Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 367
1. Ta, Sin, Mim.
2. Bunlar, apaçık olan Kitabın ayetleridir.
3. Onlar mü'min olmayacaklar diye neredeyse kendini kahredeceksin (öyle mi?)
4. Dilersek, onların üzerine gökten bir ayet (mucize) indiririz de, ona boyunları eğilmiş kalıverir.
5. Onlara Rahman (olan Allah)'tan yeni bir uyarı gelmeyiversin, hiç tartışmasız ondan yüz çevirirler.
6. Gerçekten yalanladılar; fakat, alay konusu yaptıkları şeyin haberi kendilerine pek yakında gelecektir.
7. Yeryüzüne bir bakmadılar mı ki, biz onda her güzel (kerim) çiftten nice ürünler bitirdik.
8. Şüphesiz, bunda bir ayet vardır; ancak onların çoğu mü'min değildirler.
9. Şüphesiz, senin Rabbin, gerçekten O, üstün ve güçlüdür, merhamet sahibidir.
10. Hani senin Rabbin, Musa'ya seslenmişti: "Zulmetmekte olan kavme git;"
11. Firavun'un kavmine, hâlâ sakınmıyorlar mı?"
12. Dedi ki: "Rabbim, gerçekten ben, onların beni yalanlamalarından korkuyorum."
13. "Göğsüm sıkışıyor, dilim dönmüyor; bundan dolayı Harun'a da (elçilik görevini bildirmesi için Cibril'i) gönder."
14. "Üstelik, onların bana karşı (davasını savunacakları bir cinayet) suçu(m) var; bundan dolayı beni öldürmelerinden korkuyorum."
15. (Allah:) "Hayır," dedi. "İkiniz de ayetlerimle gidin, şüphesiz sizinle birlikteyiz (ve) işitmekteyiz."
16. "Gecikmeksizin Firavun'a giderek deyin ki: Gerçekten biz, alemlerin Rabbi'nin elçisiyiz,"
17. "İsrailoğullarını bizimle birlikte göndermen için (sana geldik)."
18. (Gittiler ve Firavun:) Dedi ki: "Biz seni içimizde daha çocukken yetiştirip büyütmedik mi? Sen ömrünün nice yıllarını aramızda geçirmedin mi?"
19. "Ve sen, yapacağın işi (cinayeti) de işledin; sen nankörlerdensin."