Yâsin Suresi - يٰسۤ


Yâsin Suresi 83 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 41. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 440 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Fâtır Suresi
Sonraki
Sâffât Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Yâ, Sîn. Dinle, ey insanoğlu! Bak bunu sana Allah söylüyor! Sen bunları Allah sözü olarak dinle, başkalarının sözüne benzetme! İşte Rabb'in, bu harfleri yan yana dizerek, hiçbir beşer tarafından bir benzeri yapılamayacak eşsiz bir kitap gönderdi:
2 Ey şanlı Elçi! En güzel öğütleri, en doğru hükümleri içinde barındıran ve senin Peygamberliğinin apaçık delili olan bu hikmetli Kur'an şahittir ki,
3 Elbette sen, Allah tarafından görevlendirilen ve tevhid sancağını elden ele taşıyarak insanlığı vahiy nuruyla aydınlatan Elçilerden bir Elçisin.
4 Hem de, hiç eğriliği olmayan, insanı hem dünyada, hem âhirette kurtuluşa ileten dosdoğru bir yol üzeresin. Bu yol, Âdem ile başlayan ve cennette biten İslâm yoludur. İnsanlık tarihi boyunca, bu yoldan cehenneme ayrılan her yol sapağında Elçiler görevlendirilmiştir.
5 Bu kitap ki, sonsuz kudret ve merhamet sahibi olan Allah tarafından indirilmiştir.
6 O seni elçi olarak görevlendirdi ki, ataları ve kendileri uyarılmamış, bu yüzden inkâr ve cehalet karanlıklarına gömülerek gaflet uykusuna dalmış bir toplumu, kendilerini bekleyen toplumsal çalkantılara, ruhsal bunalımlara ve asıl tehlike olan cehenneme karşı uyarasın.
7 Gerçek şu ki, zalimlere vaad edilen ilâhî azap, onların çoğu için artık kaçınılmaz olmuştur. Çünkü onlar, hakikati pekâlâ bildikleri hâlde imana gelmezler. Şöyle ki:
8 Biz onların boyunlarına, ta çenelerine kadar dayanan manevi kelepçeler geçirmişizdir. İşte bu yüzden burunları havada, başları yukarı kalkıktır. Gözlerini kör eden kibir ve inatları, hemen önlerindeki hakikati görmelerine ve Allah'ın hükmüne boyun eğmelerine mâni olmaktadır. Ayrıca:
9 Onların önlerine ve arkalarına, kendi ürünleri olan önyargı, haset, bencillik gibi engeller koyduk ve mal hırsı, dünya tutkusu ile onları çepeçevre kuşattık. İşte bu yüzden, bağnazlıktan, taassuptan kurtulup da gerçeği göremezler. Geçmiş olaylardan ders alıp da günahlardan vazgeçmez, gelecekte kendilerini bekleyen tehlikelerden sakınmazlar. Dolayısıyla;
10 Sen onları uyarsan da, uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar. O hâlde, onlardan dolayı üzülme, ümidini ve heyecanını yitirme. Bu çağrıya kulak verecek tertemiz gönüllere ulaşıncaya dek, bıkıp usanmadan tebliğe devam et! Unutma ki:
11 Sen ancak, bu kutlu Öğüde içtenlikle kulak veren ve O Yüceler Yücesi Rahman'a gayben —yani O'nu gözleriyle görmedikleri hâlde— saygı duyan kimseleri uyarabilirsin. Senin uyarıların, ancak böyle iyiliğe, güzelliğe açık olan kimselerde etkisini gösterir. Onlar, Allah'ın görme, işitme, dokunma, tatma, koklama gibi duyu organlarıyla kavranamayacak kadar yüce bir varlık olduğunu bilir, bu yüzden O'nun varlığının, birliğinin ve sonsuz ilim, kudret, merhamet, adalet gibi yüce sıfatlarının apaçık kanıtı olan sayısız yaratılış mucizesi üzerinde düşünerek Rablerine iman eder, derin bir saygı ve şükranla O'nun hükümlerine boyun eğerler. İşte onları, Allah tarafından bağışlanma ve cennette muhteşem bir ödül ile müjdele.
12 Evet, hiç kuşku yok ki Biz, günü gelince ölüleri diriltip mahşerde hesaba çekeceğiz. Bunun içindir ki, insanların yapıp ettikleri her şeyi ve sonraki nesillere miras bıraktıkları bütün etkileri, eserleri, izleri eksiksiz yazıyoruz. Çünkü Biz, yarattığımız âlemde hiçbir şekilde başıbozukluğa, düzensizliğe, adaletsizliğe yer vermeyecek şekilde, her şeyi şaşmaz kanunlara bağlı kılarak, Levh-i Mahfuz denilen apaçık bir kitaba yazıp kaydetmişizdir.

Şimdi, buraya kadar anlatılan temel prensiplerin nasıl ete kemiğe bürünüp pratik hayata yansıtılacağını gösteren canlı bir örnek olarak, şu ibret verici kıssaya kulak verin:
13 Ey Peygamber! Onlara, bir zamanlar Elçilerimizi gönderdiğimiz bir şehir halkını ibret verici örnek olarak anlat.

Bu olayın nerede, ne zaman yaşandığı ve kahramanlarının hangi isimleri taşıdığı hiç önemli değil. Önemli olan, içinde barındırdığı ve tüm insanlığa ışık tutacak ibret dolu mesajlardır. Bu örnek toplumda üç sınıf insan var: Elçiler, onlara karşı gelen inkârcılar ve elçilere destek olmak için bütün varlıklarını ortaya koyan fedakâr müminler. Bu kıssa size şunu anlatıyor: "Eğer içinde yaşadığınız toplumda sizden önce Allah'ın mesajı duyulmadı ise, hemen işe başlayın, artık Peygamberin göreviyle görevli bir elçisiniz. Birileri size engel olmaya çalışacak, fakat korkmayın, Allah mutlaka yardımını gönderecektir. Yok, eğer toplumda sizden önce Peygamberin görevini kendilerine görev bilenler vazifeyi omuzlamışlarsa, size düşen onların yardımına koşmak, davanın başarıya ulaşması için onlara cansiperane destek olmaktır. Dikkat edin, eğer karşı safta yer alır veya hak ile batılın mücadelesinde tarafsız kalırsanız, o zaman sonunuz kesinlikle hüsran ve helâk olacaktır!" İnsanlık tarihinin her devrinde tekrar tekrar yaşanacak olan kıssa şöyle başlıyor:
14 Biz o şehirde yaşayan insanlara iki Elçi göndermiştik. Fakat onlar ikisini de yalanladılar. Bunun üzerine, onları üçüncü bir Elçi ile destekledik. Böylece üçü birden, "Ey insanlar!" diye seslendiler, "Gerçekten biz, sizlere Allah tarafından gönderilmiş elçileriz! O'nun size yönelik emir ve talimatları var, onları size bildirmek için geldik!"
15 Buna karşılık şehir halkı, "İyi ama!" dediler, "Siz de bizim gibi yiyip içen sıradan birer insansınız. Melekler dururken Allah elçi olarak sizi mi gönderdi? Zaten Rahman bize vahiy namına hiçbir şey göndermiş değildir. Her şeyi yoktan var eden, sahip olduğumuz bütün nimetleri bize bahşeden yüce bir yaratıcının varlığına inanırız. Fakat O'nun kitap ve Elçi göndererek hayatımıza kurallar koyacağını kabul edemeyiz. O bizim yeme içmemizle, basit hayatımızla uğraşmaz. Bizleri tamamen serbest bırakmıştır, dilediğimizi yapar, dilediğimiz gibi yaşarız. Siz ancak yalan söylüyorsunuz."
16 Elçiler, "Sizin bu itirazlarınız bizi asla yılgınlığa, ümitsizliğe düşüremeyecektir. Çünkü bütün insanlık inkâr etse de, Rabb'imiz biliyor ki, biz gerçekten size hakkı tebliğ etmek için görevlendirilmiş elçileriz. O'nun gönderdiği inanç sistemine bir göz attığınız zaman, siz de bunu açıkça göreceksiniz!" dediler ve eklediler:
17 "Ama yine de siz bilirsiniz. Bize düşen, yalnızca açık ve net olarak tebliğ etmektir. İnkârınızdan dolayı başınıza geleceklerden sadece siz sorumlusunuz."
18 Gerçekten de o şehir halkı isyanlarından dolayı birtakım belalara, felâketlere maruz kaldılar. Bunun üzerine, iyice küstahlaşarak, "Yeter artık!" dediler, "Doğrusu biz, sizin yüzünden uğursuzluğa uğradık. Ortaya attığınız iddialarla, insanları birbirine düşürüp fitne çıkardınız. Yoksulları, köleleri, zayıfları, efendilerine karşı kışkırtarak anarşi çıkardınız. Ayrıca, ilahlarımız aleyhinde ileri geri konuştuğunuz için başımıza musibetler, felâketler yağmaya başladı. Eğer bu işe bir son vermezseniz, her işimizde Allah'ın hayata karışıp durduğunu hatırlatmaya devam ederseniz, gözünüzün yaşına bakmadan sizi ölümüne taşa tutacağız ve hem sizi, hem de size inanacak olan herkesi en korkunç işkencelere mahkûm edeceğiz. Ya bunu böylece kabul eder, bizi sever, bizimle birlikte bizim gibi aynı hayatı yaşarsınız, ya da çeker gider, ülkemizi terk edersiniz!"
19 Buna karşı elçilerimiz şöyle cevap verdiler: "Sizin uğursuzluğunuz sizinle beraberdir. Başınıza gelen kötülükler bizzat sizden kaynaklanıyor. Size güzelce öğüt verildi diye mi siyasi, ekonomik, toplumsal, ekolojik buhranlara, felaketlere uğradınız? Hayır, gerçekte siz, ilâhî buyrukları reddeden, hak hukuk tanımayan ve her türlü ahlâkî sınırı aşan azgın bir toplum olduğunuz için bunca felaketlere uğruyorsunuz."
20 Davetçilerle inkârcılar arasında bu mücadele sürüp giderken, şehrin ta öte ucundan bir yiğit adam, başına gelecek her şeyi göze alarak koşa koşa oraya geldi. Nefes nefese, "Ey halkım!" diyordu, "Gelin bu Elçilere uyun!"
21 "Sizden herhangi bir dünyevî karşılık beklemeyen ve insanın yaratılış özellikleriyle birebir örtüşen inanç sistemleri ve sahip oldukları tertemiz ahlâkları ile dosdoğru yolu izleyen bu insanlara uyun da, dünyada ve âhirette kurtuluşa erin!"

