|
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla |
|
|
|
طٰسٓمٓۜ
Ta, Sin, Mim. |
1 |
|
|
تِلْكَ اٰيَاتُ الْكِتَابِ الْمُب۪ينِ
Bunlar mübin (apaçık) Kitab'ın ayetleridir. |
2 |
|
|
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ اَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِن۪ينَ
Onlar (iman edip) mü'min olmuyorlar diye neredeyse kendini mahvedeceksin. |
3 |
|
|
اِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَٓاءِ اٰيَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِع۪ينَ
Dilersek onların üzerine gökten bir ayet (mucize) indiririz de ona karşı (inkarsız ve itirazsız olarak) boyunları eğilip kalır. |
4 |
|
|
وَمَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِض۪ينَ
Onlara Rahman'dan bir öğüt geldiğinde mutlaka ondan yüz çevirirler. |
5 |
|
|
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْت۪يهِمْ اَنْبٰٓؤُ۬ا مَا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ
Onlar (şimdi) yalanlamışlardır fakat alay edip durdukları şeylerin haberleri kendilerine yakında gelecektir. |
6 |
|
|
اَوَلَمْ يَرَوْا اِلَى الْاَرْضِ كَمْ اَنْبَتْنَا ف۪يهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَر۪يمٍ
Yeryüzüne bir bakmadılar mı ki, Biz onda her kerim (güzel ve övülen) çiftten nice ürünler bitirdik. |
7 |
|
|
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
Elbetteki bunda bir ayet vardır ancak onların çoğu iman etmezler. |
8 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç kuşkusuz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
9 |
|
|
وَاِذْ نَادٰى رَبُّكَ مُوسٰٓى اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِم۪ينَۙ
Hani Rabbin Musa'ya (şöyle) seslenmişti "Zulmetmekte olan kavime git." |
10 |
|
|
قَوْمَ فِرْعَوْنَۜ اَلَا يَتَّقُونَ
Firavun'un kavmine, hala sakınmayacaklar mı? |
11 |
|
|
قَالَ رَبِّ اِنّ۪ٓي اَخَافُ اَنْ يُكَذِّبُونِۜ
(Musa) dedi ki "Rabbim, onların beni yalanlamalarından korkmaktayım." |
12 |
|
|
وَيَض۪يقُ صَدْر۪ي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَان۪ي فَاَرْسِلْ اِلٰى هٰرُونَ
Göğsüm sıkışmakta, dilim dönmemektedir. Bundan dolayı Harun'a da (elçilik vererek bana yardımcı) gönder. |
13 |
|
|
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَاَخَافُ اَنْ يَقْتُلُونِۚ
(Ayrıca) onların bana karşı (dava edecekleri işlenmiş) bir suç var. (Bundan dolayı) beni öldürmelerinden korkmaktayım. |
14 |
|
|
قَالَ كَلَّاۚ فَاذْهَبَا بِاٰيَاتِنَٓا اِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ
(Allah) buyurdu ki "Hayır (seni asla öldüremezler). İkiniz de ayetlerimle gidin, şüphesiz ki Biz sizinle birlikteyiz (ve herşeyi) işitmekteyiz." |
15 |
|
|
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَٓا اِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَۙ
Firavun'a giderek deyin ki Biz (ikimiz) alemlerin Rabbi'nin resulüyüz-elçisiyiz." |
16 |
|
|
اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ
İsrailoğullarını bizimle birlikte göndermen için (sana geldik). |
17 |
|
|
قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ ف۪ينَا وَل۪يداً وَلَبِثْتَ ف۪ينَا مِنْ عُمُرِكَ سِن۪ينَ
(Gittiklerinde Firavun) dedi ki "Biz seni çocukken yanımıza (himayemize) alıp büyütmedik mi? Sen ömrünün birçok yıllarını aramızda geçirmedin mi?" |
18 |
|
|
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّت۪ي فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكَافِر۪ينَ
Ve sen (bu iyiliğimize rağmen) yapacağın işi (cinayeti) de işledin, sen nankörlerdensin. |
19 |
|
|
قَالَ فَعَلْتُـهَٓا اِذاً وَاَنَا۬ مِنَ الضَّٓالّ۪ينَۜ
(Musa) dedi ki "Ben onu yaptığım zaman (o konuyu) bilmeyen-şaşkınlardandım." |
20 |
|
|
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ ل۪ي رَبّ۪ي حُكْماً وَجَعَلَن۪ي مِنَ الْمُرْسَل۪ينَ
Sizden korkunca da hemen aranızdan kaçtım. Sonra Rabbim bana hüküm-hikmet verdi ve beni gönderilen resullerden kıldı. |
21 |
|
|
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ اَنْ عَبَّدْتَ بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ
(Lutuf gibi göstererek) başıma kaktığın nimet de, İsrailoğullarını (çocuklarını öldürerek kendine) köle kılmandan dolayıdır. |
22 |
|
|
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَم۪ينَ
Firavun dedi ki "Alemlerin Rabbi nedir?" |
23 |
|
|
قَالَ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَاۜ اِنْ كُنْتُمْ مُوقِن۪ينَ
