Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 367
1. Ta, Sin, Mim.
2. Bunlar sana o apaçık Kitab'ın ayetleridir!
3. Onlar iman etmeyecekler diye, neredeyse sen kendine kıyacaksın.
4. Dilersek üzerlerine gökten bir ayet (mucize) indiriveririz de ona boyunları eğile kalır.
5. Bununla beraber Rahman'dan kendilerine yeni bir öğüt gelmiyor ki, ondan yüz çevirmiş olmasınlar.
6. Evet, yalanlamaktalar; fakat onlara alay edip durdukları şeyin dehşet veren haberleri gelecektir.
7. Yeryüzüne bir bakmadılar mı? Biz onda her güzel çiftten nice bitkiler bitirmişiz.
8. Şüphesiz ki, bunda mutlak bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
9. Şüphesiz ki, Rabbin, gerçekten güçlü, çok merhametlidir.
10. Bir vakit Rabbin Musa'ya şöyle seslendi: «Git o zalim kavme!
11. Firavun kavmine, artık sakınmayacaklar mı!»
12. (Musa) dedi ki: «Ya Rab, doğrusu korkarım ki, beni yalanlarlar;
13. ve göğsüm daralır, dilim açılmaz, onun için Harun'a da peygamberlik ver!
14. Bir de onlara karşı suçluyum; ondan dolayı beni öldürürler diye korkarım.
15. (Allah) «Hayır» (endişe etme), «haydi ikiniz ayetlerimizle gidin; muhakkak Biz sizinle beraberiz (olup bitenleri) dinliyoruz,
16. haydin Firavun'a varın da deyin ki: «İnan ki biz alemlerin Rabbinin elçisiyiz;
17. İsrail oğullarını bizimle beraber salıver.»
18. (Firavun) dedi ki: «A! Biz seni çocukken bizde büyütmedik mi? Ömrünün bir çok yıllarını aramızda geçirdin;
19. hem de o yaptığın (kötü) işi yaptın; o halde sen o nankör kafirlerdensin!»