Demek ki, Allah'ın dinini tebliğ edenler bu elçilerin sahip olduğu özellikleri taşımalıdırlar. Davetçinin sözleri ve davranışları ilâhî ölçülere uygun olmalı, hem de bu iş karşılığında herhangi bir dünyalık beklememelidir. Tarih boyunca, bu özellikleri taşımayan hiçbir davetçi başarıya ulaşamamıştır.

Evet, Elçileri desteklemek üzere canını dişine takıp koşarak gelen adam, sözlerine devamla dedi ki:
22 "Dinleyin ey halkım! Beni yoktan var eden ve bana bunca nimetler bahşeden yüce Rabb'ime ne diye kulluk etmeyeyim ki? O'na kulluktan kaçınmaya ne hakkım var benim? Bundan daha büyük bir ahlaksızlık, daha büyük bir nankörlük olabilir mi? Unutmayın ki, hepiniz eninde sonunda O'na döndürülecek ve tüm yaptıklarınızın hesabını vereceksiniz."
23 "Hiç olacak şey mi? Ben nasıl olur da, O'nun yanı sıra, hayatıma karışmaya yetkili başka ilâhlar edinirim? Peki, diyelim öyle yaptım, o zaman beni O'nun gazabından kim kurtaracak? Sonsuz Merhamet Sahibi Allah bana bir sıkıntı vermek istese, onların sözde şefaati bana hiçbir şekilde fayda vermeyeceği gibi, onlar beni cehennem azabından da kurtaramazlar."
24 "İşte o takdirde ben, göz göre göre kendimi ateşe atmış, apaçık bir dalalete dalmışım demektir!"
25 "O hâlde, ey beni şimdi duyan ve kıyamete kadar duyacak olanlar! Ben sadece benim değil, bütün insanların ve bu arada özellikle sizin gerçek Sahibiniz, Efendiniz ve Rabb'iniz olan Allah'a iman ettim, gelin dinleyin beni! Siz de hayat programınızı çizmeye tam yetkili, kulu kölesi olacağınız Allah'a inanın ve bu imanın güvencesi altında, dünya ve âhirette huzura, esenliğe ulaşın."
26 Bu sözleri duyunca çılgına dönen zalimler, o fedakâr insanı oracıkta şehit ettiler. Böylece ona, "Şehitler için hazırlanmış olan şu cennete gir!" denildi. Fakat o, hâlâ halkının içler acısı durumunu düşünüyordu: "Keşke!" dedi, "Beni kanlara bulayan halkım, şimdi ne durumda olduğumu bilseydi!"
27 "Rabb'imin, geçmişteki günahlarımı silip beni bağışladığını ve cennet bahçelerinden bir bahçe olan şu yüce makamda, beni muhteşem nimetlerle ödüllendirip seçkin kulları arasına katarak ikram edilenlerden kıldığını keşke görselerdi de, inadı bırakıp Elçilere iman etselerdi. Hayatımdan ibret almadılar, bari ölümümden ibret alsalardı!"

Peki, onu katleden zalimlerin sonu ne oldu dersiniz?
28 Biz onun şehit olmasından sonra, halkının üzerine gökten ordular filan göndermedik, zaten gönderecek de değildik. O kadar acizlerdi ki, onları helak etmek için ordulara gerek yoktu.
29 Sadece, dehşet verici bir gürültüyle patlayan ve şehrin altını üstüne getiren korkunç bir çığlık kopuverdi, hepsi o kadar. İşte o anda, bütün zalimler kül yığınına dönüşerek yok olup gittiler.
30 Yazıklar olsun şu kullara ki, onlara ne zaman bir elçi gelse, mutlaka onu alaya alır ve küstahça bir tavırla hakka başkaldırırlar. Bir insan düşünün ki, Allah'ın mesajıyla karşı karşıya gelecek ve alaycı sözleri, umursamaz tavrıyla ondan yüz çevirecek! Yazık ona, vah ona!
31 Oysa kendilerinden önce nice nesilleri helâk ettiğimizi ve helâk edilen bu insanların onlara bir daha asla geri dönmediğini görmüyorlar mıydı? İnsanlık tarihini inceleyip de, nice toplumların yıkılıp gittiğini, bu dünyanın kendilerine de kalmayacağını anlamıyorlar mıydı?
32 Ve eninde sonunda, hep birlikte huzurumuza çıkarılacaklarını düşünmüyorlar mıydı? Bunun için delil mi istiyorlar? Öyleyse gözlerini açıp etraflarına dikkatlice bir baksınlar:
33 Bitki örtüsü tamamen kuruyup ölmüş olan toprak, onlara Allah'ın sonsuz ilmini, kudret ve merhametini gösteren ve yeniden dirilişi ispatlayan muhteşem bir delildir. Şöyle ki, Biz ölü toprağa her bahar yeniden hayat veriyoruz ve oradan, canlıların besin kaynağı olan çeşit çeşit ürünler çıkarıyoruz.
34 Ve orada göz alıcı hurma bahçeleri, üzüm bağları yetiştiriyor, aralarında tatlı ve serin dereler, çaylar, pınarlar akıtıyoruz.
35 Ki böylece, bu verimli bağların, bahçelerin, bostanların ürünlerinden yesinler. Oysa bütün bu nimetleri kendi elleriyle yaratmış değillerdir. Buna rağmen, hâlâ şükretmeyecekler mi?
36 Evet, toprağın yetiştirdiği bitkileri, hayvanları, insanların bizzat kendilerini, artı eksi, proton elektron, pozitif negatif, elektrik nötr gibi birbirini tamamlayan nice zıtlıkları ve daha bilmedikleri birçok şeyi iki farklı cinsiyetli ve karşıt kutuplu çiftler hâlinde yaratan Allah ne yücedir!
37 Allah'ın kâinata yerleştirdiği mükemmel sistemin güzel bir işareti olan gece de, onlara kudret ve merhametimizi gösteren apaçık bir delildir. Şöyle ki, gündüzün ışığını ondan soyup çıkarırız ve bir de bakarsın ki, her yer karanlığa gömülmüş.
38 Güneş de, etrafındaki gezegenleriyle birlikte çok büyük bir hızla kendi yörüngesinde yüzüp gitmektedir. Bu muazzam ve muhteşem sistem, sonsuz kudret ve ilim sahibi olan Allah'ın mükemmel bir ölçü ve denge ile ortaya koyduğu takdiri ile yürümektedir. İşte, gönderdiği Kur'an ile hayatınıza program çizen Allah, böyle kudret ve ilim sahibidir.
39 Geceyi süsleyen Ay'a gelince, o da insanlığa kudret ve merhametimizi gösteren apaçık bir delildir. Şöyle ki, Biz ona, kurumuş ve yay gibi eğrilmiş bir hurma dalına dönüşünceye kadar, hilal, dolunay, yarımay gibi belirli evreler tayin ettik.
40 Evrendeki sistem öyle mükemmel bir ölçüyle ayarlanmıştır ki, ne Güneş Ay'a erişebilir, ne de gece gündüzün önüne geçebilir. Çünkü bu gök cisimlerinin her biri, kendine mahsus bir yörüngede, kendileri için belirlenen programa uygun olarak, biri diğerine çarpmadan yüzüp gitmektedir. İşte, hayat programınızı çizen Allah böylesine güçlü, böylesine bilgilidir.
41 İnsan neslini, kendilerine fayda verecek nimetlerle dolu gemilerde taşımamız ve onlara karada, havada ve denizde yolculuk etme imkânları bağışlamamız da, onlara kudret ve merhametimizi gösteren bir delildir.
42 Ve onlara vapur, tren, otobüs, otomobil, uçak gibi buna benzer araçları üretme imkân ve becerisi vererek, daha nice binilecek şeyler yarattık. Öyle ki;
43 Eğer dilesek, onları sulara batırıp boğabiliriz de. İşte o zaman ne imdatlarına koşan olur, ne de kendileri azabımızdan kurtulabilirlerdi.
44 Eğer onları hâlâ helâk etmediysek, bu ancak merhametimiz sayesinde, bir süre daha yaşamaları ve böylece imtihanın tamamlanması içindir. İşte sizin hayat programınızı çizen Allah böylesine lütufkâr, böylesine merhametlidir. Hal böyleyken;
45 Onlara, "Önünüzde ve arkanızda bulunan ve sizi çepeçevre kuşatan evrendeki harika yaratılış mucizelerini düşünün. Ayrıca, sizden öncekilerin başına gelenlerden ibret alın da, ileride başınıza gelebilecek felâketlerden kendinizi koruyun. Çevrenizdeki bütün varlıklara karşı şefkat ve merhametle davranın ve kötülüğün, haksızlığın her çeşidinden sakının ki, böylece ilâhî lütuf ve rahmete lâyık olabilesiniz." denildiğinde, sanki bunları hiç duymamış gibi dönüp giderler. Nitekim:
46 Onlara ne zaman Rablerinden bir mucize, bir delil, bir kitap, bir mesaj, yani bir ayet gelse, mutlaka ondan yüz çevirir ve bunun yerine, kendilerinin ve atalarının uydurdukları yolları izlerler.
47 Yine onlara, "Allah'ın size bahşettiği nimetlerden bir kısmını yoksullar için harcayın!" denildiği zaman, hakikati inkâr edenler, dünya hayatının baştanbaşa bir imtihandan ibaret olduğunu görmezlikten gelerek, inananlara şöyle itiraz ederler: "Allah'ın dileseydi doyurabileceği —fakat doyurmadığı— kimseleri biz mi doyuracakmışız? Allah fakir edecek, biz besleyeceğiz, öyle mi? Allah onlara vermemişken bize ne oluyor? Biz daha mı merhametli, daha mı adaletliyiz? Ey Müslümanlar, siz düpedüz yanlış bir yoldasınız!" derler.
48 Dahası, inkârlarının azgınlığıyla şımararak derler ki: "Yok biz ölümden sonra diriltilecekmişiz, yok hesap kitap varmış, ne saçmalık! Eğer dedikleriniz doğru ise, söyleyin bakalım, bu yeniden dirilme ve yargılanma vaadi ne zaman gerçekleşecek?"
49 Bu halleriyle onlar, böyle itiraz edip dururlarken, dehşet verici bir gürültüyle patlayıp kendilerini ansızın yakalayacak kıyamet —yahut ölüm— denen o korkunç çığlıktan başka ne bekliyorlar?
50 İşte o zaman, ne geride kalanlara vasiyet etmeye fırsat bulabilirler, ne de o güvendikleri adamlarına ve ailelerine dönebilirler.
51 Artık yeniden diriliş için sura üflenmiştir. İşte o anda, bütün insanlar mezarlarından kalkıp Rablerine doğru koşacaklar.
52 "Vay başımıza gelenler!" diye bağrışacaklar, "Kim bizi ölüm uykumuzdan uyandırdı? Eyvahlar olsun, demek Rahman'ın vadettiği şey buymuş, meğer Elçiler doğru söylemiş!"
53 Ve ardından, sura son kez üflenecek: Yalnızca bir tek çığlık kopacak ve hepsi hesap vermek üzere huzurumuzda toplanacaklar. O zaman sesler kesilecek, başlar öne eğilecek ve ilâhî ferman duyulacak:
54 "İşte bugün, ey insanlar, hiç kimseye en küçük bir haksızlık yapılmayacak ve ne yapmışsanız, yalnızca onun karşılığını göreceksiniz!" Şöyle ki:
55 O gün cennet halkı, zevk ve eğlenceyle meşgul olacaklar.
56 Kendileri ve eşleri, cennet ağaçlarının altındaki gölgeliklerde, mücevherlerle süslenmiş koltuklara yaslanıp mutlu bir hayat yaşayacaklar.
57 Orada, her çeşit meyveyi tadacaklar ve canlarının çektiği her şeye anında kavuşacaklar. Ayrıca, dünyada yaptıkları iyiliklerin meyvesini orada tadacak, diledikleri her türlü nimete sahip olacaklar.
58 Bütün bunlardan daha üstün bir nimet olarak, Sonsuz Merhamet Sahibi olan Rablerinden, "Selâm size sevgili kullarım, ebedî mutluluk diyarına hoş geldiniz. Artık selamettesiniz. Dert ve çile, gam ve keder, üzüntü ve sıkıntı bitmiştir!" sözü ile cennette ağırlanacaklar. Rab'lerinin bu iltifatıyla öylesine mutluluk duyacaklar ki, diğer bütün nimetler geride kalacak.

Allah'ın o gün kâfirlere ve zalimlere diyecek ki:
59 "Siz ey suçlular, bugün şöyle bir tarafa ayrılın bakalım!"
60 "Ey âdemoğulları! Ben size vaktiyle gönderdiğim mesajlar ve elçiler aracılığıyla, "Sakın şeytana kulluk ve itaat etmeyin! Çünkü o sizin mahvolmanız için elinden geleni yapmaya and içmiş amansız ve acımasız bir hasmınız, apaçık bir düşmanınızdır!" dememiş miydim?"
61 Ve "Yalnızca Bana kulluk edin. İşte sizi dünyada ve âhirette kurtuluşa iletecek dosdoğru yol budur." diye emretmemiş miydim?
62 "Oysa şeytan, sizden birçok nesilleri yoldan çıkarmıştı, peki hiç değilse bunu görüp de aklınızı kullanmıyor muydunuz?"
63 "O hâlde, işte, dünyadayken tekrar tekrar uyarıldığınız cehennem!"
64 "Ayetlerimden ilgiyi kopararak onları inkâr etmenize karşılık, bugün girin bakalım oraya!"
65 O gün zalimlerin ağızlarına mühür vurup kapatacağız; elleri dile gelip Bize tüm olup bitenleri anlatacak, ayakları da yapmış oldukları her şeye şahitlik edecek.

Hal böyleyken, nasıl hâlâ inkârda diretebiliyorlar? Hiç düşünmüyorlar mı ki:
66 Eğer dileseydik, gözlerini silip kör ederdik de, hepsi perişan bir hâlde yollara dökülürlerdi. Bir düşünsünler bakalım, bu durumda nasıl görebileceklerdi?
67 Yine dileseydik, onları felç edip oldukları yere çivilerdik de, ne bir adım ileri gidebilirlerdi, ne de geri. Öyleyse, kendilerine görme, işitme, hareket etme gibi yetenekleri bahşeden Allah'a kulluk etsinler. Ayrıca bu nimetlerin ebedî olmadığını, bir gün mutlaka ellerinden alınacağını unutmasınlar. Nitekim:
68 Biz bir kimsenin ömrünü uzatırsak, yaşlandıkça onun güç ve yeteneklerini azaltarak yaratılışını tersine çeviririz, hâlâ akıllarını kullanmayacaklar mı? Güç ve kudretin yalnızca Allah'a ait olduğunu idrak edip O'na kul olmayacaklar mı?

Yoksa onlar, bu yüce Kitabın Muhammed'e şeytanlar tarafından ilham edilen bir söz ya da onun hayal dünyasının ürünü bir şiir olduğunu mu söylüyorlar? Oysa onlar da gayet iyi bilirler ki:
69 Biz ona şiir öğretmiş değiliz, zaten bu ona yakışmaz da. Muhammed'e vahyettiğimiz ayetler, insan ruhunu okşayan, yürekleri sarsıp derinden etkileyen muhteşem güzelliğine rağmen, asla şiir değildir. O ancak, âlemlerin Rabb'i tarafından tüm insanlığa yöneltilen bir uyarıdır. Evlerde, işyerlerinde, camide, okulda, kışlada, çarşı pazarda, yani İnsanın bulunduğu her yerde okunsun, anlaşılsın ve hayata hükmetsin diye gönderilen, gerçekten okunmaya değer ve daima okunması gereken apaçık bir kitaptır.
70 Ki böylece İslâm davetçileri, aklını ve gönlünü kibir, bencillik, inat, önyargı gibi hastalılardan arındırmış kimseleri, yani kalben diri olan insanları Kur'an ile uyarsınlar ve böylece, bu mesajı inkâr edenlerin hak ettikleri azap sözü, hiçbir itiraza yer vermeyecek biçimde açık ve net olarak gerçekleşsin. İşte Kur'an'ın varlık sebebi ve temel görevi budur. O, mezarlarda yatan ve artık uyarılmalarına gerek kalmayan ölülere okunmak için değil, insanlığı bir tek Allah'a kulluğa çağırmak için indirilmiştir:
71 Bir tek Allah'a kulluktan kaçınan o gafiller, kendi ellerimizle —yani sınırsız ilim, kudret ve merhametimizin eseri olarak— onların faydalanması için nice evcil hayvanlar yarattığımızı ve kendilerinin bunlara nasıl kolayca sahip ve egemen olduklarını görmüyorlar mı?
72 Ve bir kısmını binek hayvanı olarak kullanmaları, bir kısmının da etini yemeleri için, bu hayvanları onların önünde nasıl boyun eğdirdiğimizi hiç düşünmüyorlar mı?
73 Bu hayvanlarda, kendileri için daha birçok faydalar ve içilecek tertemiz ve sağlıklı süt vardır, hâlâ şükretmeyecekler mi?
74 Fakat bu nankörler, Allah'ın yanı sıra birtakım putları, metafizik güçleri, melekleri tanrı kabul ederek veya dinî ve siyasî önderlere taparcasına bağlılık göstererek, onları kendilerine ilâhlar edindiler, güya böylece onlardan yardım görecekler.
75 Oysa bu sözde ilâhların onlara yardım edecek güçleri yoktur. Aksine, asıl kendileri onları korumakla görevli asker durumundalar. Hepsi birbirine muhtaç, hepsi birbirinin yardımını bekleyen güçsüz ve aciz varlıklar!
76 Onların o incitici sözleri seni üzmesin. Hiç endişelenme, Biz onların gizledikleri ve açığa vurdukları her şeyi biliyoruz ve bu çirkin davranışlarının hesabını onlara mutlaka soracağız.
77 İnsanoğlu, kendisini bir damla sudan yarattığımızı bilmiyor mu ki, yeniden dirilişi haber veren elçilerimize karşı bu kadar çetin tartışmalara girişiyor? Şöyle ki:
78 Kendi yaratılışını unutuyor da, aklı sıra Bize misal getirmeye kalkıyor: Her şeye kadir olan Yaratıcıyı yaratılanla bir tutarak, "Şu çürüyüp dağılmış kemikleri kim diriltecekmiş?" diyor.
79 De ki: "Onu ilk önce kim yarattıysa, işte O diriltecek! Çünkü O, yaratmanın her şeklini ve her çeşidini en mükemmel şekilde bilendir!" Örnek mi istiyorsunuz:
80 O Allah ki, sizin için yemyeşil ağaçlardan, insanlığın gelişiminde çok önemli bir yere sahip olan ateşi yarattı. Ve işte siz, ondan elde ettiğiniz odun, kömür, petrol, doğalgaz gibi maddeleri yakarak hayatın birçok alanında kullanıyorsunuz.
81 Gökleri ve yeri yaratan Allah'ın, insanlar ölüp yok olduktan sonra onları aynı şekilde yeniden yaratmaya gücü yetmez mi? Elbette yeter, çünkü O, her şeyi bilen mükemmel bir yaratıcıdır. Öyle ki:
82 Bir şey yaratmak istedi mi, ona sadece "Ol!" der, o da hemen oluverir.
83 Kısacası, kâinatın mutlak hükümranlığı Kendi elinde olan Allah, her türlü acizlikten, noksanlıktan uzaktır, yüceler yücesidir! Ve ey insanlar, hepiniz dönüp dolaşıp en sonunda O'nun huzuruna çıkarılacaksınız. İman, İslâm ve ihsan ile isteyerek gitmeseniz bile, bir gün ister istemez O'nun huzuruna çıkacak ve yaptıklarınızın hesabını mutlaka vereceksiniz.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
يٰسٓۜ 1
وَالْقُرْاٰنِ الْحَك۪يمِۙ 2
اِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَل۪ينَۙ 3
عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَق۪يمٍۜ 4
تَنْز۪يلَ الْعَز۪يزِ الرَّح۪يمِۙ 5
لِتُنْذِرَ قَوْماً مَٓا اُنْذِرَ اٰبَٓاؤُ۬هُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ 6
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلٰٓى اَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ 7
اِنَّا جَعَلْنَا ف۪ٓي اَعْنَاقِهِمْ اَغْلَالاً فَهِيَ اِلَى الْاَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ 8
وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ اَيْد۪يهِمْ سَداًّ وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَداًّ فَاَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ 9
وَسَوَٓاءٌ عَلَيْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ 10
اِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَيْبِۚ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَاَجْرٍ كَر۪يمٍ 11
اِنَّا نَحْنُ نُحْـيِ الْمَوْتٰى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَاٰثَارَهُمْۜ وَكُلَّ شَيْءٍ اَحْصَيْنَاهُ ف۪ٓي اِمَامٍ مُب۪ينٍ۟ 12
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً اَصْحَابَ الْقَرْيَةِۢ اِذْ جَٓاءَهَا الْمُرْسَلُونَۚ 13
اِذْ اَرْسَلْـنَٓا اِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُٓوا اِنَّٓا اِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ 14
قَالُوا مَٓا اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَاۙ وَمَٓا اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَيْءٍۙ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَكْذِبُونَ 15
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ اِنَّٓا اِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ 16
وَمَا عَلَيْنَٓا اِلَّا الْبَلَاغُ الْمُب۪ينُ 17
قَالُٓوا اِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْۚ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ اَل۪يمٌ 18
قَالُوا طَٓائِرُكُمْ مَعَكُمْۜ اَئِنْ ذُكِّرْتُمْۜ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ 19
وَجَٓاءَ مِنْ اَقْصَا الْمَد۪ينَةِ رَجُلٌ يَسْعٰى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَل۪ينَۙ 20
اِتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْـَٔلُكُمْ اَجْراً وَهُمْ مُهْتَدُونَ 21
وَمَا لِيَ لَٓا اَعْبُدُ الَّذ۪ي فَطَرَن۪ي وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 22
ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُونِه۪ٓ اٰلِهَةً اِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنّ۪ي شَفَاعَتُهُمْ شَيْـٔاً وَلَا يُنْقِذُونِۚ 23
اِنّ۪ٓي اِذاً لَف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ 24
اِنّ۪ٓي اٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِۜ 25
ق۪يلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَۜ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْم۪ي يَعْلَمُونَۙ 26
بِمَا غَفَرَ ل۪ي رَبّ۪ي وَجَعَلَن۪ي مِنَ الْمُكْرَم۪ينَ 27
وَمَٓا اَنْزَلْنَا عَلٰى قَوْمِه۪ مِنْ بَعْدِه۪ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَٓاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِل۪ينَ 28
اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خَامِدُونَ 29
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِۚ مَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ رَسُولٍ اِلَّا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ 30
اَلَمْ يَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ اَنَّهُمْ اِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ 31
وَاِنْ كُلٌّ لَمَّا جَم۪يعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ۟ 32
وَاٰيَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَيْتَةُۚ اَحْيَيْنَاهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَباًّ فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ 33
وَجَعَلْنَا ف۪يهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخ۪يلٍ وَاَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا ف۪يهَا مِنَ الْعُيُونِۙ 34
لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِه۪ۙ وَمَا عَمِلَتْهُ اَيْد۪يهِمْۜ اَفَلَا يَشْكُرُونَ 35
سُبْحَانَ الَّذ۪ي خَلَقَ الْاَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ 36
وَاٰيَةٌ لَهُمُ الَّيْلُۚ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُظْلِمُونَۙ 37
وَالشَّمْسُ تَجْر۪ي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَاۜ ذٰلِكَ تَقْد۪يرُ الْعَز۪يزِ الْعَل۪يمِۜ 38
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتّٰى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَد۪يمِ 39
لَا الشَّمْسُ يَنْبَغ۪ي لَـهَٓا اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِۜ وَكُلٌّ ف۪ي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ 40
وَاٰيَةٌ لَهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۙ 41
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِه۪ مَا يَرْكَبُونَ 42
وَاِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَر۪يخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنْقَذُونَۙ 43
اِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَمَتَاعاً اِلٰى ح۪ينٍ 44
وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ اَيْد۪يكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ 45
وَمَا تَأْت۪يهِمْ مِنْ اٰيَةٍ مِنْ اٰيَاتِ رَبِّهِمْ اِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِض۪ينَ 46
وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمْ اَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُۙ قَالَ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لِلَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَٓاءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهُۗ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا ف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ 47
وَيَقُولُونَ مَتٰى هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ 48
مَا يَنْظُرُونَ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ 49
فَلَا يَسْتَط۪يعُونَ تَوْصِيَةً وَلَٓا اِلٰٓى اَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ۟ 50
وَنُفِـخَ فِي الصُّورِ فَاِذَا هُمْ مِنَ الْاَجْدَاثِ اِلٰى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ 51
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَ۔اۢ هٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ 52
اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَا هُمْ جَم۪يعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ 53
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْـٔاً وَلَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ 54
اِنَّ اَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ ف۪ي شُغُلٍ فَاكِهُونَۚ 55
هُمْ وَاَزْوَاجُهُمْ ف۪ي ظِلَالٍ عَلَى الْاَرَٓائِكِ مُتَّكِؤُ۫نَ 56
لَهُمْ ف۪يهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُمْ مَا يَدَّعُونَۚ 57
سَلَامٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَح۪يمٍ 58
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ اَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ 59
اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَيْكُمْ يَا بَن۪ٓي اٰدَمَ اَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَۚ اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُب۪ينٌۙ 60
وَاَنِ اعْبُدُون۪يۜ هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَق۪يمٌ 61
وَلَقَدْ اَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلاًّ كَث۪يراًۜ اَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ 62
هٰذِه۪ جَهَنَّمُ الَّت۪ي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ 63
اِصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ 64
اَلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلٰٓى اَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَٓا اَيْد۪يهِمْ وَتَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ 65
وَلَوْ نَشَٓاءُ لَطَمَسْنَا عَلٰٓى اَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَاَنّٰى يُبْصِرُونَ 66
وَلَوْ نَشَٓاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلٰى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِياًّ وَلَا يَرْجِعُونَ۟ 67
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِۜ اَفَلَا يَعْقِلُونَ 68
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُۜ اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْاٰنٌ مُب۪ينٌۙ 69
لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَياًّ وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِر۪ينَ 70
اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ اَيْد۪ينَٓا اَنْعَاماً فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ 71
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ 72
وَلَهُمْ ف۪يهَا مَنَافِـعُ وَمَشَارِبُۜ اَفَلَا يَشْكُرُونَ 73
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَۜ 74
لَا يَسْتَط۪يعُونَ نَصْرَهُمْۙ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ 75
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْۢ اِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ 76
اَوَلَمْ يَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَص۪يمٌ مُب۪ينٌ 77
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَنَسِيَ خَلْقَهُۜ قَالَ مَنْ يُحْـيِ الْعِظَامَ وَهِيَ رَم۪يمٌ 78
قُلْ يُحْي۪يهَا الَّـذ۪ٓي اَنْشَاَهَٓا اَوَّلَ مَرَّةٍۜ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَل۪يمٌۙ 79
اَلَّذ۪ي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَاراً فَاِذَٓا اَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ 80
اَوَلَيْسَ الَّذ۪ي خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْۜ بَلٰى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَل۪يمُ 81
اِنَّـمَٓا اَمْرُهُٓ اِذَٓا اَرَادَ شَيْـٔاً اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ 82
فَسُبْحَانَ الَّذ۪ي بِيَدِه۪ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 83
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
يٰسٓۜ
Yâ, Sîn. Dinle, ey insanoğlu! Bak bunu sana Allah söylüyor! Sen bunları Allah sözü olarak dinle, başkalarının sözüne benzetme! İşte Rabb'in, bu harfleri yan yana dizerek, hiçbir beşer tarafından bir benzeri yapılamayacak eşsiz bir kitap gönderdi:		 1
وَالْقُرْاٰنِ الْحَك۪يمِۙ
Ey şanlı Elçi! En güzel öğütleri, en doğru hükümleri içinde barındıran ve senin Peygamberliğinin apaçık delili olan bu hikmetli Kur'an şahittir ki,		 2
اِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَل۪ينَۙ
Elbette sen, Allah tarafından görevlendirilen ve tevhid sancağını elden ele taşıyarak insanlığı vahiy nuruyla aydınlatan Elçilerden bir Elçisin.		 3
عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَق۪يمٍۜ
Hem de, hiç eğriliği olmayan, insanı hem dünyada, hem âhirette kurtuluşa ileten dosdoğru bir yol üzeresin. Bu yol, Âdem ile başlayan ve cennette biten İslâm yoludur. İnsanlık tarihi boyunca, bu yoldan cehenneme ayrılan her yol sapağında Elçiler görevlendirilmiştir.		 4
تَنْز۪يلَ الْعَز۪يزِ الرَّح۪يمِۙ
Bu kitap ki, sonsuz kudret ve merhamet sahibi olan Allah tarafından indirilmiştir. 		5
لِتُنْذِرَ قَوْماً مَٓا اُنْذِرَ اٰبَٓاؤُ۬هُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ
O seni elçi olarak görevlendirdi ki, ataları ve kendileri uyarılmamış, bu yüzden inkâr ve cehalet karanlıklarına gömülerek gaflet uykusuna dalmış bir toplumu, kendilerini bekleyen toplumsal çalkantılara, ruhsal bunalımlara ve asıl tehlike olan cehenneme karşı uyarasın.		 6
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلٰٓى اَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
Gerçek şu ki, zalimlere vaad edilen ilâhî azap, onların çoğu için artık kaçınılmaz olmuştur. Çünkü onlar, hakikati pekâlâ bildikleri hâlde imana gelmezler. Şöyle ki:		 7
اِنَّا جَعَلْنَا ف۪ٓي اَعْنَاقِهِمْ اَغْلَالاً فَهِيَ اِلَى الْاَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ
Biz onların boyunlarına, ta çenelerine kadar dayanan manevi kelepçeler geçirmişizdir. İşte bu yüzden burunları havada, başları yukarı kalkıktır. Gözlerini kör eden kibir ve inatları, hemen önlerindeki hakikati görmelerine ve Allah'ın hükmüne boyun eğmelerine mâni olmaktadır. Ayrıca:		 8
وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ اَيْد۪يهِمْ سَداًّ وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَداًّ فَاَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ
Onların önlerine ve arkalarına, kendi ürünleri olan önyargı, haset, bencillik gibi engeller koyduk ve mal hırsı, dünya tutkusu ile onları çepeçevre kuşattık. İşte bu yüzden, bağnazlıktan, taassuptan kurtulup da gerçeği göremezler. Geçmiş olaylardan ders alıp da günahlardan vazgeçmez, gelecekte kendilerini bekleyen tehlikelerden sakınmazlar. Dolayısıyla;		 9
وَسَوَٓاءٌ عَلَيْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
Sen onları uyarsan da, uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar. O hâlde, onlardan dolayı üzülme, ümidini ve heyecanını yitirme. Bu çağrıya kulak verecek tertemiz gönüllere ulaşıncaya dek, bıkıp usanmadan tebliğe devam et! Unutma ki:		 10
اِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَيْبِۚ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَاَجْرٍ كَر۪يمٍ
Sen ancak, bu kutlu Öğüde içtenlikle kulak veren ve O Yüceler Yücesi Rahman'a gayben —yani O'nu gözleriyle görmedikleri hâlde— saygı duyan kimseleri uyarabilirsin. Senin uyarıların, ancak böyle iyiliğe, güzelliğe açık olan kimselerde etkisini gösterir. Onlar, Allah'ın görme, işitme, dokunma, tatma, koklama gibi duyu organlarıyla kavranamayacak kadar yüce bir varlık olduğunu bilir, bu yüzden O'nun varlığının, birliğinin ve sonsuz ilim, kudret, merhamet, adalet gibi yüce sıfatlarının apaçık kanıtı olan sayısız yaratılış mucizesi üzerinde düşünerek Rablerine iman eder, derin bir saygı ve şükranla O'nun hükümlerine boyun eğerler. İşte onları, Allah tarafından bağışlanma ve cennette muhteşem bir ödül ile müjdele. 		11
اِنَّا نَحْنُ نُحْـيِ الْمَوْتٰى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَاٰثَارَهُمْۜ وَكُلَّ شَيْءٍ اَحْصَيْنَاهُ ف۪ٓي اِمَامٍ مُب۪ينٍ۟
Evet, hiç kuşku yok ki Biz, günü gelince ölüleri diriltip mahşerde hesaba çekeceğiz. Bunun içindir ki, insanların yapıp ettikleri her şeyi ve sonraki nesillere miras bıraktıkları bütün etkileri, eserleri, izleri eksiksiz yazıyoruz. Çünkü Biz, yarattığımız âlemde hiçbir şekilde başıbozukluğa, düzensizliğe, adaletsizliğe yer vermeyecek şekilde, her şeyi şaşmaz kanunlara bağlı kılarak, Levh-i Mahfuz denilen apaçık bir kitaba yazıp kaydetmişizdir.

Şimdi, buraya kadar anlatılan temel prensiplerin nasıl ete kemiğe bürünüp pratik hayata yansıtılacağını gösteren canlı bir örnek olarak, şu ibret verici kıssaya kulak verin:		 12
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً اَصْحَابَ الْقَرْيَةِۢ اِذْ جَٓاءَهَا الْمُرْسَلُونَۚ
Ey Peygamber! Onlara, bir zamanlar Elçilerimizi gönderdiğimiz bir şehir halkını ibret verici örnek olarak anlat.

Bu olayın nerede, ne zaman yaşandığı ve kahramanlarının hangi isimleri taşıdığı hiç önemli değil. Önemli olan, içinde barındırdığı ve tüm insanlığa ışık tutacak ibret dolu mesajlardır. Bu örnek toplumda üç sınıf insan var: Elçiler, onlara karşı gelen inkârcılar ve elçilere destek olmak için bütün varlıklarını ortaya koyan fedakâr müminler. Bu kıssa size şunu anlatıyor: "Eğer içinde yaşadığınız toplumda sizden önce Allah'ın mesajı duyulmadı ise, hemen işe başlayın, artık Peygamberin göreviyle görevli bir elçisiniz. Birileri size engel olmaya çalışacak, fakat korkmayın, Allah mutlaka yardımını gönderecektir. Yok, eğer toplumda sizden önce Peygamberin görevini kendilerine görev bilenler vazifeyi omuzlamışlarsa, size düşen onların yardımına koşmak, davanın başarıya ulaşması için onlara cansiperane destek olmaktır. Dikkat edin, eğer karşı safta yer alır veya hak ile batılın mücadelesinde tarafsız kalırsanız, o zaman sonunuz kesinlikle hüsran ve helâk olacaktır!" İnsanlık tarihinin her devrinde tekrar tekrar yaşanacak olan kıssa şöyle başlıyor:		 13
اِذْ اَرْسَلْـنَٓا اِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُٓوا اِنَّٓا اِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ
Biz o şehirde yaşayan insanlara iki Elçi göndermiştik. Fakat onlar ikisini de yalanladılar. Bunun üzerine, onları üçüncü bir Elçi ile destekledik. Böylece üçü birden, "Ey insanlar!" diye seslendiler, "Gerçekten biz, sizlere Allah tarafından gönderilmiş elçileriz! O'nun size yönelik emir ve talimatları var, onları size bildirmek için geldik!"		 14
قَالُوا مَٓا اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَاۙ وَمَٓا اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَيْءٍۙ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَكْذِبُونَ
Buna karşılık şehir halkı, "İyi ama!" dediler, "Siz de bizim gibi yiyip içen sıradan birer insansınız. Melekler dururken Allah elçi olarak sizi mi gönderdi? Zaten Rahman bize vahiy namına hiçbir şey göndermiş değildir. Her şeyi yoktan var eden, sahip olduğumuz bütün nimetleri bize bahşeden yüce bir yaratıcının varlığına inanırız. Fakat O'nun kitap ve Elçi göndererek hayatımıza kurallar koyacağını kabul edemeyiz. O bizim yeme içmemizle, basit hayatımızla uğraşmaz. Bizleri tamamen serbest bırakmıştır, dilediğimizi yapar, dilediğimiz gibi yaşarız. Siz ancak yalan söylüyorsunuz."		 15
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ اِنَّٓا اِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ
Elçiler, "Sizin bu itirazlarınız bizi asla yılgınlığa, ümitsizliğe düşüremeyecektir. Çünkü bütün insanlık inkâr etse de, Rabb'imiz biliyor ki, biz gerçekten size hakkı tebliğ etmek için görevlendirilmiş elçileriz. O'nun gönderdiği inanç sistemine bir göz attığınız zaman, siz de bunu açıkça göreceksiniz!" dediler ve eklediler: 		16
وَمَا عَلَيْنَٓا اِلَّا الْبَلَاغُ الْمُب۪ينُ
"Ama yine de siz bilirsiniz. Bize düşen, yalnızca açık ve net olarak tebliğ etmektir. İnkârınızdan dolayı başınıza geleceklerden sadece siz sorumlusunuz."		 17
قَالُٓوا اِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْۚ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ اَل۪يمٌ
Gerçekten de o şehir halkı isyanlarından dolayı birtakım belalara, felâketlere maruz kaldılar. Bunun üzerine, iyice küstahlaşarak, "Yeter artık!" dediler, "Doğrusu biz, sizin yüzünden uğursuzluğa uğradık. Ortaya attığınız iddialarla, insanları birbirine düşürüp fitne çıkardınız. Yoksulları, köleleri, zayıfları, efendilerine karşı kışkırtarak anarşi çıkardınız. Ayrıca, ilahlarımız aleyhinde ileri geri konuştuğunuz için başımıza musibetler, felâketler yağmaya başladı. Eğer bu işe bir son vermezseniz, her işimizde Allah'ın hayata karışıp durduğunu hatırlatmaya devam ederseniz, gözünüzün yaşına bakmadan sizi ölümüne taşa tutacağız ve hem sizi, hem de size inanacak olan herkesi en korkunç işkencelere mahkûm edeceğiz. Ya bunu böylece kabul eder, bizi sever, bizimle birlikte bizim gibi aynı hayatı yaşarsınız, ya da çeker gider, ülkemizi terk edersiniz!"		 18
قَالُوا طَٓائِرُكُمْ مَعَكُمْۜ اَئِنْ ذُكِّرْتُمْۜ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ
Buna karşı elçilerimiz şöyle cevap verdiler: "Sizin uğursuzluğunuz sizinle beraberdir. Başınıza gelen kötülükler bizzat sizden kaynaklanıyor. Size güzelce öğüt verildi diye mi siyasi, ekonomik, toplumsal, ekolojik buhranlara, felaketlere uğradınız? Hayır, gerçekte siz, ilâhî buyrukları reddeden, hak hukuk tanımayan ve her türlü ahlâkî sınırı aşan azgın bir toplum olduğunuz için bunca felaketlere uğruyorsunuz."		 19
وَجَٓاءَ مِنْ اَقْصَا الْمَد۪ينَةِ رَجُلٌ يَسْعٰى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَل۪ينَۙ
Davetçilerle inkârcılar arasında bu mücadele sürüp giderken, şehrin ta öte ucundan bir yiğit adam, başına gelecek her şeyi göze alarak koşa koşa oraya geldi. Nefes nefese, "Ey halkım!" diyordu, "Gelin bu Elçilere uyun!"		 20
اِتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْـَٔلُكُمْ اَجْراً وَهُمْ مُهْتَدُونَ
"Sizden herhangi bir dünyevî karşılık beklemeyen ve insanın yaratılış özellikleriyle birebir örtüşen inanç sistemleri ve sahip oldukları tertemiz ahlâkları ile dosdoğru yolu izleyen bu insanlara uyun da, dünyada ve âhirette kurtuluşa erin!"

