Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 327

58. Derken, ona başvururlar diye büyükleri dışında onların hepsini paramparça etti.

59. Dediler ki: “İlahlarımıza bunu kim yaptı? Şüphesiz o zalimlerdendir.”

60. Dediler ki: “Kendisine İbrahim denilen bir gencin bunları diline doladığını işittik.”

61. Dediler ki: “Öyleyse, onu insanların gözü önüne getirin ki ona şahid olsunlar.”

62. Dediler ki: “Ey İbrahim, bunu ilahlarımıza sen mi yaptın?”

63. Dedi ki: “Hayır, bu yapmıştır, bu onların büyükleridir; eğer konuşabiliyorsa, siz onlara soruverin.”

64. Kendi vicdanlarına dönerek dediler ki: “Muhakkak asıl zalimler sizlersiniz.”

65. Sonra başaşağı edildiler de: “Sen de çok iyi bilirsin ki bunlar konuşamazlar.”

66. Dedi ki: “O halde, Allah’ı bırakıp da sizlere yararı olmayan ve zararı dokunmayan şeylere mi ibadet ediyorsunuz?”

67. “Yuh size ve Allah’tan başka ibadet ettiklerinize. Hâlâ akıllanmayacak mısınız?”

68. Dediler ki: “Eğer yapacaksanız, onu yakın ve ilahlarınıza yardımda bulunun.”

69. “Ey ateş, İbrahim’e karşı serin ve selamet ol!” dedik.

70. Ona bir tuzak kurmak istediler, fakat biz onları daha çok hüsrana uğrayanlar kıldık.

71. Onu ve Lut’u kurtarıp içinde, alemler için bereketlendirdiğimiz yere çıkardık.

72. Ona İshak’ı bağışladık, üstüne de Yakub’u; her birini salihler kıldık.