(Musa, Firavun ve çevresindekilere) dedi ki "Göklerin, yerin ve bu ikisi arasında olan her şeyin Rabbidir. Eğer yakin getirenlerden (kesin olarak anlamaya ehil kimselerden) iseniz (hakikat böyledir)." |
24 |
|
|
قَالَ لِمَنْ حَوْلَـهُٓ اَلَا تَسْتَمِعُونَ
(Firavun) çevresindekilere "(Niye itiraz etmeyip susuyorsunuz yoksa) İşitmiyor musunuz?" dedi. |
25 |
|
|
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَٓائِكُمُ الْاَوَّل۪ينَ
(Musa, Firavun'un çevresindekilere) dedi ki "O sizin de Rabbiniz, geçmişteki atalarınızın da Rabbidir." |
26 |
|
|
قَالَ اِنَّ رَسُولَكُمُ الَّـذ۪ٓي اُرْسِلَ اِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ
(Firavun ise çevresindekilere) dedi ki "Size gönderilen bu elçiniz, mutlaka bir delidir." |
27 |
|
|
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَاۜ اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ
(Musa devam ederek) "Eğer aklınızı kullansanız (anlarsınız ki) O, doğunun, batının ve bunlar arasında olan her şeyin Rabbidir" dedi. |
28 |
|
|
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهاً غَيْر۪ي لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُون۪ينَ
(Firavun Musa'ya) "Andolsun ki benim dışımda bir ilah edinecek olursan, seni mutlaka zindana atacağım" dedi. |
29 |
|
|
قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُب۪ينٍ
(Musa) "Sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı?" dedi. |
30 |
|
|
قَالَ فَأْتِ بِه۪ٓ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ
(Firavun) dedi ki "Eğer doğru sözlülerden isen onu getir." |
31 |
|
|
فَاَلْقٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُب۪ينٌۚ
Bunun üzerine asasını atıp-bırakıverdi, o da hemen açıkça bir sü'ban (koskoca bir yılan-ejderha) oluverdi. |
32 |
|
|
وَنَزَعَ يَدَهُ فَاِذَا هِيَ بَيْضَٓاءُ لِلنَّاظِر۪ينَ۟
Elini de çekip çıkardı, o da bakanlar için 'bembeyaz parlayıvermişti'. |
33 |
|
|
قَالَ لِلْمَلَأِ حَوْلَـهُٓ اِنَّ هٰذَا لَسَاحِرٌ عَل۪يمٌۙ
(Bazı ileri gelenler, Firavun'a ve) çevresindeki önde gelenlere dedi ki "Doğrusu bu bilgin bir sihirbazdır." |
34 |
|
|
يُر۪يدُ اَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِه۪ۗ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
Sihriyle sizi yurdunuzdan sürüp-çıkarmak istiyor. (Firavun, o halde) "Siz ne diyorsunuz?" (dedi). |
35 |
|
|
قَالُٓوا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَٓائِنِ حَاشِر۪ينَۙ
Dediler ki "Bunu ve kardeşini oyala, şehirlere de toplayıcılar gönder." |
36 |
|
|
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَل۪يمٍ
Bütün bilgin sihirbazları sana getirsinler. |
37 |
|
|
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِم۪يقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍۙ
Sihirbazlar bilinen bir günün belirlenen vaktinde bir araya getirildi. |
38 |
|
|
وَق۪يلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَۙ
İnsanlara (ve İsrailoğullarına) "Siz de toplanıyor musunuz?" denildi. |
39 |
|
|
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِب۪ينَ
(Dediler ki gelip-toplanacağız) "Eğer galip gelirlerse biz de sihirbazlara uyarız." |
40 |
|
|
فَلَمَّا جَٓاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ اَئِنَّ لَنَا لَاَجْراً اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِب۪ينَ
Sihirbazlar geldiklerinde Firavun'a "Şayet biz üstün gelirsek, bize kesinlikle bir ücret (bir armağan) vardır değil mi?" dediler. |
41 |
|
|
قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذاً لَمِنَ الْمُقَرَّب۪ينَ
(Firavun) "Evet" dedi. "(Ayrıca) siz en yakınlarımdan olacaksınız." |
42 |
|
|
قَالَ لَهُمْ مُوسٰٓى اَلْقُوا مَٓا اَنْتُمْ مُلْقُونَ
Musa onlara dedi ki "Atacağınızı atın." |
43 |
|
|
فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ
Onlar da iplerini ve asalarını atıverdiler. (Ve) "Firavun'un kudreti-büyüklüğü adına, üstün gelecek olanlar muhakkak bizleriz" dediler. |
44 |
|
|
فَاَلْقٰى مُوسٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَۚ
(Ardından) Musa da asasını atıp-bırakıverdi, (bir de ne görsünler) o (onların) uydurduklarını yutuveriyor. |
45 |
|
|
فَاُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِد۪ينَۙ
Sihirbazlar (hemen) secdeye kapandılar. |
46 |
|
|
قَالُٓوا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَۙ
(Ve) "Alemlerin Rabbine iman ettik" dediler. |
47 |
|
|
رَبِّ مُوسٰى وَهٰرُونَ
Musa'nın ve Harun'un Rabbine. |
48 |
|
|
قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْۚ اِنَّهُ لَكَب۪يرُكُمُ الَّذ۪ي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَۚ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَۜ لَاُقَطِّعَنَّ اَيْدِيَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَاُصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَع۪ينَ
(Firavun) dedi ki "Ben size izin vermeden ona inandınız öyle mi? Hiç tartışmasız o size sihiri öğreten büyüğünüzdür. Şimdi (ne yaptığınızı ve cezanızı) bileceksiniz. Andolsun ki ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim ve hepinizi asıp-sallandıracağım." |
49 |
|
|
قَالُوا لَا ضَيْرَۘ اِنَّٓا اِلٰى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَۚ
(Önceden sihirbaz olan mü'minler) dediler ki "Hiç zararı yok. Biz muhakkak ki Rabbimize döneceğiz." |
50 |
|
|
اِنَّا نَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَٓا اَنْ كُنَّٓا اَوَّلَ الْمُؤْمِن۪ينَۜ۟
İman edenlerin ilki olduğumuzdan dolayı Rabbimizin hatalarımızı bağışlayacağını ummaktayız. |
51 |
|
|
وَاَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنْ اَسْرِ بِعِبَاد۪ٓي اِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ
Musa'ya "Kullarımı geceleyin yola çıkar, mutlaka izleneceksiniz" diye vahyettik. |
52 |
|
|
فَاَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَٓائِنِ حَاشِر۪ينَۚ
Firavun da şehirlere (asker) toplayıcılar gönderdi. |
53 |
|
|
اِنَّ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَل۪يلُونَۙ
(Gelip-toplananlara dedi ki) "Bunlar azınlık olan bir topluluktur." |
54 |
|
|
وَاِنَّهُمْ لَنَا لَـغَٓائِظُونَۙ
Bize karşı öfkelenmişler (bizi de öfkelendirmişlerdir.) |
55 |
|
|
وَاِنَّا لَجَم۪يعٌ حَاذِرُونَۜ
Biz ise uyanık-tedbirli bir toplumuz. |
56 |
|
|
فَاَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ
Biz onları (bu uyanık-tedbirli kavmi) bahçelerden ve pınarlardan çıkardık. |
57 |
|
|
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَر۪يمٍۙ
Hazinelerden ve soylu makamdan da. |
58 |
|
|
كَذٰلِكَۜ وَاَوْرَثْنَاهَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۚ
(Bütün) bunlara israiloğullarını mirasçı kıldık. |
59 |
|
|
فَاَتْبَعُوهُمْ مُشْرِق۪ينَ
(Firavun ve ordusu) güneşin doğuş vakti onları izlemeye koyuldular. |
60 |
|
|
فَلَمَّا تَـرَٓاءَ الْجَمْعَانِ قَالَ اَصْحَابُ مُوسٰٓى اِنَّا لَمُدْرَكُونَۚ
İki topluluk birbirini gördükleri zaman Musa'nın adamları "Gerçekten yakalandık" dediler. |
61 |
|
|
قَالَ كَلَّاۚ اِنَّ مَعِيَ رَبّ۪ي سَيَهْد۪ينِ
(Musa) "Hayır-asla" dedi. "Şüphesiz Rabbim benimledir, bana yol gösterecektir." |
62 |
|
|
فَاَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَۜ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظ۪يمِۚ
Musa'ya "Asanla denize vur" diye vahyettik. (Vurunca deniz) hemen yarılıverdi ve her parçası koca bir dağ gibi oldu. |
63 |
|
|
وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَر۪ينَۚ
Ötekilerini de oraya yaklaştırdık. |
64 |
|
|
وَاَنْجَيْنَا مُوسٰى وَمَنْ مَعَهُٓ اَجْمَع۪ينَۚ
Musa'yı ve onunla birlikte olanların hepsini kurtardık. |
65 |
|
|
ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَر۪ينَۜ
Sonra ötekilerini suda boğduk. |
66 |
|
|
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
67 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
68 |
|
|
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰه۪يمَۢ
Onlara İbrahim'in haberini de aktarıp-oku. |
69 |
|
|
اِذْ قَالَ لِاَب۪يهِ وَقَوْمِه۪ مَا تَعْبُدُونَ
Hani babasına ve kavmine "Siz neye tapıyorsunuz?" demişti. |
70 |
|
|
قَالُوا نَعْبُدُ اَصْنَاماً فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِف۪ينَ
Demişlerdi ki "Putlara (temsili heykellere) tapıyoruz, onlar için (kararlı ve sürekli bir şekilde) ibadet edip-duruyoruz." |
71 |
|
|
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ اِذْ تَدْعُونَۙ
(İbrahim) dedi ki "Çağırdığınız zaman onlar sizi işitiyorlar mı?" |
72 |
|
|
اَوْ يَنْفَعُونَكُمْ اَوْ يَضُرُّونَ
Ya da size bir yararları veya zararları dokunuyor mu? |
73 |
|
|
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَٓا اٰبَٓاءَنَا كَذٰلِكَ يَفْعَلُونَ
Hayır dediler. "Biz atalarımızı böyle yaparlarken (onlara böyle taparlarken) bulduk." |
74 |
|
|
قَالَ اَفَرَاَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَۙ
(İbrahim) dedi ki "(Şimdi) neye taptığınızı (biraz olsun) düşünüp-gördünüz mü?" |
75 |
|
|
اَنْتُمْ وَاٰبَٓاؤُ۬كُمُ الْاَقْدَمُونَ
Hem siz, hem de eski atalarınız? |
76 |
|
|
فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ ل۪ٓي اِلَّا رَبَّ الْعَالَم۪ينَۙ
Bunlar (bu ilah edindikleriniz) benim düşmanımdır yalnızca alemlerin Rabbi hariç |
77 |
|
|
اَلَّذ۪ي خَلَقَن۪ي فَهُوَ يَهْد۪ينِۙ
Ki beni yaratan ve bana hidayet veren (doğru yolu gösteren) O'dur. |
78 |
|
|
وَالَّذ۪ي هُوَ يُطْعِمُن۪ي وَيَسْق۪ينِۙ
Beni yediren, içiren O'dur. |
79 |
|
|
وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْف۪ينِۖ
Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur. |
80 |
|
|
وَالَّذ۪ي يُم۪يتُن۪ي ثُمَّ يُحْي۪ينِۙ
Beni öldürecek sonra diriltecek olan O'dur. |
81 |
|
|
وَالَّـذ۪ٓي اَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ ل۪ي خَط۪ٓيـَٔت۪ي يَوْمَ الدّ۪ينِۜ
Din (hesap) günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum da O'dur. |
82 |
|
|
رَبِّ هَبْ ل۪ي حُكْماً وَاَلْحِقْن۪ي بِالصَّالِح۪ينَۙ
Rabbim bana hüküm-hikmet bağışla ve beni salih olanlara kat. |
83 |
|
|
وَاجْعَلْ ل۪ي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْاٰخِر۪ينَۙ
Sonra gelecekler arasında benim için (konuşanlara, yalan ve iftiralardan uzak) bir lisan-ı sıdk (doğruluk dili) ver. |
84 |
|
|
وَاجْعَلْن۪ي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّع۪يمِۙ
Beni (nimetlerle donatılmış) Naim cennetinin mirasçılarından kıl. |
85 |
|
|
وَاغْفِرْ لِاَب۪ٓي اِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّٓالّ۪ينَۙ
Babamı da bağışla (ona iman ve tevbe nasip et), o şaşırıp-sapanlardandır. |
86 |
|
|
وَلَا تُخْزِن۪ي يَوْمَ يُبْعَثُونَۙ
Beni (insanların) diriltilecekleri gün mahcup etme. |
87 |
|
|
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَۙ
O gün ne mal fayda verir, ne de çocuklar. |
88 |
|
|
اِلَّا مَنْ اَتَى اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَل۪يمٍۜ
Ancak Allah'a kalb-i selimle (temiz bir kalple) gelenler başka. |
89 |
|
|
وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّق۪ينَۙ
(O gün) cennet muttakilere (takva sahiblerine) yaklaştırılır. |
90 |
|
|
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِلْغَاو۪ينَۙ
Cehennem de azgınlara açılıp-gösterilir. |
91 |
|
|
وَق۪يلَ لَهُمْ اَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَۙ
Ve onlara denilir ki "Taptıklarınız nerede?" |
92 |
|
|
مِنْ دُونِ اللّٰهِۜ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ اَوْ يَنْتَصِرُونَۜ
Allah'ın dışında olan (taptıklarınız). Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine yardımları dokunuyor mu? |
93 |
|
|
فَكُبْكِبُوا ف۪يهَا هُمْ وَالْغَاوُ۫نَۙ
Oraya (cehenneme) onlar ve azgınlar atılırlar. |
94 |
|
|
وَجُنُودُ اِبْل۪يسَ اَجْمَعُونَۜ
Ve iblis'in bütün askerleri-orduları da. |
95 |
|
|
قَالُوا وَهُمْ ف۪يهَا يَخْتَصِمُونَۙ
Orada birbirleriyle çekişip-tartışarak derler ki |
96 |
|
|
تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍۙ
Vallahi (Allah'a andolsun) biz gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz. |
97 |
|
|
اِذْ نُسَوّ۪يكُمْ بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَ
Biz sizi (siz taptıklarımızı) alemlerin Rabbiyle eşit tutuyorduk. |
98 |
|
|
وَمَٓا اَضَلَّـنَٓا اِلَّا الْمُجْرِمُونَ
Bizi mücrimlerden (suçlu-günahkarlardan) başka (teşvik edip) saptıran da olmadı. |
99 |
|
|
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِع۪ينَۙ
Artık bizim için ne bir şefaatçi var |
100 |
|
|
وَلَا صَد۪يقٍ حَم۪يمٍ
Ne de candan-yakın bir dost. |
101 |
|
|
فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ
Keşke bizim için (dünyaya) bir dönüş daha olsa da müminlerden olabilsek. |
102 |
|
|
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
Elbette ki bunda (cinler ve insanlar için) bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
103 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
104 |
|
|
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ
Nuh kavmi de (Nuh'u ve Nuh ile) gönderilenleri yalanladı. |
105 |
|
|
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ نُوحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ
Hani kardeşleri Nuh onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" |
106 |
|
|
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ
Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. |
107 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
108 |
|
|
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۚ
Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. |
109 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۜ
(Kendiniz için) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
110 |
|
|
قَالُٓوا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُونَۜ
Dediler ki "Sana bayağı (düşük ve seviyesiz) insanlar uymuşken, biz sana hiç inanır mıyız?" |
111 |
|
|
قَالَ وَمَا عِلْم۪ي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَۚ
Dedi ki "Onların yaptıkları (niyet ve kalbi durumları) hakkında benim bilgim yoktur." |
112 |
|
|
اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰى رَبّ۪ي لَوْ تَشْعُرُونَۚ
Onların hesabı yalnızca Rabbime aittir. Eğer düşünüp-anlıyorsanız (bu böyledir.) |
113 |
|
|
وَمَٓا اَنَا۬ بِطَارِدِ الْمُؤْمِن۪ينَۚ
Ve ben (siz istemiyorsunuz diye) mü'min olanları kovacak değilim. |
114 |
|
|
اِنْ اَنَا۬ اِلَّا نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌۜ
Ben yalnızca apaçık bir uyarıcı-korkutucuyum. |
115 |
|
|
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ۬ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُوم۪ينَۜ
Dediler ki "Eğer (bu söylediklerine) bir son vermeyecek olursan, gerçekten taşa tutulanlardan olacaksın." |
116 |
|
|
قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْم۪ي كَذَّبُونِۚ
(Nuh en sonunda) dedi ki "Rabbim, kavmim beni yalanladı." |
117 |
|
|
فَافْتَحْ بَيْن۪ي وَبَيْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّن۪ي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ
(Artık) benimle onların arasında Sen hükmünü ver. Beni ve benimle beraber olan mü'minleri kurtar. |
118 |
|
|
فَاَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۚ
Bunun üzerine Biz de onu ve onunla beraber olanları o dolu gemi içinde (taşıyarak) kurtardık. |
119 |
|
|
ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاق۪ينَۜ
Sonra da geride kalanları suda boğduk. |
120 |
|
|
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
121 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
122 |
|
|
كَذَّبَتْ عَادٌۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ
Ad (kavmi) de (Hud'u ve Hud ile) gönderilenleri yalanladı. |
123 |
|
|
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ هُودٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ
Hani kardeşleri Hud onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" |
124 |
|
|
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ
Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. |
125 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
126 |
|
|
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ
Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. |
127 |
|
|
اَتَبْنُونَ بِكُلِّ ر۪يعٍ اٰيَةً تَعْبَثُونَۙ
Siz her yüksek yere bir alamet-anıt inşa edip, (boş işlerle) uğraşıp-oyalanıyor musunuz? |
128 |
|
|
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِـعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَۚ
Temelli kalmak umuduyla sağlam yapılar-yapıtlar mı ediniyorsunuz? |
129 |
|
|
وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّار۪ينَۚ
Tutup-yakaladığınız zaman zorbalar gibi mi yakalıyorsunuz? |
130 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
131 |
|
|
وَاتَّقُوا الَّـذ۪ٓي اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَۚ
Bildiğiniz şeylerle size yardım edenden korkup-sakının. |
132 |
|
|
اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَبَن۪ينَۙ
Size hayvanlar, çocuklar ihsan etti. |
133 |
|
|
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍۚ
Bahçeler ve pınarlar da (bağışladı). |
134 |
|
|
اِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍۜ
Doğrusu ben sizin için büyük bir günün azabından korkmaktayım. |
135 |
|
|
قَالُوا سَوَٓاءٌ عَلَيْنَٓا اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظ۪ينَۙ
Dediler ki "Sen öğüt versen de, öğüt verenlerden olmasan da bizim için birdir (hiç farketmez)." |
136 |
|
|
اِنْ هٰذَٓا اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّل۪ينَۙ
Bu (tehditlerin) öncekilerin (geçmişte gönderildiğini söyleyenlerin) adetinden (geleneksel sözlerinden) başka bir şey değildir. |
137 |
|
|
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّب۪ينَۚ
Biz azab görecek değiliz. |
138 |
|
|
فَكَذَّبُوهُ فَاَهْلَكْنَاهُمْۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
(Böylece) onu yalanladılar, Biz de onları helak ettik. Elbetteki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