Demek ki, Allah'ın dinini tebliğ edenler bu elçilerin sahip olduğu özellikleri taşımalıdırlar. Davetçinin sözleri ve davranışları ilâhî ölçülere uygun olmalı, hem de bu iş karşılığında herhangi bir dünyalık beklememelidir. Tarih boyunca, bu özellikleri taşımayan hiçbir davetçi başarıya ulaşamamıştır.

Evet, Elçileri desteklemek üzere canını dişine takıp koşarak gelen adam, sözlerine devamla dedi ki:		 21
وَمَا لِيَ لَٓا اَعْبُدُ الَّذ۪ي فَطَرَن۪ي وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
"Dinleyin ey halkım! Beni yoktan var eden ve bana bunca nimetler bahşeden yüce Rabb'ime ne diye kulluk etmeyeyim ki? O'na kulluktan kaçınmaya ne hakkım var benim? Bundan daha büyük bir ahlaksızlık, daha büyük bir nankörlük olabilir mi? Unutmayın ki, hepiniz eninde sonunda O'na döndürülecek ve tüm yaptıklarınızın hesabını vereceksiniz."		 22
ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُونِه۪ٓ اٰلِهَةً اِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنّ۪ي شَفَاعَتُهُمْ شَيْـٔاً وَلَا يُنْقِذُونِۚ
"Hiç olacak şey mi? Ben nasıl olur da, O'nun yanı sıra, hayatıma karışmaya yetkili başka ilâhlar edinirim? Peki, diyelim öyle yaptım, o zaman beni O'nun gazabından kim kurtaracak? Sonsuz Merhamet Sahibi Allah bana bir sıkıntı vermek istese, onların sözde şefaati bana hiçbir şekilde fayda vermeyeceği gibi, onlar beni cehennem azabından da kurtaramazlar."		 23
اِنّ۪ٓي اِذاً لَف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ
"İşte o takdirde ben, göz göre göre kendimi ateşe atmış, apaçık bir dalalete dalmışım demektir!"		 24
اِنّ۪ٓي اٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِۜ
"O hâlde, ey beni şimdi duyan ve kıyamete kadar duyacak olanlar! Ben sadece benim değil, bütün insanların ve bu arada özellikle sizin gerçek Sahibiniz, Efendiniz ve Rabb'iniz olan Allah'a iman ettim, gelin dinleyin beni! Siz de hayat programınızı çizmeye tam yetkili, kulu kölesi olacağınız Allah'a inanın ve bu imanın güvencesi altında, dünya ve âhirette huzura, esenliğe ulaşın."		 25
ق۪يلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَۜ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْم۪ي يَعْلَمُونَۙ
Bu sözleri duyunca çılgına dönen zalimler, o fedakâr insanı oracıkta şehit ettiler. Böylece ona, "Şehitler için hazırlanmış olan şu cennete gir!" denildi. Fakat o, hâlâ halkının içler acısı durumunu düşünüyordu: "Keşke!" dedi, "Beni kanlara bulayan halkım, şimdi ne durumda olduğumu bilseydi!"		 26
بِمَا غَفَرَ ل۪ي رَبّ۪ي وَجَعَلَن۪ي مِنَ الْمُكْرَم۪ينَ
"Rabb'imin, geçmişteki günahlarımı silip beni bağışladığını ve cennet bahçelerinden bir bahçe olan şu yüce makamda, beni muhteşem nimetlerle ödüllendirip seçkin kulları arasına katarak ikram edilenlerden kıldığını keşke görselerdi de, inadı bırakıp Elçilere iman etselerdi. Hayatımdan ibret almadılar, bari ölümümden ibret alsalardı!"

