Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 522
31. İbrahim, o halde asıl me'muriyyetiniz nedir? ey mürselûn, dedi
32. Biz, dediler: Mücrim bir kavme gönderildik
33. Üzerlerine çamurdan taşlar salmak için
34. Rabbının nezdinde damgalanmışlar müsrifler için
35. Binnetîce orada bulunan mü'minleri çıkardık
36. Fakat bir haneden başka orada Müsliman da bulmadık
37. Ve öyle elîm azabdan korkacaklar için orada bir âyet bıraktık
38. Bir de Musa da: ki onu bir sultan-ı mübîn ile Fir'avne gönderdik de
39. O bütün kuvvetiyle tersine gitti: sâhir veya mecnun, dedi
40. Onun üzerine biz de tuttuk kendisini ve ordularını deryaya fırlatıverdik, namerdlik ederken o leîm.
41. Bir de Âd de, ki üzerlerine o köklerini kesen rüzgarı salıvermiştik.
42. Uğradığı bir şey'i bırakmıyor, mutlak onu çürütüp kül gibi ediyordu
43. Bir de Semud'da, ki onlara bir zamana kadar istifade edin denilmişti de
44. Rablarının emrinden azgınlık ettiler, bu yüzden o sâika kendilerini yakalayıverdi, bakınıp duruyorlardı
45. O vaktı bir kalkınmaya da güç yetiremediler, bir yardım da görmediler
46. Daha evvel de Nûh kavmini, çünkü hep onlar yoldan çıkmış fâsık birer kavm idiler
47. Bir de Semaya bakın biz onu kuvvetle bina ettik ve şübhe yok ki biz çok vüs'a malikiz
48. Arzı da döşedik, bakınız biz ne güzel döşeriz
49. Hem her şeyden iki çift yarattık ki düşünesiniz
50. O halde hemen Allaha kaçın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim
51. Ve Allahla beraber başka bir Tanrı uydurmayın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim