Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali Sayfa 376
207. O yaşayıp geçinmeleri, onları herhangi bir sûretle kurtarabilir mi ki?
208. Ve hiçbir şehri helâk etmedik ki oraya, korkutucu peygamberler göndermeyelim de.
209. Öğüt vermesinler ve biz zulmetmeyiz hiç.
210. Ve onu Şeytanlar indirmedi.
211. Ve bu, onlara yakışmadığı gibi buna güçleri de yetmez.
212. Şüphe yok ki onlar, vahyi duymaktan uzaklaştırılmışlardır.
213. Sakın Allah'la berâber bir başka mâbûdu çağırma, yoksa azâba uğratılanlardan olursun.
214. Ve en yakın hısımlarını korkut.
215. İnananlardan sana uyanlara karşı kanadını indir, mütevâzi ol.
216. Sana isyân ederlerse de de ki: Şüphe yok ki ben, sizin yaptıklarınızdan uzağım.
217. Ve dayan üstün ve rahîm mâbûda.
218. Öylesine mâbut ki namaza kalktığın zaman da seni görür.
219. Ve secde edenler arasında secde edişini de görür.
220. Şüphe yok ki o, her şeyi duyar, bilir.
221. Haber vereyim mi size, kime iner Şeytanlar?
222. Onlar, bütün yalancı ve suçlulara inerler.
223. Ve onlar da Şeytanlara kulak verirler ve Şeytanların çoğuysa yalancıdır.
224. Ve şâirlere de akılsızlar ve ziyankârlar uyar.
225. Görmez misin ki hiç şüphe yok, onlar, her vâdide sersemce dolaşıp dururlar.
226. Ve hiç şüphe yok ki onlar, yapmadıkları şeyleri söylerler.
227. Ancak inananlar ve iyi işlerde bulunanlar ve Allah'ı çok ananlar ve zulme uğradıktan sonra yardıma mazhar olanlar müstesnâ. Ve zulmedenler, yakında bileceklerdir halleri neye varacak ve nereye varıp gidecekler.