Peki, onu katleden zalimlerin sonu ne oldu dersiniz?		 27
وَمَٓا اَنْزَلْنَا عَلٰى قَوْمِه۪ مِنْ بَعْدِه۪ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَٓاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِل۪ينَ
Biz onun şehit olmasından sonra, halkının üzerine gökten ordular filan göndermedik, zaten gönderecek de değildik. O kadar acizlerdi ki, onları helak etmek için ordulara gerek yoktu.		 28
اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خَامِدُونَ
Sadece, dehşet verici bir gürültüyle patlayan ve şehrin altını üstüne getiren korkunç bir çığlık kopuverdi, hepsi o kadar. İşte o anda, bütün zalimler kül yığınına dönüşerek yok olup gittiler.		 29
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِۚ مَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ رَسُولٍ اِلَّا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ
Yazıklar olsun şu kullara ki, onlara ne zaman bir elçi gelse, mutlaka onu alaya alır ve küstahça bir tavırla hakka başkaldırırlar. Bir insan düşünün ki, Allah'ın mesajıyla karşı karşıya gelecek ve alaycı sözleri, umursamaz tavrıyla ondan yüz çevirecek! Yazık ona, vah ona!		 30
اَلَمْ يَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ اَنَّهُمْ اِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ
Oysa kendilerinden önce nice nesilleri helâk ettiğimizi ve helâk edilen bu insanların onlara bir daha asla geri dönmediğini görmüyorlar mıydı? İnsanlık tarihini inceleyip de, nice toplumların yıkılıp gittiğini, bu dünyanın kendilerine de kalmayacağını anlamıyorlar mıydı?		 31
وَاِنْ كُلٌّ لَمَّا جَم۪يعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ۟
Ve eninde sonunda, hep birlikte huzurumuza çıkarılacaklarını düşünmüyorlar mıydı? Bunun için delil mi istiyorlar? Öyleyse gözlerini açıp etraflarına dikkatlice bir baksınlar:		 32
وَاٰيَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَيْتَةُۚ اَحْيَيْنَاهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَباًّ فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ
Bitki örtüsü tamamen kuruyup ölmüş olan toprak, onlara Allah'ın sonsuz ilmini, kudret ve merhametini gösteren ve yeniden dirilişi ispatlayan muhteşem bir delildir. Şöyle ki, Biz ölü toprağa her bahar yeniden hayat veriyoruz ve oradan, canlıların besin kaynağı olan çeşit çeşit ürünler çıkarıyoruz.		 33
وَجَعَلْنَا ف۪يهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخ۪يلٍ وَاَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا ف۪يهَا مِنَ الْعُيُونِۙ
Ve orada göz alıcı hurma bahçeleri, üzüm bağları yetiştiriyor, aralarında tatlı ve serin dereler, çaylar, pınarlar akıtıyoruz.		 34
لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِه۪ۙ وَمَا عَمِلَتْهُ اَيْد۪يهِمْۜ اَفَلَا يَشْكُرُونَ
Ki böylece, bu verimli bağların, bahçelerin, bostanların ürünlerinden yesinler. Oysa bütün bu nimetleri kendi elleriyle yaratmış değillerdir. Buna rağmen, hâlâ şükretmeyecekler mi? 		35
سُبْحَانَ الَّذ۪ي خَلَقَ الْاَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ
Evet, toprağın yetiştirdiği bitkileri, hayvanları, insanların bizzat kendilerini, artı eksi, proton elektron, pozitif negatif, elektrik nötr gibi birbirini tamamlayan nice zıtlıkları ve daha bilmedikleri birçok şeyi iki farklı cinsiyetli ve karşıt kutuplu çiftler hâlinde yaratan Allah ne yücedir!		 36
وَاٰيَةٌ لَهُمُ الَّيْلُۚ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُظْلِمُونَۙ
Allah'ın kâinata yerleştirdiği mükemmel sistemin güzel bir işareti olan gece de, onlara kudret ve merhametimizi gösteren apaçık bir delildir. Şöyle ki, gündüzün ışığını ondan soyup çıkarırız ve bir de bakarsın ki, her yer karanlığa gömülmüş.		 37
وَالشَّمْسُ تَجْر۪ي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَاۜ ذٰلِكَ تَقْد۪يرُ الْعَز۪يزِ الْعَل۪يمِۜ
Güneş de, etrafındaki gezegenleriyle birlikte çok büyük bir hızla kendi yörüngesinde yüzüp gitmektedir. Bu muazzam ve muhteşem sistem, sonsuz kudret ve ilim sahibi olan Allah'ın mükemmel bir ölçü ve denge ile ortaya koyduğu takdiri ile yürümektedir. İşte, gönderdiği Kur'an ile hayatınıza program çizen Allah, böyle kudret ve ilim sahibidir.		 38
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتّٰى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَد۪يمِ
Geceyi süsleyen Ay'a gelince, o da insanlığa kudret ve merhametimizi gösteren apaçık bir delildir. Şöyle ki, Biz ona, kurumuş ve yay gibi eğrilmiş bir hurma dalına dönüşünceye kadar, hilal, dolunay, yarımay gibi belirli evreler tayin ettik. 		39
لَا الشَّمْسُ يَنْبَغ۪ي لَـهَٓا اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِۜ وَكُلٌّ ف۪ي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ
Evrendeki sistem öyle mükemmel bir ölçüyle ayarlanmıştır ki, ne Güneş Ay'a erişebilir, ne de gece gündüzün önüne geçebilir. Çünkü bu gök cisimlerinin her biri, kendine mahsus bir yörüngede, kendileri için belirlenen programa uygun olarak, biri diğerine çarpmadan yüzüp gitmektedir. İşte, hayat programınızı çizen Allah böylesine güçlü, böylesine bilgilidir.		 40
وَاٰيَةٌ لَهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۙ
İnsan neslini, kendilerine fayda verecek nimetlerle dolu gemilerde taşımamız ve onlara karada, havada ve denizde yolculuk etme imkânları bağışlamamız da, onlara kudret ve merhametimizi gösteren bir delildir. 		41
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِه۪ مَا يَرْكَبُونَ
Ve onlara vapur, tren, otobüs, otomobil, uçak gibi buna benzer araçları üretme imkân ve becerisi vererek, daha nice binilecek şeyler yarattık. Öyle ki;		 42
وَاِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَر۪يخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنْقَذُونَۙ
Eğer dilesek, onları sulara batırıp boğabiliriz de. İşte o zaman ne imdatlarına koşan olur, ne de kendileri azabımızdan kurtulabilirlerdi.		 43
اِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَمَتَاعاً اِلٰى ح۪ينٍ
Eğer onları hâlâ helâk etmediysek, bu ancak merhametimiz sayesinde, bir süre daha yaşamaları ve böylece imtihanın tamamlanması içindir. İşte sizin hayat programınızı çizen Allah böylesine lütufkâr, böylesine merhametlidir. Hal böyleyken;		 44
وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ اَيْد۪يكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Onlara, "Önünüzde ve arkanızda bulunan ve sizi çepeçevre kuşatan evrendeki harika yaratılış mucizelerini düşünün. Ayrıca, sizden öncekilerin başına gelenlerden ibret alın da, ileride başınıza gelebilecek felâketlerden kendinizi koruyun. Çevrenizdeki bütün varlıklara karşı şefkat ve merhametle davranın ve kötülüğün, haksızlığın her çeşidinden sakının ki, böylece ilâhî lütuf ve rahmete lâyık olabilesiniz." denildiğinde, sanki bunları hiç duymamış gibi dönüp giderler. Nitekim:		 45
وَمَا تَأْت۪يهِمْ مِنْ اٰيَةٍ مِنْ اٰيَاتِ رَبِّهِمْ اِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِض۪ينَ
Onlara ne zaman Rablerinden bir mucize, bir delil, bir kitap, bir mesaj, yani bir ayet gelse, mutlaka ondan yüz çevirir ve bunun yerine, kendilerinin ve atalarının uydurdukları yolları izlerler.		 46
وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمْ اَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُۙ قَالَ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لِلَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَٓاءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهُۗ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا ف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ
Yine onlara, "Allah'ın size bahşettiği nimetlerden bir kısmını yoksullar için harcayın!" denildiği zaman, hakikati inkâr edenler, dünya hayatının baştanbaşa bir imtihandan ibaret olduğunu görmezlikten gelerek, inananlara şöyle itiraz ederler: "Allah'ın dileseydi doyurabileceği —fakat doyurmadığı— kimseleri biz mi doyuracakmışız? Allah fakir edecek, biz besleyeceğiz, öyle mi? Allah onlara vermemişken bize ne oluyor? Biz daha mı merhametli, daha mı adaletliyiz? Ey Müslümanlar, siz düpedüz yanlış bir yoldasınız!" derler.		 47
وَيَقُولُونَ مَتٰى هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ
Dahası, inkârlarının azgınlığıyla şımararak derler ki: "Yok biz ölümden sonra diriltilecekmişiz, yok hesap kitap varmış, ne saçmalık! Eğer dedikleriniz doğru ise, söyleyin bakalım, bu yeniden dirilme ve yargılanma vaadi ne zaman gerçekleşecek?"		 48
مَا يَنْظُرُونَ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ
Bu halleriyle onlar, böyle itiraz edip dururlarken, dehşet verici bir gürültüyle patlayıp kendilerini ansızın yakalayacak kıyamet —yahut ölüm— denen o korkunç çığlıktan başka ne bekliyorlar?		 49
فَلَا يَسْتَط۪يعُونَ تَوْصِيَةً وَلَٓا اِلٰٓى اَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ۟
İşte o zaman, ne geride kalanlara vasiyet etmeye fırsat bulabilirler, ne de o güvendikleri adamlarına ve ailelerine dönebilirler.		 50
وَنُفِـخَ فِي الصُّورِ فَاِذَا هُمْ مِنَ الْاَجْدَاثِ اِلٰى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ
Artık yeniden diriliş için sura üflenmiştir. İşte o anda, bütün insanlar mezarlarından kalkıp Rablerine doğru koşacaklar.		 51
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَ۔اۢ هٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ
"Vay başımıza gelenler!" diye bağrışacaklar, "Kim bizi ölüm uykumuzdan uyandırdı? Eyvahlar olsun, demek Rahman'ın vadettiği şey buymuş, meğer Elçiler doğru söylemiş!"		 52
اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَا هُمْ جَم۪يعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ
Ve ardından, sura son kez üflenecek: Yalnızca bir tek çığlık kopacak ve hepsi hesap vermek üzere huzurumuzda toplanacaklar. O zaman sesler kesilecek, başlar öne eğilecek ve ilâhî ferman duyulacak:		 53
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْـٔاً وَلَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
"İşte bugün, ey insanlar, hiç kimseye en küçük bir haksızlık yapılmayacak ve ne yapmışsanız, yalnızca onun karşılığını göreceksiniz!" Şöyle ki:		 54
اِنَّ اَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ ف۪ي شُغُلٍ فَاكِهُونَۚ
O gün cennet halkı, zevk ve eğlenceyle meşgul olacaklar.		 55
هُمْ وَاَزْوَاجُهُمْ ف۪ي ظِلَالٍ عَلَى الْاَرَٓائِكِ مُتَّكِؤُ۫نَ
Kendileri ve eşleri, cennet ağaçlarının altındaki gölgeliklerde, mücevherlerle süslenmiş koltuklara yaslanıp mutlu bir hayat yaşayacaklar.		 56
لَهُمْ ف۪يهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُمْ مَا يَدَّعُونَۚ
Orada, her çeşit meyveyi tadacaklar ve canlarının çektiği her şeye anında kavuşacaklar. Ayrıca, dünyada yaptıkları iyiliklerin meyvesini orada tadacak, diledikleri her türlü nimete sahip olacaklar.		 57
سَلَامٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَح۪يمٍ
Bütün bunlardan daha üstün bir nimet olarak, Sonsuz Merhamet Sahibi olan Rablerinden, "Selâm size sevgili kullarım, ebedî mutluluk diyarına hoş geldiniz. Artık selamettesiniz. Dert ve çile, gam ve keder, üzüntü ve sıkıntı bitmiştir!" sözü ile cennette ağırlanacaklar. Rab'lerinin bu iltifatıyla öylesine mutluluk duyacaklar ki, diğer bütün nimetler geride kalacak.

