Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 137
74. İbrahim babası Azer'e "Putları ilahlar mı ediniyorsun? Ben seni ve kavmini açık bir sapıklık içerisinde görüyorum" demişti.
75. Böylece göklerin ve yerin hakimiyetinin delillerini, tam bir kanaat getirmesi için gösterdik.
76. Gece karanlığı çöktüğünde bir yıldız gördü ve "Bu benim Rabbim" dedi. Yıldız kaybolduğunda, "Ben kaybolanları sevmem" dedi.
77. Ayı doğmuş halde görünce "İşte, benim Rabbim bu" dedi. Ay kaybolunca, "Rabbim bana doğru yolu göstermemiş olsaydı, sapmış topluluklarla birlikte olacaktım" dedi.
78. Bu defa güneşi doğmuş bir halde görünce, "Bu benim Rabbim dir. Çünkü bu daha büyük" dedi. Güneş batınca, "Ey kavmim! Ben sizin Allah'a koştuğunuz ortaklardan uzağım."
79. "Ben yüzümü, O'na ortaklar koşmadan, gökleri ve yeri yaratana çevirdim. Ben asla ortak koşanlardan değilim" dedi.
80. Kavmi onunla tartıştı. "Allah beni doğru yola eriştirmişken, O nun hakkında benimle mi tartışıyorsunuz? Rabbim benim hakkımda herhangi bir şey dilemedikçe, ben Allah'a ortak koştuklarınızdan korkmam. Rabbim ilmiyle her şeyi kuşatmıştır. Hiç düşünmüyor musunuz?"
81. "Sonra siz, haklarında Allah'ın hiçbir bağlayıcı delil indirmediği şeyleri O na ortak koşmaktan korkmazken, ben sizin Allah'a ortak koştuklarınızdan nasıl korkarım? Şimdi biliyorsanız söyleyin bakalım. Bu iki guruptan (Allah'a şirk koşanla, koşmayan) hangisi Allah'ın yanında güvenli olmaya daha layıktır?"