|
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla |
|
|
|
اَلْحَٓاقَّةُۙ
El-Hâkka (gerçekleşecek olan)! |
1 |
|
|
مَا الْحَٓاقَّةُۚ
Nedir o gerçekleşecek olan? |
2 |
|
|
وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْحَٓاقَّةُۜ
O gerçekleşecek olanın (o kıyâmetin) ne olduğunu, sana ne bildirdi? |
3 |
|
|
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ
Semûd ve Âd (kavimleri), çarpacak olan o felâketi (kıyâmeti) yalanlamıştı. |
4 |
|
|
فَاَمَّا ثَمُودُ فَاُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
Semûd (kavmin)e gelince, işte o azgın hâdise (tahammülü imkânsız o korkunç ses)ile helâk edildiler! |
5 |
|
|
وَاَمَّا عَادٌ فَاُهْلِكُوا بِر۪يحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍۙ
Amma Âd (kavmi) ise, artık (onlar da) uğultulu, şiddetli bir kasırga ile mahvedildiler! |
6 |
|
|
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ اَيَّامٍۙ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ ف۪يهَا صَرْعٰىۙ كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍۚ
Onu (o kasırgayı, Allah) yedi gece sekiz gündüz ardı ardına (köklerini kazırcasına)onların üzerine musallat etti; nitekim (orada olsaydın) o kavmi orada yere yıkılmış bir hâlde görürdün; sanki onlar, içi boş hurma kütükleri gibi olmuşlardı! |
7 |
|
|
فَهَلْ تَرٰى لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ
Şimdi onlardan geriye kalmış bir şey görebilir misin? |
8 |
|
|
وَجَٓاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِۚ
Fir'avun ve ondan öncekiler ve altüst olan (şehir)ler(in halkı olan Lût kavmi) de o günah (şirk) ile geldi. |
9 |
|
|
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رَابِيَةً
Öyle ki Rablerinin elçisine isyân ettiler de (Allah) onları (şiddeti gittikçe) artan bir yakalayışla yakalayıverdi! |
10 |
|
|
اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَٓاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِۙ
(Nûh tûfânında her tarafı) su bastığında, şübhesiz ki biz sizi akıp giden (gemi)de taşıdık. |
11 |
|
|
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَٓا اُذُنٌ وَاعِيَةٌ
Tâ ki onu sizin için bir ibret yapalım ve belleyici kulaklar, onu bellesin! |
12 |
|
|
فَاِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌۙ
(13-15) Artık Sûr’a bir üfleyişle üflendiği, yer ve dağlar kaldırılıp bir darbe ile birbirine çarpıl(arak darmadağın edil)dikleri zaman, işte o gün olacak olan olmuş (kıyâmet kopmuş)tur! |
13 |
|
|
وَحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
(13-15) Artık Sûr’a bir üfleyişle üflendiği, yer ve dağlar kaldırılıp bir darbe ile birbirine çarpıl(arak darmadağın edil)dikleri zaman, işte o gün olacak olan olmuş (kıyâmet kopmuş)tur! |
14 |
|
|
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُۙ
(13-15) Artık Sûr’a bir üfleyişle üflendiği, yer ve dağlar kaldırılıp bir darbe ile birbirine çarpıl(arak darmadağın edil)dikleri zaman, işte o gün olacak olan olmuş (kıyâmet kopmuş)tur! |
15 |
|
|
وَانْشَقَّتِ السَّمَٓاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌۙ
Ve gök yarılmıştır; artık o gün o, (pek çürük ve) zayıftır! |
16 |
|
|
وَالْمَلَكُ عَلٰٓى اَرْجَٓائِهَاۜ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌۜ
Melek(ler) onun (göğün) etrâfındadır. Ve o gün Rabbinin arşını, onların üstünde olan sekiz (melek) taşır. |
17 |
|
|
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفٰى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ
O gün (hesâb için Rabbinize) arz olunursunuz; sizden hiçbir sır, gizli kalmaz! |
18 |
|
|
فَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِيَم۪ينِه۪ فَيَقُولُ هَٓاؤُ۬مُ اقْرَؤُ۫ا كِتَابِيَهْۚ
(19-20) İşte kitâbı sağ eline verilen kimseye gelince, (sevinerek) der ki: 'Alın, kitâbımı okuyun; doğrusu ben, hesâbımla karşılaşacak kimse olduğumu gerçekten sezmiştim(bilmiştim)!' der. |
19 |
|
|
اِنّ۪ي ظَنَنْتُ اَنّ۪ي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْۚ
(19-20) İşte kitâbı sağ eline verilen kimseye gelince, (sevinerek) der ki: 'Alın, kitâbımı okuyun; doğrusu ben, hesâbımla karşılaşacak kimse olduğumu gerçekten sezmiştim(bilmiştim)!' der. |
20 |
|
|
فَهُوَ ف۪ي ع۪يشَةٍ رَاضِيَةٍۙ