Allah'ın o gün kâfirlere ve zalimlere diyecek ki:		 58
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ اَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ
"Siz ey suçlular, bugün şöyle bir tarafa ayrılın bakalım!"		 59
اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَيْكُمْ يَا بَن۪ٓي اٰدَمَ اَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَۚ اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُب۪ينٌۙ
"Ey âdemoğulları! Ben size vaktiyle gönderdiğim mesajlar ve elçiler aracılığıyla, "Sakın şeytana kulluk ve itaat etmeyin! Çünkü o sizin mahvolmanız için elinden geleni yapmaya and içmiş amansız ve acımasız bir hasmınız, apaçık bir düşmanınızdır!" dememiş miydim?" 		60
وَاَنِ اعْبُدُون۪يۜ هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَق۪يمٌ
Ve "Yalnızca Bana kulluk edin. İşte sizi dünyada ve âhirette kurtuluşa iletecek dosdoğru yol budur." diye emretmemiş miydim?		 61
وَلَقَدْ اَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلاًّ كَث۪يراًۜ اَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ
"Oysa şeytan, sizden birçok nesilleri yoldan çıkarmıştı, peki hiç değilse bunu görüp de aklınızı kullanmıyor muydunuz?"		 62
هٰذِه۪ جَهَنَّمُ الَّت۪ي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
"O hâlde, işte, dünyadayken tekrar tekrar uyarıldığınız cehennem!"		 63
اِصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ
"Ayetlerimden ilgiyi kopararak onları inkâr etmenize karşılık, bugün girin bakalım oraya!"		 64
اَلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلٰٓى اَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَٓا اَيْد۪يهِمْ وَتَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
O gün zalimlerin ağızlarına mühür vurup kapatacağız; elleri dile gelip Bize tüm olup bitenleri anlatacak, ayakları da yapmış oldukları her şeye şahitlik edecek.

Hal böyleyken, nasıl hâlâ inkârda diretebiliyorlar? Hiç düşünmüyorlar mı ki:		 65
وَلَوْ نَشَٓاءُ لَطَمَسْنَا عَلٰٓى اَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَاَنّٰى يُبْصِرُونَ
Eğer dileseydik, gözlerini silip kör ederdik de, hepsi perişan bir hâlde yollara dökülürlerdi. Bir düşünsünler bakalım, bu durumda nasıl görebileceklerdi?		 66
وَلَوْ نَشَٓاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلٰى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِياًّ وَلَا يَرْجِعُونَ۟
Yine dileseydik, onları felç edip oldukları yere çivilerdik de, ne bir adım ileri gidebilirlerdi, ne de geri. Öyleyse, kendilerine görme, işitme, hareket etme gibi yetenekleri bahşeden Allah'a kulluk etsinler. Ayrıca bu nimetlerin ebedî olmadığını, bir gün mutlaka ellerinden alınacağını unutmasınlar. Nitekim:		 67
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِۜ اَفَلَا يَعْقِلُونَ
Biz bir kimsenin ömrünü uzatırsak, yaşlandıkça onun güç ve yeteneklerini azaltarak yaratılışını tersine çeviririz, hâlâ akıllarını kullanmayacaklar mı? Güç ve kudretin yalnızca Allah'a ait olduğunu idrak edip O'na kul olmayacaklar mı?

Yoksa onlar, bu yüce Kitabın Muhammed'e şeytanlar tarafından ilham edilen bir söz ya da onun hayal dünyasının ürünü bir şiir olduğunu mu söylüyorlar? Oysa onlar da gayet iyi bilirler ki:		 68
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُۜ اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْاٰنٌ مُب۪ينٌۙ
Biz ona şiir öğretmiş değiliz, zaten bu ona yakışmaz da. Muhammed'e vahyettiğimiz ayetler, insan ruhunu okşayan, yürekleri sarsıp derinden etkileyen muhteşem güzelliğine rağmen, asla şiir değildir. O ancak, âlemlerin Rabb'i tarafından tüm insanlığa yöneltilen bir uyarıdır. Evlerde, işyerlerinde, camide, okulda, kışlada, çarşı pazarda, yani İnsanın bulunduğu her yerde okunsun, anlaşılsın ve hayata hükmetsin diye gönderilen, gerçekten okunmaya değer ve daima okunması gereken apaçık bir kitaptır. 		69
لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَياًّ وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِر۪ينَ
Ki böylece İslâm davetçileri, aklını ve gönlünü kibir, bencillik, inat, önyargı gibi hastalılardan arındırmış kimseleri, yani kalben diri olan insanları Kur'an ile uyarsınlar ve böylece, bu mesajı inkâr edenlerin hak ettikleri azap sözü, hiçbir itiraza yer vermeyecek biçimde açık ve net olarak gerçekleşsin. İşte Kur'an'ın varlık sebebi ve temel görevi budur. O, mezarlarda yatan ve artık uyarılmalarına gerek kalmayan ölülere okunmak için değil, insanlığı bir tek Allah'a kulluğa çağırmak için indirilmiştir:		 70
اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ اَيْد۪ينَٓا اَنْعَاماً فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ
Bir tek Allah'a kulluktan kaçınan o gafiller, kendi ellerimizle —yani sınırsız ilim, kudret ve merhametimizin eseri olarak— onların faydalanması için nice evcil hayvanlar yarattığımızı ve kendilerinin bunlara nasıl kolayca sahip ve egemen olduklarını görmüyorlar mı? 		71
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ
Ve bir kısmını binek hayvanı olarak kullanmaları, bir kısmının da etini yemeleri için, bu hayvanları onların önünde nasıl boyun eğdirdiğimizi hiç düşünmüyorlar mı?		 72
وَلَهُمْ ف۪يهَا مَنَافِـعُ وَمَشَارِبُۜ اَفَلَا يَشْكُرُونَ
Bu hayvanlarda, kendileri için daha birçok faydalar ve içilecek tertemiz ve sağlıklı süt vardır, hâlâ şükretmeyecekler mi?		 73
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَۜ
Fakat bu nankörler, Allah'ın yanı sıra birtakım putları, metafizik güçleri, melekleri tanrı kabul ederek veya dinî ve siyasî önderlere taparcasına bağlılık göstererek, onları kendilerine ilâhlar edindiler, güya böylece onlardan yardım görecekler.		 74
لَا يَسْتَط۪يعُونَ نَصْرَهُمْۙ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ
Oysa bu sözde ilâhların onlara yardım edecek güçleri yoktur. Aksine, asıl kendileri onları korumakla görevli asker durumundalar. Hepsi birbirine muhtaç, hepsi birbirinin yardımını bekleyen güçsüz ve aciz varlıklar!		 75
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْۢ اِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
Onların o incitici sözleri seni üzmesin. Hiç endişelenme, Biz onların gizledikleri ve açığa vurdukları her şeyi biliyoruz ve bu çirkin davranışlarının hesabını onlara mutlaka soracağız.		 76
اَوَلَمْ يَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَص۪يمٌ مُب۪ينٌ
İnsanoğlu, kendisini bir damla sudan yarattığımızı bilmiyor mu ki, yeniden dirilişi haber veren elçilerimize karşı bu kadar çetin tartışmalara girişiyor? Şöyle ki:		 77
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَنَسِيَ خَلْقَهُۜ قَالَ مَنْ يُحْـيِ الْعِظَامَ وَهِيَ رَم۪يمٌ
Kendi yaratılışını unutuyor da, aklı sıra Bize misal getirmeye kalkıyor: Her şeye kadir olan Yaratıcıyı yaratılanla bir tutarak, "Şu çürüyüp dağılmış kemikleri kim diriltecekmiş?" diyor. 		78
قُلْ يُحْي۪يهَا الَّـذ۪ٓي اَنْشَاَهَٓا اَوَّلَ مَرَّةٍۜ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَل۪يمٌۙ
De ki: "Onu ilk önce kim yarattıysa, işte O diriltecek! Çünkü O, yaratmanın her şeklini ve her çeşidini en mükemmel şekilde bilendir!" Örnek mi istiyorsunuz:		 79
اَلَّذ۪ي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَاراً فَاِذَٓا اَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ
O Allah ki, sizin için yemyeşil ağaçlardan, insanlığın gelişiminde çok önemli bir yere sahip olan ateşi yarattı. Ve işte siz, ondan elde ettiğiniz odun, kömür, petrol, doğalgaz gibi maddeleri yakarak hayatın birçok alanında kullanıyorsunuz.		 80
اَوَلَيْسَ الَّذ۪ي خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْۜ بَلٰى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَل۪يمُ
Gökleri ve yeri yaratan Allah'ın, insanlar ölüp yok olduktan sonra onları aynı şekilde yeniden yaratmaya gücü yetmez mi? Elbette yeter, çünkü O, her şeyi bilen mükemmel bir yaratıcıdır. Öyle ki:		 81
اِنَّـمَٓا اَمْرُهُٓ اِذَٓا اَرَادَ شَيْـٔاً اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
Bir şey yaratmak istedi mi, ona sadece "Ol!" der, o da hemen oluverir.		 82
فَسُبْحَانَ الَّذ۪ي بِيَدِه۪ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
Kısacası, kâinatın mutlak hükümranlığı Kendi elinde olan Allah, her türlü acizlikten, noksanlıktan uzaktır, yüceler yücesidir! Ve ey insanlar, hepiniz dönüp dolaşıp en sonunda O'nun huzuruna çıkarılacaksınız. İman, İslâm ve ihsan ile isteyerek gitmeseniz bile, bir gün ister istemez O'nun huzuruna çıkacak ve yaptıklarınızın hesabını mutlaka vereceksiniz.		 83

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Fâtır Suresi
Önceki
Sâffât Suresi
Sonraki