139 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
140 |
|
|
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَل۪ينَۚ
Semud (kavmi) de (Salihi ve Salih ile) gönderilenleri yalanladı. |
141 |
|
|
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ صَالِحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ
Hani kardeşleri Salih onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" |
142 |
|
|
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ
Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. |
143 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
144 |
|
|
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ
Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. |
145 |
|
|
اَتُتْرَكُونَ ف۪ي مَا هٰهُنَٓا اٰمِن۪ينَۙ
Siz burada (hep) güven içinde mi bırakılacaksınız? |
146 |
|
|
ف۪ي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ
Bahçelerin, pınarların içinde |
147 |
|
|
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَض۪يمٌۚ
Ekinler ve yumuşak tomurcuklu hurmalıklar arasında? |
148 |
|
|
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتاً فَارِه۪ينَۚ
Dağlardan da ustalıkla zevkli-keyifli evler yontuyorsunuz. |
149 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
150 |
|
|
وَلَا تُط۪يعُٓوا اَمْرَ الْمُسْرِف۪ينَۙ
Aşırı gidenlerin emrine itaat etmeyin. |
151 |
|
|
اَلَّذ۪ينَ يُفْسِدُونَ فِي الْاَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ
Ki onlar yeryüzünde bozgunculuk yaparlar da ıslah etmezler. |
152 |
|
|
قَالُٓوا اِنَّـمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۚ
Dediler ki "Sen ancak büyülenmişlerdensin." |
153 |
|
|
مَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَاۚ فَأْتِ بِاٰيَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ
Sen bizim benzerimiz olan bir beşerden başkası da değilsin. Eğer sadıklardan (doğru sözlülerden) isen bir ayet (mucize) getir-görelim. |
154 |
|
|
قَالَ هٰذِه۪ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍۚ
(Salih) dedi ki "İşte bu dişi devedir. Su içme hakkı onundur, belli bir günün su içme hakkı da sizindir." |
155 |
|
|
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُٓوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ
(Sakın) ona bir kötülükle dokunmayın sonra büyük bir günün azabı sizi yakalar. |
156 |
|
|
فَعَقَرُوهَا فَاَصْبَحُوا نَادِم۪ينَۙ
(Sonunda) onu kestiler (fakat) pişman oldular. |
157 |
|
|
فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
(Çünkü) azab onları yakaladı. Elbetteki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
158 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
159 |
|
|
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ
Lut (kavmi) de (Lut'u ve Lut ile) gönderilenleri yalanladı. |
160 |
|
|
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ لُوطٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ
Hani kardeşleri Lut onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" |
161 |
|
|
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ
Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. |
162 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
163 |
|
|
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ
Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. |
164 |
|
|
اَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَم۪ينَۙ
Siz (şehvetle) alemler-insanlar içinden erkeklere mi yaklaşıyorsunuz? |
165 |
|
|
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ اَزْوَاجِكُمْۜ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ
Rabbinizin sizler için yaratmış olduğu (temiz) eşlerinizi bırakıyorsunuz. Hayır, siz haddi aşan bir kavimsiniz." |
166 |
|
|
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ۬ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَج۪ينَ
Dediler ki "Ey Lut, buna (bu söylediklerine) bir son vermeyecek olursan, mutlaka (buradan) sürülüp-çıkarılanlardan olacaksın." |
167 |
|
|
قَالَ اِنّ۪ي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَال۪ينَۜ
Dedi ki "Gerçekten ben sizin bu yapmakta olduğunuza buğzedenlerdenim (öfke ile karşı olanlardanım)." |
168 |
|
|
رَبِّ نَجِّن۪ي وَاَهْل۪ي مِمَّا يَعْمَلُونَ
Rabbim beni ve ailemi bunların yaptıklarından (vebalinden ve belasından) kurtar. |
169 |
|
|
فَنَجَّيْنَاهُ وَاَهْلَـهُٓ اَجْمَع۪ينَۙ
Biz de onu ve bütün ailesini kurtardık. |
170 |
|
|
اِلَّا عَجُوزاً فِي الْغَابِر۪ينَۚ
