Abese Suresi - عَبَسَ


Abese Suresi 42 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 24. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 585 sayfa numarasında yer almaktadır.



Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
Sureler
Mealler

Tüm Sureler
Önceki
Nâziât Suresi
Sonraki
Tekvir Suresi
No Meal                    
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1 Yüzünü ekşitti ve döndü:
2 Yanına âmâ geldi diye.
3 Nereden biliyorsun, belki arınacaktı.
4 Yahut öğüt alacak, öğütten faydalanacaktı.
5 Öğüte ihtiyaç duymayan kimseye gelince:
6 Sen ona yöneliyorsun.
7 Oysa o arınmadı diye sen sorumlu olmazsın.
8 Fakat sana can atarak geleni,
9 Üstelik çekinerek gelmişken,
10 Sen ihmal ediyorsun.
11 Sakın! Çünkü o bir öğüttür.
12 İsteyen ondan öğüt alır.
13 (13-14) O çok şerefli, yüce, tertemiz sayfalardadır.
14 (13-14) O çok şerefli, yüce, tertemiz sayfalardadır.
15 (15-16) Saygın ve itaatkâr kâtiplerin elleriyle yazılmıştır.
16 (15-16) Saygın ve itaatkâr kâtiplerin elleriyle yazılmıştır.
17 Kahrolası insan, nasıl nankörlük ediyor!
18 Allah onu hangi şeyden yarattı?
19 Bir damla sudan! Onu yarattı, ona biçim verdi.
20 Sonra yolunu kolaylaştırdı.
21 Sonra öldürüp kabre koydu.
22 Sonra da, dilediğinde onu tekrar diriltir.
23 Doğrusu insan, Allah'ın ona emrettiklerini yerine getirmedi.
24 İnsan yediklerine baksın.
25 Biz suyu bol bol yağdırdık.
26 Sonra toprağı yardıkça yardık.
27 Ondan taneler,
28 Üzümler, sebzeler,
29 Zeytinler, hurmalar,
30 Bol ağaçlı bahçeler,
31 Meyveler, otlaklar bitirdik:
32 Sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için.
33 O müthiş ses kulaklara çarptığında,
34 O gün insan kendi kardeşinden kaçar.
35 Anasından, babasından,
36 Eşinden ve oğullarından kaçar.
37 O gün herkesin kendisine yetecek bir derdi vardır.
38 Yüzler vardır o gün parıl parıl,
39 Güleçtir, sevinçlidir.
40 Kimi yüzler de o gün toza toprağa bulanmış,
41 Karanlığa bürünmüştür.
42 Onlar inkârcı günahkârlardır.
                    Arapça No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ 1
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ 2
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ 3
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ 4
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ 5
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ 6
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ 7
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ 8
وَهُوَ يَخْشٰىۙ 9
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ 10
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ 11
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ 12
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ 13
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ 14
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ 15
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ 16
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ 17
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ 18
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ 19
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ 20
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ 21
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُۜ 22
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۜ 23
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ 24
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَباًّۙ 25
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقاًّۙ 26
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَباًّۙ 27
وَعِنَباً وَقَضْباًۙ 28
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاًۙ 29
وَحَدَٓائِقَ غُلْباًۙ 30
وَفَاكِهَةً وَاَباًّۙ 31
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ 32
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ 33
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ 34
وَاُمِّه۪ وَاَب۪يهِۙ 35
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ 36
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ 37
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ 38
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ 39
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ 40
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ 41
اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ 42
                    Ayet No
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ
Yüzünü ekşitti ve döndü:		 1
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ
Yanına âmâ geldi diye.		 2
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ
Nereden biliyorsun, belki arınacaktı.		 3
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ
Yahut öğüt alacak, öğütten faydalanacaktı.		 4
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ
Öğüte ihtiyaç duymayan kimseye gelince:		 5
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ
Sen ona yöneliyorsun.		 6
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ
Oysa o arınmadı diye sen sorumlu olmazsın.		 7
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ
Fakat sana can atarak geleni,		 8
وَهُوَ يَخْشٰىۙ
Üstelik çekinerek gelmişken,		 9
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ
Sen ihmal ediyorsun.		 10
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ
Sakın! Çünkü o bir öğüttür.		 11
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ
İsteyen ondan öğüt alır.		 12
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ
(13-14) O çok şerefli, yüce, tertemiz sayfalardadır.		 13
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ
(13-14) O çok şerefli, yüce, tertemiz sayfalardadır.		 14
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ
(15-16) Saygın ve itaatkâr kâtiplerin elleriyle yazılmıştır.		 15
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ
(15-16) Saygın ve itaatkâr kâtiplerin elleriyle yazılmıştır.		 16
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ
Kahrolası insan, nasıl nankörlük ediyor!		 17
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ
Allah onu hangi şeyden yarattı?		 18
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ
Bir damla sudan! Onu yarattı, ona biçim verdi.		 19
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ
Sonra yolunu kolaylaştırdı.		 20
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ
Sonra öldürüp kabre koydu.		 21
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُۜ
Sonra da, dilediğinde onu tekrar diriltir.		 22
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۜ
Doğrusu insan, Allah'ın ona emrettiklerini yerine getirmedi.		 23
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ
İnsan yediklerine baksın.		 24
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَباًّۙ
Biz suyu bol bol yağdırdık.		 25
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقاًّۙ
Sonra toprağı yardıkça yardık.		 26
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَباًّۙ
Ondan taneler,		 27
وَعِنَباً وَقَضْباًۙ
Üzümler, sebzeler,		 28
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاًۙ
Zeytinler, hurmalar,		 29
وَحَدَٓائِقَ غُلْباًۙ
Bol ağaçlı bahçeler,		 30
وَفَاكِهَةً وَاَباًّۙ
Meyveler, otlaklar bitirdik:		 31
مَتَاعاً لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ
Sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için.		 32
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ
O müthiş ses kulaklara çarptığında,		 33
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ
O gün insan kendi kardeşinden kaçar.		 34
وَاُمِّه۪ وَاَب۪يهِۙ
Anasından, babasından,		 35
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ
Eşinden ve oğullarından kaçar.		 36
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ
O gün herkesin kendisine yetecek bir derdi vardır.		 37
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ
Yüzler vardır o gün parıl parıl,		 38
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ
Güleçtir, sevinçlidir.		 39
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ
Kimi yüzler de o gün toza toprağa bulanmış,		 40
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ
Karanlığa bürünmüştür.		 41
اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
Onlar inkârcı günahkârlardır.		 42

Sureler

Mealler
Tüm Sureler
Nâziât Suresi
Önceki
Tekvir Suresi
Sonraki