Kıyamet Suresi - الْقِيٰمَةِ


Kıyamet Suresi 40 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 31. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 577 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Müddessir Suresi
Sonraki
İnsan Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Kıyamet Günü'nü tanıklığa çağırırım!
2 İnsan vicdanının kınayan sesini tanıklığa çağırırım!
3 İnsan, (onu tekrar diriltip) kemiklerini yeniden bir araya getiremeyeceğimizi mi sanıyor?
4 Hayır, kesinlikle! Onu parmak uçlarına kadar yeniden var etmeye kadiriz!
5 Ama yine de insan, önüne serilmiş olan şeyi inkara kalkışır,
6 ve (istihza ile) sorar: "Şu Kıyamet Günü ne zaman gelecekmiş?"
7 Ama (o Gün,) gözler korku ile açıldığında,
8 ve ay karanlığa gömüldüğünde,
9 ve güneş ile ay bir araya getirildiğinde,
10 o Gün insan haykıracak: "(Eyvah!) Nereye kaçayım?"
11 Hayır! Bir sığınak yok (senin için, ey insan)!
12 O Gün bütün yolların varış yeri, Rabbinin katı olacak!
13 O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.
14 hayır, aslında insan, kendi aleyhine şahitlik yapacak,
15 mazeretler bulup kendi (yaptıkları)nı gizlemeye çalışsa bile.
16 (Vahyin sözlerini tekrarlarken) dilini hızla oynatıp durma;
17 çünkü onu (senin kalbine) yerleştirmek ve (gerektiğinde) okutturmak Bizim işimizdir.
18 Böylece, onu telaffuz ettiğimiz zaman, kelimelerini (bütün zihnini vererek) takip et,
19 sonra onun anlamını açıklamak da Bize düşer.
20 (Çoğunuz) bu geçici hayatı seviyorsunuz,
21 ama öteki dünyayı (ve Hesap Günü'nü) hiç düşünmüyorsunuz!
22 Bazı yüzler o Gün mutlulukla parlayacak,
23 Rablerine bakarken;
24 ve o Gün bazı yüzler ümitsizlikle kararacak,
25 çatırdatan bir felaketin başlarına gelmek üzere olduğunu bilerek.
26 Ne zaman ki, (son nefes, ölen birinin) boğazına gelip düğümlenir,
27 ve insanlar: "(onu kurtaracak) bir hekim yok mu?" diye sorarlar;
28 kendisi de bilir ki bu ayrılma vaktidir,
29 ve ölüm sancıları ile örülmektedir:
30 işte o zaman gidişinin Rabbine doğru olduğunu hisseder!
31 (Artık son pişmanlık fayda etmez) çünkü (yaşadığı sürece) hakikati kabul etmedi ve (aydınlığa kavuşmak için) namaz kılmadı;
32 tam tersine, hakikati yalanladı ve (ondan) uzaklaştı,
33 ve sonra böbürlenerek geldiği yere döndü.
34 (Ama ey insan, akibetin geliyor her dakika) yakınına, daha da yakınına,
35 yakınına, daha da yakınına!
36 İnsan, başıboş bırakılacağını ve dilediği gibi hareket edebileceğini mi sanır?
37 O, bir zamanlar (sadece) akıtılan bir meni damlası değil miydi,
38 ve sonra döllenmiş hücre; bu safhada Allah (onu) yaratmış ve olması gerektiği gibi şekil vermişti,
39 ve ondan iki cinsi, erkeği ve dişiyi var etmişti?
40 Öyleyse, Allah, ölüyü hayata yeniden döndüremez mi?