Yalnızca bir kocakarı müstesna. O geride kalanlardan (oldu). |
171 |
|
|
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَر۪ينَۚ
Sonra geride kalanların hepsini helak ettik. |
172 |
|
|
وَاَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَراًۚ فَسَٓاءَ مَطَرُ الْمُنْذَر۪ينَ
Üzerlerine bir yağmur yağdırdık. Uyarılıp-korkutulanların (fakat inkar edenlerin) yağmuru ne kadar kötüdür. |
173 |
|
|
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
174 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
175 |
|
|
كَذَّبَ اَصْحَابُ لْـَٔيْكَةِ الْمُرْسَل۪ينَۚ
Eyke halkı da (Şuayb'ı ve Şuayb ile) gönderilenleri yalanladı. |
176 |
|
|
اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ
Hani Şuayb onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" |
177 |
|
|
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ
Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. |
178 |
|
|
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ
(Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. |
179 |
|
|
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ
Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. |
180 |
|
|
اَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِر۪ينَۚ
Ölçüyü tam tutun-yapın ve eksiltenlerden olmayın. |
181 |
|
|
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَق۪يمِۚ
Doğru ölçekle-teraziyle tartın. |
182 |
|
|
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْيَٓاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْاَرْضِ مُفْسِد۪ينَۚ
İnsanların eşyasını (gerçek değerinden) düşürüp-eksiltmeyin ve yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın. |
183 |
|
|
وَاتَّقُوا الَّذ۪ي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْاَوَّل۪ينَۜ
Sizi ve önceki nesilleri yaratandan korkup-sakının. |
184 |
|
|
قَالُٓوا اِنَّـمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۙ
Dediler ki "Sen ancak büyülenmişlerdensin." |
185 |
|
|
وَمَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَاِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِب۪ينَۚ
Sen bizim benzerimiz olan bir beşerden başkası değilsin. Biz senin yalancılardan olduğunu sanmaktayız. |
186 |
|
|
فَاَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفاً مِنَ السَّمَٓاءِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَۜ
Eğer sadıklardan (doğru sözlülerden) isen üstümüze gökten bir parça düşürüver. |
187 |
|
|
قَالَ رَبّ۪ٓي اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
(Şuayb) dedi ki "Rabbim, yaptıklarınızı iyi bilmektedir. |
188 |
|
|
فَكَذَّبُوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِۜ اِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ
Onu yalanladılar ve onları o gölge gününün azabı yakalayıverdi. Gerçekten o, büyük bir günün azabıydı. |
189 |
|
|
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ
Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. |
190 |
|
|
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟
Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). |
191 |
|
|
وَاِنَّهُ لَتَنْز۪يلُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ
Gerçekten o (Kur'an), alemlerin Rabbinin indirmesidir. |
192 |
|
|
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْاَم۪ينُۙ
Onu Ruhu'l-Emin (Cebrail) indirdi. |
193 |
|
|
عَلٰى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِر۪ينَۙ
Uyarıp-korkutuculardan olman için senin kalbine (indirmiştir). |
194 |
|
|
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُب۪ينٍۜ
Açık-yalın bir arapçayla. |
195 |
|
|
وَاِنَّهُ لَف۪ي زُبُرِ الْاَوَّل۪ينَ
O (Kur'ani gerçekler) öncekilerin Kitab'larında da zikredilmiştir. |
196 |
|
|
اَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ اٰيَةً اَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمٰٓؤُ۬ا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ
İsrailoğulları bilginlerinin onu bilmesi onlar için bir ayet (bir delil) değil midir? |
197 |
|
|
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلٰى بَعْضِ الْاَعْجَم۪ينَۙ
Biz onu (arapça ayetlerimizi) arapça bilmeyen birine indirseydik |
198 |
|
|
فَقَرَاَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِه۪ مُؤْمِن۪ينَۜ
(O da) onlara karşı onu okusaydı yine de iman etmezlerdi. |
199 |
|
|
كَذٰلِكَ سَلَكْنَاهُ ف۪ي قُلُوبِ الْمُجْرِم۪ينَۜ
Biz onu (ayetlerimizi) mücrimlerin (suçlu-günahkarların) kalbine böyle (kuşkularla) sokarız. |
