Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 305
1. Kâf. Hâ. Yâ. Ayn. Sâd.
2. Bu, Rabbini ilâh tanıyan, candan müslüman olarak Rabbine bağlanan, saygılı kulu Zekeriyyâ’yı Rabbinin rahmetine mazhar ettiğinin anlatıldığı bir sûredir.
3. Hani, Zekeriyyâ, Rabbine, kimseye duyurmadan, yürekten niyaz etmişti.
4. 'Rabbim, benim kemiklerim, zayıflayıp gevşedi. Saçım başım ağardı. Ve ben, Rabbim, sana ettiğim dua sayesinde hiç bedbaht olmadım.' dedi.
5. 'Gerçekten ben, arkamdan, yerime geçecek ikinci, üçüncü derecedeki vârislerden endişedeyim. Karım da kısır, onun için katından bana bir veliaht ihsan et.' dedi.
6. 'Bu çocuk benden sonra peygamberliğe ve devlete vâris olsun, böylece peygamberlikte ve devlette Yâkup soyuna da vâris olur. Rabbim, onu rızana mazhar et.' dedi.
7. Allah: 'Ey Zekeriyyâ, seni Yahyâ isminde bir oğulla müjdeliyoruz. Bundan önce bu isimde birini, adaşını dünyaya getirmedik.' buyurdu.
8. Zekeriyyâ: 'Rabbim, karım kısır, ben de son derece kocamışken nasıl oğlum olabilir?' dedi.
9. Melek: 'Öyledir, doğrudur. Rabbin, bu işi yapmak bana kolaydır. Bundan önce, senin varlığın ortada yokken seni ben yarattım, buyurdu.' dedi.
10. Zekeriyyâ: 'Rabbim, çocuğum olacağına dair bana alâmet ver.' dedi. Allah: 'Senin alâmetin, sapasağlam olduğun halde, aralıksız üç gece insanlarla konuşamamandır.' buyurdu.
11. Bu sırada, Zekeriyyâ, mâbedden, kavminin karşısına çıkarak onlara: 'Sabah erken ve akşama doğru Allah’ı tesbih edin, zikredin.' diye işaret etti.