Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 327
58. Derken İbrahim, onları parça parça etti; ancak dönüp başvururlar diye (putların) en büyüğünü kırmadı.
59. İlâhlarımıza bu işi kim yaptı? O elbette zâlimlerdendir, dediler.
60. Onlardan bir kısmı, «İbrahim denen bir gene bunları diline dolayıp duruyordu» dediler.
61. Bunların şahitlik etmeleri ic!n onu halkın önüne getirin, dediler.
62. Ey İbrahim! Bunu sen mi yaptın ilâhlarımıza ? dediler.
63. İbrahim, «belki bu işi onların en büyüğü yapmıştır, eğer konuşabiliyorlarsa, onlara sorun» dedi.
64. Bunun üzerine kendi vicdanlarına dönüp: «Şüphesiz ki siz haksızlarsınız» dediler.
65. Sonra da başları üzerine döndüler de: «And olsun ki bunların konuşamıyacağını sen de bilirsin» dediler.
66. İbrahim: «Siz Allah'ı bırakıp hiçbir şey ile size yarar ve zarar vermeyecek şeylere mi tapıyorsunuz ?!
67. Size de, Allah'tan başka taptıklarınıza da yuh olsun ! Hâlâ aklınızı kullanmıyacak mısınız ?» dedi.
68. Onlar, «eğer (İbrahim'e ceza olarak bir şey) yapacaksanız onu ateşte yakın da tanrılarınıza yardımcı olun» dediler.
69. Biz de «ey ateş! Serin ve esenlik ol İbrahim'e» dedik.
70. İbrahim'e tuzak kurmak istediler. Biz de onları hüsrana uğrattık.
71. Hem ibrahim'i, hem Lût'u âlemler için mubarek kıldığımız ülkeye (ulaştırıp) kurtardık.
72. Ve ibrahim'e İshâk'ı, fazla olarak da Yâkub'u verdik ve hepsini de iyi yararlı kişiler kıldık.