200 |
|
|
لَا يُؤْمِنُونَ بِه۪ حَتّٰى يَرَوُا الْعَذَابَ الْاَل۪يمَۙ
Onlar elim-acıklı azabı görünceye kadar ona inanmazlar. |
201 |
|
|
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَۙ
O (azab) da onlara, kendileri farkında olmadan ansızın gelecektir. |
202 |
|
|
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَۜ
Derler ki "Acaba bize mühlet verilir mi?" |
203 |
|
|
اَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
(Oysa dünyada iken) onlar Bizim azabımızı çabuklaştırmak istiyorlardı? |
204 |
|
|
اَفَرَاَيْتَ اِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِن۪ينَۙ
Gördün mü, Biz onları yıllarca yararlandırsak |
205 |
|
|
ثُمَّ جَٓاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَۙ
Sonra kendilerine vaad edilen (azab günü) geliverse |
206 |
|
|
مَٓا اَغْنٰى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَۜ
Onların (dünyada yıllarca zevkle) yaşayıp-yararlanmaları kendilerine hiçbir fayda sağlamaz. |
207 |
|
|
وَمَٓا اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَۗۛ
Biz bir uyarıcı-korkutucu olmaksızın hiçbir ülkeyi helak etmiş (yıkıma uğratmış) değiliz. |
208 |
|
|
ذِكْرٰى۠ۛ وَمَا كُنَّا ظَالِم۪ينَ
(Onlara öğüt verilmiş) hatırlatma (yapılmıştır). Biz zulmedenler değiliz. |
209 |
|
|
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاط۪ينُ
Onu (Kur'an'ı) şeytanlar indirmemiştir. |
210 |
|
|
وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُمْ وَمَا يَسْتَط۪يعُونَۜ
Bu (iş) onlara düşmez-yakışmaz ve güçleri de yetmez. |
211 |
|
|
اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَۜ
Çünkü onlar (inmeden önce vahyi dinlemekten) işitmekten uzak tutulmuşlardır. |
212 |
|
|
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهاً اٰخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّب۪ينَۚ
Allah ile beraber başka bir ilaha yalvarıp-yakarma yoksa azaba uğratılanlardan olursun. |
213 |
|
|
وَاَنْذِرْ عَش۪يرَتَكَ الْاَقْرَب۪ينَۙ
(Öncelikle) en yakın hısımlarını (akrabalarını-soydaşlarını) uyarıp-korkut. |
214 |
|
|
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّـبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَۚ
Mü'minlerden sana tabi olanlara (koruyucu-şefkat) kanatlarını ger. |
215 |
|
|
فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنّ۪ي بَر۪ٓيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَۚ
Eğer sana karşı gelirlerse de ki "Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım." |
216 |
|
|
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَز۪يزِ الرَّح۪يمِۙ
Aziz (üstün ve güçlü) ve Rahim'e (rahmetiyle çok esirgeyen Allah'a) tevekkül et. |
217 |
|
|
اَلَّذ۪ي يَرٰيكَ ح۪ينَ تَقُومُۙ
Kıyam ettiğin (namaza kalktığın) zaman O seni görmektedir. |
218 |
|
|
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِد۪ينَ
Secde edenler arasında (önlerine geçmeden-kenardan) dolaşmanı da. |
219 |
|
|
اِنَّهُ هُوَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ
O Semi'dir (herşeyi işitendir), Alim'dir (hakkıyle bilendir). |
220 |
|
|
هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاط۪ينُۜ
Şeytanların kimlere inmekte olduklarını size haber vereyim mi? |
221 |
|
|
تَنَزَّلُ عَلٰى كُلِّ اَفَّاكٍ اَث۪يمٍۙ
Onlar günaha düşkün olan her yalancıya-iftiracıya inerler. |
222 |
|
|
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَۜ
Bunlar (şeytanlara) kulak verirler ve onların çoğu yalancıdırlar. |
223 |
|
|
وَالشُّعَرَٓاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُ۫نَۜ
(Bunlardan, şeytanlara kulak verenlerden) şairler (var ya), onlara da azgın-sapıklar uyar. |
224 |
|
|
اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ ف۪ي كُلِّ وَادٍ يَه۪يمُونَۙ
Görmedin mi onlar herbir vadide (alçak yerlerde) vehmedip-şaşkınca dolaşırlar. |
225 |
|
|
وَاَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَۙ
Ve onlar yapmadıkları-yapmayacakları şeyleri söylerler. |
226 |
|
|
اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَث۪يراً وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُواۜ وَسَيَعْلَمُ الَّذ۪ينَ ظَلَمُٓوا اَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ
Ancak (şairlerden) iman edenler, salih amellerde bulunanlar, Allah'ı çokça zikredenler ve zulme (haksızlığa) uğratıldıklarında öçlerini-haklarını alanlar müstesna. Zulmetmekte olanlar hangi dönüşe (hangi değişime) döndürüleceklerini yakında bileceklerdir. |
227 |