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟ 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى 40
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
لَٓا اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ
Kıyamet Günü'nü tanıklığa çağırırım!		 1
وَلَٓا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
İnsan vicdanının kınayan sesini tanıklığa çağırırım!		 2
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُۜ
İnsan, (onu tekrar diriltip) kemiklerini yeniden bir araya getiremeyeceğimizi mi sanıyor?		 3
بَلٰى قَادِر۪ينَ عَلٰٓى اَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Hayır, kesinlikle! Onu parmak uçlarına kadar yeniden var etmeye kadiriz!		 4
بَلْ يُر۪يدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهُۚ
Ama yine de insan, önüne serilmiş olan şeyi inkara kalkışır,		 5
يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۜ
ve (istihza ile) sorar: "Şu Kıyamet Günü ne zaman gelecekmiş?"		 6
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ
Ama (o Gün,) gözler korku ile açıldığında,		 7
وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ
ve ay karanlığa gömüldüğünde,		 8
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ
ve güneş ile ay bir araya getirildiğinde,		 9
يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ
o Gün insan haykıracak: "(Eyvah!) Nereye kaçayım?"		 10
كَلَّا لَا وَزَرَۚ
Hayır! Bir sığınak yok (senin için, ey insan)!		 11
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمُسْتَقَرُّۜ
O Gün bütün yolların varış yeri, Rabbinin katı olacak!		 12
يُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَۜ
O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.		 13
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِه۪ بَص۪يرَةٌۙ
hayır, aslında insan, kendi aleyhine şahitlik yapacak,		 14
وَلَوْ اَلْقٰى مَعَاذ۪يرَهُۜ
mazeretler bulup kendi (yaptıkları)nı gizlemeye çalışsa bile.		 15
لَا تُحَرِّكْ بِه۪ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِه۪ۜ
(Vahyin sözlerini tekrarlarken) dilini hızla oynatıp durma;		 16
اِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْاٰنَهُۚ
çünkü onu (senin kalbine) yerleştirmek ve (gerektiğinde) okutturmak Bizim işimizdir.		 17
فَاِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهُۚ
Böylece, onu telaffuz ettiğimiz zaman, kelimelerini (bütün zihnini vererek) takip et,		 18
ثُمَّ اِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۜ
sonra onun anlamını açıklamak da Bize düşer.		 19
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَۙ
(Çoğunuz) bu geçici hayatı seviyorsunuz,		 20
وَتَذَرُونَ الْاٰخِرَةَۜ
ama öteki dünyayı (ve Hesap Günü'nü) hiç düşünmüyorsunuz!		 21
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌۙ
Bazı yüzler o Gün mutlulukla parlayacak,		 22
اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌۚ
Rablerine bakarken;		 23
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌۙ
ve o Gün bazı yüzler ümitsizlikle kararacak,		 24
تَظُنُّ اَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۜ
çatırdatan bir felaketin başlarına gelmek üzere olduğunu bilerek.		 25
كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ
Ne zaman ki, (son nefes, ölen birinin) boğazına gelip düğümlenir,		 26
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ
ve insanlar: "(onu kurtaracak) bir hekim yok mu?" diye sorarlar;		 27
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ
kendisi de bilir ki bu ayrılma vaktidir,		 28
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ
ve ölüm sancıları ile örülmektedir:		 29
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ‌۟
işte o zaman gidişinin Rabbine doğru olduğunu hisseder!		 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰىۙ
(Artık son pişmanlık fayda etmez) çünkü (yaşadığı sürece) hakikati kabul etmedi ve (aydınlığa kavuşmak için) namaz kılmadı;		 31
وَلٰـكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۙ
tam tersine, hakikati yalanladı ve (ondan) uzaklaştı,		 32
ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓى اَهْلِه۪ يَتَمَطّٰىۜ
ve sonra böbürlenerek geldiği yere döndü.		 33
اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۙ
(Ama ey insan, akibetin geliyor her dakika) yakınına, daha da yakınına,		 34
ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰىۜ
yakınına, daha da yakınına!		 35
اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ يُتْرَكَ سُدًىۜ
İnsan, başıboş bırakılacağını ve dilediği gibi hareket edebileceğini mi sanır?		 36
اَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنٰىۙ
O, bir zamanlar (sadece) akıtılan bir meni damlası değil miydi,		 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰىۙ
ve sonra döllenmiş hücre; bu safhada Allah (onu) yaratmış ve olması gerektiği gibi şekil vermişti,		 38
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۜ
ve ondan iki cinsi, erkeği ve dişiyi var etmişti?		 39
اَلَيْسَ ذٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتٰى
Öyleyse, Allah, ölüyü hayata yeniden döndüremez mi?		 40

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Müddessir Suresi
Önceki
İnsan Suresi
Sonraki