Artık o, hoşnud bir hayat içindedir! |
21 |
|
|
ف۪ي جَنَّةٍ عَالِيَةٍۙ
Yüksek bir Cennette! |
22 |
|
|
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ
Meyveleri yakın (toplaması kolay)! |
23 |
|
|
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَن۪ٓيـٔاً بِمَٓا اَسْلَفْتُمْ فِي الْاَيَّامِ الْخَالِيَةِ
(Onlara denilir ki:) 'Geçmiş günlerde (dünyada) işlediğiniz (sâlih ameller)e karşılık olarak âfiyetle yiyin, için!' |
24 |
|
|
وَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِه۪ فَيَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي لَمْ اُو۫تَ كِتَابِيَهْۚ
Hâlbuki kitâbı sol eline verilene gelince, artık (o) şöyle der: 'Keşke bana kitâbım verilmeseydi!' |
25 |
|
|
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِيَهْۚ
'Ve hesâbımın ne olduğunu bilmeseydim!' |
26 |
|
|
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَۚ
'Keşke o (ölüm) işimi bitirmiş olsaydı!' |
27 |
|
|
مَٓا اَغْنٰى عَنّ۪ي مَالِيَهْۚ
'Malım bana fayda vermedi!' |
28 |
|
|
هَلَكَ عَنّ۪ي سُلْطَانِيَهْۚ
'Saltanatım benden yok olup gitti!' |
29 |
|
|
خُذُوهُ فَغُلُّوهُۙ
(Allah, Cehennem bekçilerine şöyle buyurur:) 'Tutun onu, hemen kendisini bağlayın!' |
30 |
|
|
ثُمَّ الْجَح۪يمَ صَلُّوهُۙ
'Sonra Cehenneme atın onu!' |
31 |
|
|
ثُمَّ ف۪ي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُۜ
'Sonra hemen onu, boyu yetmiş arşın olan bir zincire vurun!' |
32 |
|
|
اِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ الْعَظ۪يمِۙ
'Çünki o, yüce Allah’a inanmazdı!' |
33 |
|
|
وَلَا يَحُضُّ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۜ
'Yoksulu doyurmaya da teşvîk etmezdi!' |
34 |
|
|
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هٰهُنَا حَم۪يمٌۙ
'Artık, ona bugün burada yakın bir dost yoktur!' |
35 |
|
|
وَلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنْ غِسْل۪ينٍۙ
'İrinden başka bir yiyeceği de yoktur!' |
36 |
|
|
لَا يَأْكُلُهُٓ اِلَّا الْخَاطِؤُ۫نَ۟
'Onu ancak günahkârlar (kâfirler) yer!' |
37 |
|
|
فَلَٓا اُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَۙ
Artık yemîn ederim, görmekte olduklarınıza! |
38 |
|
|
وَمَا لَا تُبْصِرُونَۙ
Ve göremiyor olduklarınıza! |
39 |
|
|
اِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَر۪يمٍۚ
Şübhesiz ki o (Kur’ân), çok şerefli bir elçinin (peygamberin, vahiyden ibâret)sözüdür. |
40 |
|
|
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍۜ قَل۪يلاً مَا تُـؤْمِنُونَۙ
Hem o, bir şâir sözü değildir! Ne kadar az îmân ediyorsunuz! |
41 |
|
|
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍۜ قَل۪يلاً مَا تَذَكَّرُونَۜ
(O,) bir kâhin sözü de değildir! Ne kadar az ibret alıyorsunuz! |
42 |
|
|
تَنْز۪يلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَم۪ينَ
(O,) âlemlerin Rabbi tarafından indirilmedir. |
43 |
|
|
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْاَقَاو۪يلِۙ
(44-45) Eğer (o peygamber), bize isnâd ederek bazı sözler uydursaydı, (biz) onu mutlaka kuvvet(li bir azab)la yakalardık! |
44 |
|
|
لَاَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَم۪ينِۙ
(44-45) Eğer (o peygamber), bize isnâd ederek bazı sözler uydursaydı, (biz) onu mutlaka kuvvet(li bir azab)la yakalardık! |
45 |
|
|
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَت۪ينَۘ
Sonra elbette onun can damarını keserdik! |
46 |
|
|
فَمَا مِنْكُمْ مِنْ اَحَدٍ عَنْهُ حَاجِز۪ينَ
O takdirde (de) sizden hiçbir kimse ondan (bunu) men' ediciler değildir. |
47 |
|
|
وَاِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّق۪ينَ
Ve şübhesiz ki o (Kur’ân), takvâ sâhibleri için elbette bir nasîhattir. |
48 |
|
|
وَاِنَّا لَنَعْلَمُ اَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّب۪ينَ
Ve şübhesiz ki biz, içinizden (onu) yalanlayanlar olduğunu gerçekten biliyoruz. |
49 |
|
|
وَاِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْـكَافِر۪ينَ
Ve şübhesiz ki o, kâfirler için (âhirette) elbette bir pişmanlıktır. |
50 |
|
|
وَاِنَّهُ لَحَقُّ الْيَق۪ينِ
Ve (yine) şübhesiz ki o, kat'î gerçeğin ta kendisidir! |
51 |
|
|
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظ۪يمِ
O hâlde yüce Rabbinin ismiyle (سُحْاَنَ رَبِّيَ الْعَظ۪يمِ diyerek) tesbîh et! |
52 |
