|
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla |
|
|
|
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْواًۙ
O tozdurup savuranlara |
1 |
|
|
فَالْحَامِلَاتِ وِقْراًۙ
Derken bir ağırlık taşıyanlara |
2 |
|
|
فَالْجَارِيَاتِ يُسْراًۙ
Derken bir kolaylıkla akanlara |
3 |
|
|
فَالْمُقَسِّمَاتِ اَمْراًۙ
Derken bir emir taksim edenlere kasem olsun |
4 |
|
|
اِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌۙ
Ki muhakkak o size va'd olunan her halde doğrudur |
5 |
|
|
وَاِنَّ الدّ۪ينَ لَوَاقِـعٌۜ
Ve muhakkak ki ceza şübhesiz vakı'dir |
6 |
|
|
وَالسَّمَٓاءِ ذَاتِ الْحُبُكِۙ
O düzgün hâreli Semaya kasem ederim |
7 |
|
|
اِنَّكُمْ لَف۪ي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍۙ
Ki siz pek muhtelif bir kavl içinde bulunuyorsunuz |
8 |
|
|
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ اُفِكَۜ
Ondan çevirilen çevrilir |
9 |
|
|
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَۙ
O kahrolası yalancılar |
10 |
|
|
اَلَّذ۪ينَ هُمْ ف۪ي غَمْرَةٍ سَاهُونَۙ
O serhoşluk içinde yaptığını bilmezler |
11 |
|
|
يَسْـَٔلُونَ اَيَّانَ يَوْمُ الدّ۪ينِۜ
Soruyorlar: ne zaman o ceza günü? (yevm-i dîn) |
12 |
|
|
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ
Ateş üzerinde kıvranacakları gün |
13 |
|
|
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْۜ هٰذَا الَّذ۪ي كُنْتُمْ بِه۪ تَسْتَعْجِلُونَ
Dadın diye fitnenizi: bu, işte o sizin acele istediğiniz |
14 |
|
|
اِنَّ الْمُتَّق۪ينَ ف۪ي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ
Şübhesiz ki müttekiler Cennetlerde pınar başlarındadır |
15 |
|
|
اٰخِذ۪ينَ مَٓا اٰتٰيهُمْ رَبُّهُمْۜ اِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِن۪ينَۜ
Alarak rablarının kendilerine verdiğini, çünkü onlar bundan evvel güzellik yapmayı âdet edinmişlerdi |
16 |
|
|
كَانُوا قَل۪يلاً مِنَ الَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ
Geceden pek az uyuyorlardı |
17 |
|
|
وَبِالْاَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
Ve seher vakıtları hep istiğfar ederlerdi |
18 |
|
|
وَف۪ٓي اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّٓائِلِ وَالْمَحْرُومِ
Ve mallarında sâil ve mahrum için bir hak vardı |
19 |
|
|
وَفِي الْاَرْضِ اٰيَاتٌ لِلْمُوقِن۪ينَۙ
Arzda da âyetler var iykan ehli için |
20 |
|
|
وَف۪ٓي اَنْفُسِكُمْۜ اَفَلَا تُبْصِرُونَ
Nefislerinizde de, halâ görmiyecekmisiniz |
21 |
|
|
وَفِي السَّمَٓاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
Semada da rızkınız ve o va'dolunduğunuz |
22 |
|
|
فَوَرَبِّ السَّمَٓاءِ وَالْاَرْضِ اِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَٓا اَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ۟
İşte o Göğün ve Yerin rabbına kasem ederim ki o şübhesiz haktır sizin nâtık olmanız gibi |
23 |
|
|
هَلْ اَتٰيكَ حَد۪يثُ ضَيْفِ اِبْرٰه۪يمَ الْمُكْرَم۪ينَۢ
Geldi mi sana İbrahimin ikram edilen müsafirlerinin kıssası? |
24 |
|
|
اِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَاماًۜ قَالَ سَلَامٌۚ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ
O vakıt ki üzerine girdiler de «selâm» dediler. «Selâm, görülmedik bir kavım» dedi |
25 |
|
|
فَرَاغَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ فَجَٓاءَ بِعِجْلٍ سَم۪ينٍۙ
Hemen bir bahâne ile ehline gitti, bir semiz daha getirdi de |
26 |
|
|
فَقَرَّبَهُٓ اِلَيْهِمْ قَالَ اَلَا تَأْكُلُونَۘ
Onu yakınlarına koydu, yemeğe buyurmaz mısınız? dedi. |
27 |
|
|
فَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خ۪يفَةًۜ قَالُوا لَا تَخَفْۜ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَل۪يمٍ
O vakıt onlardan içine bir korku düştü. Korkma dediler ve kendisine alîm bir oğlan tebşir ettiler. |
28 |
|
|
فَاَقْبَلَتِ امْرَاَتُهُ ف۪ي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَق۪يمٌ
Bunun üzerine hatunu bir çığlık içinde döndü de elini yüzüne çarptı ve akîm bir kocakarı, dedi |
29 |
|
|
قَالُوا كَذٰلِكِۙ قَالَ رَبُّكِۜ اِنَّهُ هُوَ الْحَك۪يمُ الْعَل۪يمُ
Dediler: öyle Rabbın buyurdu, şübhesiz alîm o, hakîm o |
30 |
|
|
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
İbrahim, o halde asıl me'muriyyetiniz nedir? ey mürselûn, dedi |
31 |
|
|
قَالُٓوا اِنَّٓا اُرْسِلْـنَٓا اِلٰى قَوْمٍ مُجْرِم۪ينَۙ
Biz, dediler: Mücrim bir kavme gönderildik |
32 |
|
|
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ ط۪ينٍۙ
Üzerlerine çamurdan taşlar salmak için |
33 |
|
|
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِف۪ينَ
Rabbının nezdinde damgalanmışlar müsrifler için |
34 |
|
|
فَاَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ ف۪يهَا مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَۚ
Binnetîce orada bulunan mü'minleri çıkardık |
35 |
|
|
فَمَا وَجَدْنَا ف۪يهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِم۪ينَۚ
Fakat bir haneden başka orada Müsliman da bulmadık |
36 |
|
|
وَتَرَكْنَا ف۪يهَٓا اٰيَةً لِلَّذ۪ينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْاَل۪يمَۜ
Ve öyle elîm azabdan korkacaklar için orada bir âyet bıraktık |
37 |
|
|
وَف۪ي مُوسٰٓى اِذْ اَرْسَلْنَاهُ اِلٰى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُب۪ينٍ
Bir de Musa da: ki onu bir sultan-ı mübîn ile Fir'avne gönderdik de |
38 |
|
|
فَتَوَلّٰى بِرُكْنِه۪ وَقَالَ سَاحِرٌ اَوْ مَجْنُونٌ
O bütün kuvvetiyle tersine gitti: sâhir veya mecnun, dedi |
39 |
|
|
فَاَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُل۪يمٌۜ
Onun üzerine biz de tuttuk kendisini ve ordularını deryaya fırlatıverdik, namerdlik ederken o leîm. |
40 |
|
|
وَف۪ي عَادٍ اِذْ اَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرّ۪يحَ الْعَق۪يمَۚ
Bir de Âd de, ki üzerlerine o köklerini kesen rüzgarı salıvermiştik. |
41 |
|
|
مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ اَتَتْ عَلَيْهِ اِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّم۪يمِۜ
Uğradığı bir şey'i bırakmıyor, mutlak onu çürütüp kül gibi ediyordu |
42 |
|
|
وَف۪ي ثَمُودَ اِذْ ق۪يلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتّٰى ح۪ينٍ
Bir de Semud'da, ki onlara bir zamana kadar istifade edin denilmişti de |
43 |
|
|
فَعَتَوْا عَنْ اَمْرِ رَبِّهِمْ فَاَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ
Rablarının emrinden azgınlık ettiler, bu yüzden o sâika kendilerini yakalayıverdi, bakınıp duruyorlardı |
44 |
|
|
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِر۪ينَۙ
O vaktı bir kalkınmaya da güç yetiremediler, bir yardım da görmediler |
45 |
|
|
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُۜ اِنَّهُمْ كَانُوا قَوْماً فَاسِق۪ينَ۟
Daha evvel de Nûh kavmini, çünkü hep onlar yoldan çıkmış fâsık birer kavm idiler |
46 |
|
|
وَالسَّمَٓاءَ بَنَيْنَاهَا بِاَيْدٍ وَاِنَّا لَمُوسِعُونَ
Bir de Semaya bakın biz onu kuvvetle bina ettik ve şübhe yok ki biz çok vüs'a malikiz |
47 |
|
|
وَالْاَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ
Arzı da döşedik, bakınız biz ne güzel döşeriz |
48 |
|
|
وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
Hem her şeyden iki çift yarattık ki düşünesiniz |
49 |
|
|
فَفِرُّٓوا اِلَى اللّٰهِۜ اِنّ۪ي لَكُمْ مِنْهُ نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌۚ
O halde hemen Allaha kaçın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim |
50 |
|
|
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللّٰهِ اِلٰهاً اٰخَرَۜ اِنّ۪ي لَكُمْ مِنْهُ نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌ
Ve Allahla beraber başka bir Tanrı uydurmayın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim |
51 |
|
|
كَذٰلِكَ مَٓا اَتَى الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ اِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ اَوْ مَجْنُونٌ
Böyle, bunlardan evvelkiler bir Resul gelince behemehal ya sahir dediler ya mecnun |
52 |
|
|
اَتَوَاصَوْا بِه۪ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
Hep buna vasıyyetleştiler mi? Hayır hep onlar azgın kavımlar |
53 |
|
|
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَٓا اَنْتَ بِمَلُومٍۘ
Onun için onlardan yüz çevir, artık sen levm olunacak değilsin |
54 |
|
|
وَذَكِّرْ فَاِنَّ الذِّكْرٰى تَنْفَعُ الْمُؤْمِن۪ينَ
Onunla beraber va'z-u nasıhate devam et, çünkü va'z, mü'minlere fayda verir |
55 |
|
|
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْاِنْسَ اِلَّا لِيَعْبُدُونِ
Ve ben, Cinn-ü İns'i ancak bana kulluk etsinler diye yarattım. |
56 |
|
|
مَٓا اُر۪يدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَٓا اُر۪يدُ اَنْ يُطْعِمُونِ
Ben onlardan bir rızk istemiyorum, bana yemek yedirmelerini de istemiyorum |
57 |
|
|
اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُوالْقُوَّةِ الْمَت۪ينُ
Şübhe yok ki Allah, rezzak, kuvvet sahibi metîn o |
58 |
|
|
فَاِنَّ لِلَّذ۪ينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ اَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ
Onun için muhakkak ki o zulm edenlere arkadaşlarının payı gibi dolgun bir pay vardır, şimdi onu acele etmesinler |
59 |
|
|
فَوَيْلٌ لِلَّذ۪ينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذ۪ي يُوعَدُونَ
artık o va'dolundukları günlerinden vay o küfredenlere!... |
60 |
