Sureler
Mealler
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Yemin ederim kıyamet gününe.
2 Ve yemin ederim kendisini kınayan nefse.
3 İnsan, kemiklerini toplayamayacağımızı mı sanıyor?
4 Evet, hem de parmak uçlarına varıncaya kadar Biz onu derleyip toplamaya kadiriz.
5 Fakat insan günahına devam etmek ister.
6 'Ne zamanmış kıyamet?' diye sorar.
7 Göz kamaştığında,
8 Ay tutulduğunda,
9 Güneş ve Ay bir araya getirildiğinde,
10 İnsan o gün 'Kaçacak yer neresi?' der.
11 Hayır, sığınılacak hiçbir yer yoktur.
12 O gün varılacak yer Rabbinin huzurudur.
13 Yaptığı da, yapmadığı da o gün insana bildirilir.
14 Aslında insan kendi kendisinin şahididir:
15 Mazeretlerini sayıp dökse bile.
16 (Habîbim, yâ Muhammed! Cebrâîl sana vahyi bitirmeden) onu (Kur’ân’ı) acele(ezber) etmek için, dilini onunla kımıldatma!
17 Onu toplamak da, okutmak da Bize aittir.
18 Biz onu sana okuduğumuzda, sen okunuşunu izle.
19 Sonra onu açıklamak da Bize aittir.
20 Hayır, siz dünyayı seviyorsunuz.
21 Âhireti bırakıyorsunuz.
22 O gün yüzler vardır ışıl ışıl,
23 Rabbine bakmaktadır.
24 O gün yine yüzler vardır asılmış,
25 Belini kıracak birşeye uğrayacağını bilir.
26 Heyhat! Can boğaza dayandığında,
27 'Yok mu kurtaran?' dendiğinde,
28 Anlar ki artık ayrılık vaktidir.
29 Ayaklar birbirine dolaşır.
30 Rabbinedir o gün sevkiyat.
31 Oysa o ne Peygamberi doğruladı, ne namaz kıldı.
32 Yalnız yalanladı, yüz çevirdi.
33 Sonra kasılarak yârânına vardı.
34 Lâyıktır sana, lâyık!
35 Yine lâyıktır sana, lâyık!
36 İnsan başıboş bırakılacağını mı sanıyor?
37 Yoksa o atılmış meniden olan bir nutfe değil miydi?
38 Sonra aleka oldu; derken Allah ona güzel ve düzgün bir biçim verdi.
39 Sonra da ondan erkek ve dişi eşler yarattı.
40 Bunları yapan, ölüleri diriltemez mi?
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Yemin ederim kıyamet gününe.
1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Ve yemin ederim kendisini kınayan nefse.
2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan, kemiklerini toplayamayacağımızı mı sanıyor?
3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Evet, hem de parmak uçlarına varıncaya kadar Biz onu derleyip toplamaya kadiriz.
4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Fakat insan günahına devam etmek ister.
5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
'Ne zamanmış kıyamet?' diye sorar.
6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
Göz kamaştığında,
7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
Ay tutulduğunda,
8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
Güneş ve Ay bir araya getirildiğinde,
9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
İnsan o gün 'Kaçacak yer neresi?' der.
10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır, sığınılacak hiçbir yer yoktur.
11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
O gün varılacak yer Rabbinin huzurudur.
12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
Yaptığı da, yapmadığı da o gün insana bildirilir.
13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
Aslında insan kendi kendisinin şahididir:
14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
Mazeretlerini sayıp dökse bile.
15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
(Habîbim, yâ Muhammed! Cebrâîl sana vahyi bitirmeden) onu (Kur’ân’ı) acele(ezber) etmek için, dilini onunla kımıldatma!
16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
Onu toplamak da, okutmak da Bize aittir.
17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
Biz onu sana okuduğumuzda, sen okunuşunu izle.
18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
Sonra onu açıklamak da Bize aittir.
19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
Hayır, siz dünyayı seviyorsunuz.
20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
Âhireti bırakıyorsunuz.
21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
O gün yüzler vardır ışıl ışıl,
22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
Rabbine bakmaktadır.
23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
O gün yine yüzler vardır asılmış,
24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
Belini kıracak birşeye uğrayacağını bilir.
25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
Heyhat! Can boğaza dayandığında,
26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
'Yok mu kurtaran?' dendiğinde,
27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
Anlar ki artık ayrılık vaktidir.
28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
Ayaklar birbirine dolaşır.
29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
Rabbinedir o gün sevkiyat.
30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
Oysa o ne Peygamberi doğruladı, ne namaz kıldı.
31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
Yalnız yalanladı, yüz çevirdi.
32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
Sonra kasılarak yârânına vardı.
33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
Lâyıktır sana, lâyık!
34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
Yine lâyıktır sana, lâyık!
35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
İnsan başıboş bırakılacağını mı sanıyor?
36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
Yoksa o atılmış meniden olan bir nutfe değil miydi?
37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
Sonra aleka oldu; derken Allah ona güzel ve düzgün bir biçim verdi.
38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
Sonra da ondan erkek ve dişi eşler yarattı.
39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Bunları yapan, ölüleri diriltemez mi?
40

Sureler

Mealler