Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 372
112. Benim ne ılmim olabilir? dedi: onlar ne yapıyorlarmış
113. Sizin şuurunuz olsa onların hısabı ancak rabbıma aiddir
114. Hem ben iyman edenleri koğmaya me'mur değilim
115. Ben ancak açık, bir nezirim
116. And ederiz ki dediler; eğer vazgeçmezsen yâ Nuh! Mutlak ve muhakkak recm edilenlerden olacaksın
117. Yâ rab! dedi: anlaşıldı ki kavmim beni tekzib ettiler
118. Artık benimle onların arasını nasıl ayırd edeceksen et de bana ve beraberimdeki mü'minlere necat ver
119. Bunun üzerine biz de onu ve beraberindekileri o dolu gemide necata çıkardık
120. Sonra da arkasından kalanları garkettik
121. Şübhesiz bunda mutlak bir âyet var öyle iken ekserîsi mü'min olmadı
122. ve şübhesiz ki rabbın, o öyle azîz, öyle rahîm
123. Âd, gönderilen Resulleri tekzib etti
124. O vakıt ki kardeşleri Hûd onlara demişti: siz Allahdan korkmaz mısınız?
125. Haberiniz olsun ki ben size gönderilmiş bir Resulüm, emînim
126. Gelin Allahdan korkun ve bana itaat edin
127. Buna karşı ben sizden bir ecir de istemiyorum. benim ecrim ancak rabbül'âlemîne aiddir
128. Siz her tepeye bir alâmet bina eder eğlenir misiniz?
129. Bir takım masnuat da ediniyorsunuz ki sanki muhalled kalacaksınız
130. Hem tuttuğunuz vakıt merhametsiz, cebbarcasına tutuyorsunuz
131. Artık Allahdan korkun ve bana itaat edin
132. O Allahdan korkun ki size o bildiğiniz şeylere imdad buyurdu
133. En'am, oğullar
134. Cennet gibi bağlar, bahçeler, menba'lar ile size imdad buyurmakta
135. Cidden ben size büyük bir günün azâbından korkuyorum
136. Sen, dediler: ha va'zetmişin ha va'zedenlerden olmamışın bizce müsavidir