbimiz Allah dilemedikçe, bizim için sizin batıl dininize dönmemiz mümkün değil. Rabbimiz ilmiyle her şeyi kuşatmıştır. Biz Allah'a güvendik. Rabbimiz! Bizimle kavmimiz arasını hak (adalet) ile ayır, sen doğru ile yanlışı ayıranların en hayırlısısın" dedi.
90. Kavminden hakkı kabul etmeyen önde gelenler "Eğer Şuayb'a tabi olursanız, o zaman kaybedenlerden olursunuz" diye halkı tehdit ettiler.
91. Sonra onları bir sarsıntı yakaladı ve yurtlarında dizlerinin üstüne çöküp kaldılar.
92. Şuayb'ı yalanlayanlar sanki orada hiç yaşamamış gibi yok oldular. Aynı zamanda Şuayb'ı yalanlayanlar kaybedenlerden oldular.
93. Şuayb onlardan vaz geçip ayrılırken "Ey kavmim! Ben size Rabbimin mesajlarını tebliğ ettim ve öğüt verdim. Ben gerçekleri kabul etmeyen bir topluluğa niçin üzüleyim" dedi.
94. Biz bir kasabaya nebilerden kimi göndermişsek, oranın halkını azap ve sıkıntılara uğrattık ki, belki Rablerine saygı ile boyun eğerler.
95. Sonra kötülükleri iyiliklerle değiştiririz ki rahatlasınlar ve "Atalarımıza da darlıklar ve sıkıntılar uğradı (başımıza gelenler normaldir)" desinler. Bizde haberleri yokken onları, ansızın yakalayıverelim.