Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 372

112. Dedi ki, 'Onların yaptıklarından bir bilgim yok.'

113. 'Hesapları, yalnız Rabbime aittir; keşke anlasanız.'

114. 'Kesinlikle hiç bir inananı kovamam.'

115. 'Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım.'

116. Dediler ki, 'Bak Nuh, bu davranışına bir son vermezsen taşlananlardan olacaksın.'

117. Dedi ki, 'Rabbim, halkım beni yalanladı.'

118. 'Benimle onların arasını aç; beni ve beraberimdeki inananları kurtar.'

119. Onu ve yanındakileri yüklü bir gemiyle kurtardık.

120. Sonra bunun ardından, geride kalanları boğduk.

121. Bunda bir ders var; ancak çoğunluk inanmaz.

122. Kuşkusuz senin Rabbin Üstündür, Rahimdir.

123. Ad (halkı) da elçileri yalanladı.

124. Kardeşleri Hud onlara demişti ki, 'Erdemli davranmaz mısınız?'

125. 'Ben, size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.'

126. 'ALLAH'ı dinleyip bana uyun.'

127. 'Buna karşılık sizden herhangi bir ücret te istemiyorum. Benim ücretim, ancak evrenlerin Rabbine aittir.'

128. 'Her tepenin üzerine bir işaret (bir yapı) yerleştirip oyalanıyor musunuz?'

129. 'Ebedi kalırsınız diye sağlam yapılar mı edinirsiniz?'

130. 'Yakaladığınız vakit acımasız yakalıyorsunuz.'

131. 'ALLAH'ı dinleyip bana uymalısınız.'

132. 'Bildiğiniz her şeyi size vereni dinleyin.'

133. 'Size çiftlik hayvanları ve çocuklar verdi.'

134. 'Üstelik bahçeler, pınarlar...'

135. 'Sizin için müthiş bir günün cezasından korkarım.'

136. Dediler ki, 'Öğüt versen de vermesen de bizce birdir.'