Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 370
61. İki topluluk birbirini görünce, Musa'nın adamları «Eyvah, yakalandık! dediler.
62. Musa: «Hayır, aslâ! dedi, Rabbim şüphesiz benimledir, bana yolunu gösterecektir.»
63. Bunun üzerine Musa'ya «Vur asân ile denize» diye vahyettik; vurunca bir infilak etti, her bölük koca bir dağ gibi oluverdi,
64. Ötekilerini de buraya yanaştırıvermiştik.
65. Musa ve beraberindekilerin hepsini kurtardık,
66. Sonra da ötekileri suda boğduk.
67. Şüphesiz bunda bir âyet (ibret) vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.
68. Ve şüphesiz, işte o Rabbin, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
69. (Resulüm!) onlara İbrahim'in kıssasını da naklet.
70. Hani o, babasına ve kavmine, «Neye tapıyorsunuz?» demişti.
71. «Birtakım putlara taparız da onlar sayesinde toplanırız» dediler.
72. İbrahim «Peki, dedi, yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı?»
73. «Veya size fayda veya zararları olur mu?»
74. «Yok, dediler, ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk.»
75. (75-76) İbrahim dedi ki: «İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı (biraz olsun) düşündünüz mü?»
76. (75-76) İbrahim dedi ki: «İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı (biraz olsun) düşündünüz mü?»
77. «Hep onlar benim düşmanımdır; ancak âlemlerin Rabbi (benim dostumdur)»
78. «O ki, beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir,»
79. «Beni yediren, içirendir,»
80. «Hastalandığım zaman bana O, şifâ verir.»
81. «O ki, benim canımı alacak, sonra diriltecektir.»
82. «Ve hesap günü, hatamı bağışlayacağını umduğumdur.»
83. «Ya Rab! Bana hikmet (hüküm) ver ve beni iyiler (zümresin)e kat.»